1.5 jaar "actief bezig" stap naar de huisarts

<p>Hallo dames, </p><p>ik lees al best een hele tijd mee. In beginsel omdat ik het spannend vond dat we eindelijk bezig gingen onze kinderwens in vervulling te laten gaan, later omdat dat in vervulling gaan van onze wens maar niet gebeurd. </p><p>Januari 2019 is mijn mirena verwijderd. Hier heb ik eerder iets over geschreven want zoals zoveel de laatste tijd ging ook dit niet vanzelf. De huisarts en gyneacoloog kregen hem er beide niet uit (draadjes te kort) waarna hij via een hysterescopie is verwijderd (geen verdoving, lichtelijk vergroeid en dus geen pretje). </p><p>Het was voor het goede doel want eindelijk konden we beginnen met onze kinderwens. De eerste paar maanden hebben we niet echt iets bijgehouden maar op goed geluk gevreeën. Dat werkte niet dus ik heb vanaf juni 2019 mijn cyclus bijgehouden. Die is vrij regelmatig, altijd tussen de 24 en 26 dagen. Wel aan de kortere kant dus. </p><p>Ook mijn eisprong vind ik met ovulatietesten rond dag 12. Dus 12 tot 14 dagen luteale fase. Zou ook genoeg moeten zijn. </p><p>Verder drink ik niet, rook ik niet, beweeg ik veel en is mijn gewicht gezond. </p><p>Inmiddels zijn er 2 bevriende stellen en een collega begonnen aan hun kinderwens en ook alle 3 bevallen. Super leuk voor ze! Prachtig zo'n kleintje. Maar stiekem ben ik ook ergens jaloers... want ik gun het ons ook zo. Maar dat is natuurlijk een walgelijke gedachte, jaloers op het grootste geluk van een ander. </p><p>Intussen heb ik een periode Davitamon mama compleet omega 3 geslikt, op een gegeven moment (omdat ik hier positieve ervaringen las) heb ik in de eerste helft van de cyclus teunisbloemolie geslikt, na de eisprong tarwekiemolie. Nu slik ik (ik heb een behandeld b12 te kort ik krijg injecties) b12 + b6 + actief foliumzuur in smelttabletten. Omdat de osteopaat en chiropractor beide actief foliumzuur aanraadden. Maar dat slik ik ook alweer 3 maanden en tot nu toe geen resultaat. </p><p>Ik merk dat het vrijen een 'moetje" is geworden, ik heb er geen zin meer in en hij ook niet. Allemaal heel doelmatig enzo. Ik ben verdrietig dat het nog niet is gelukt, en ben inmiddels ook bang dat het nooit meer gaat lukken. Herkent iemand deze gevoelens? </p><p>Ik zit nu op dag 23 van mijn cyclus en dacht, ik gooi er een vroeg testje tegenaan. Natuurlijk negatief. En het stomme is, dat heb ik al een miljoen keer gedaan. Telkens zeg ik tegen mezelf dat het zinloos is, maar ja... die hoop he!! En op het moment dat die test dan negatief is zeg ik ook nog tegen mezelf "tja, het is ook vroeg he! Zegt eigenlijk nog niets" oftewel ik ben inmiddels een kei in mezelf voor de gek houden. </p><p>Als de menstruatie dus daadwerkelijk is begonnen maak ik een afspraak bij de huisarts. Blij dat we dan hopelijk meer te weten komen, maar ook spannend omdat je eigenlijk niet maar ook weer wel wil dat er iets gevonden wordt. </p><p>Ik wilde het even van de afschrijven. Ben benieuwd naar jullie ervaringen. Heeft iemand ook een vrij regelmatige cyclus met een eisprong waarbij het niet lukte? Weet je inmiddels ook waaraan dat ligt of heeft gelegen? </p>
 
Hi,

Wat vervelend zeg dat het niet wil lukken en mensen om je heen wel al kinderen hebben mogen krijgen.
Ik lees dat je veel over jezelf praat maar misschien ligt het probleem niet bij jou maar bij je partner? Hebben jullie daar al eens over nagedacht of gesproken?
Ik hoop voor jullie dat het eens zal lukken! Succes!
 
Dag uiltjesfan
wij zijn gestopt met de pil november 2019. Ik herken je verdriet heel erg. Iedere maand opnieuw die hoop en steeds weer teleurgesteld..
De gynaecoloog heeft ons doorverwezen naar fertiliteitsarts en in oktober een aantal onderzoeken laten doen. Ik heb iedere maand een eisprong en op t eerste zicht was alles in orde.
het probleem ligt bij mijn man die antistoffen heeft op sperma. Daarbij is ook uitgekomen dat ik een schildklierziekte heb waardoor innesteling heel moeilijk is.
deze maand gaan wij aan ons eerste icsitraject beginnen. 
Mijn huisarts zei dat ik beter nog eventjes zou proberen ( dit was voor ik was doorverwezen naar fertiliteitsarts) gelukkig heb ik hier niet naar geluisterd anders was nog meer tijd verloren..
ik wens je heel veel succes en hopelijk ben je snel zwanger
 
Zo herkenbaar! Je probeert alles. Tarwekiemolie, met sokken aan slapen omdat je dan ook weer iets leest over koude baarmoeder. Ovulatietesten tot in den treuren.

Mijn 1e zwangerschap na 1.5 jaar voor het eerst zwager. Na een jaar naar de huisarts geweest. Uit eindelijk doorverwezen naar het ZK. De man wordt als eerst gecontroleerd. Dit was allemaal oké. Daarna is er bij mij gekeken en zijn mijn eierstokken door gespoten. Bij mij ook niks medisch te vinden. Ze gaven ons nog 3 maanden omdat er na het door spuiten een kans bestáát sneller zwanger te worden. Het is medisch niet bewezen zeggen ze. Als wij niet zwanger waren in januari dan zouden wij met iui starten. Maar dat was voor ons niet nodig. In oktober was het raak. 2 maanden na het door spuiten.

Hier ook bekent met de b12. 1x in de 3 maand een injectie.

Nu heel pril zwanger van de 2e. En dat met de 1e keer. Nu nog 3 weken wachten op de eerste echo.

Heel veel succes en sterkte! Duim voor je dat het snel lukt!

 
Hi Uiltjesfan, 
Ik ben eind september 2019 gestopt met de pil, omdat ik toen telkens wat onregelmatige cyclussen had (tussen de 31 - 72 dagen), ben ik toen naar de huisarts gegaan in juni 2020. 
Deze stuurde mij gelukkig gelijk door naar de fertiliteitsarts in het ziekenhuis. Hier kwam uit dat er wel wat veel eiblaasjes zaten op mijn eierstokken wat kon duiden op PCOS. Mijn vriend werd toen eerst voor de 'zekerheid' gecheckt en bij hem zijn er toen (eigenlijk totaal onverwacht) geen zaadcellen gevonden. 
Hij heeft inmiddels een varicocèle operatie achter de rug in november 2020 en wachten nu op opnieuw semenanalyse + TESE operatie in maart 2021. 
Ik wil je met dit verhaal niet afschrikken, want eigenlijk wil je dit soort dingen helemaal niet horen. Maar waarom ik mijn verhaal met je deel, is dat het beter is maar zo snel als mogelijk is aan de bel te trekken. Ik heb dat dus relatief snel gedaan. Waardoor wij nu zo'n 1,5 jaar een kinderwens hebben, maar wel al veel meer duidelijkheid hebben en ik heel blij ben dat ik niet langer heb aangekeken. 
Succes!! 
 
Steenbok 
Klopt hoor dat ik veel over mezelf praat in deze. Natuurlijk hebben ik en mijn vriend het er al over gehad dat het ook maar zo aan hem kan liggen. Punt is, dat hij eigenlijk al gruwelt bij de gedachte dat we naar het ziekenhuis moeten. Hij weet er eigenlijk niet heel veel van hoe het allemaal werkt en vind dat medische gedoe allemaal engig en viezig. Vandaar dat ik ergens hoop dat als het aan één van ons tweeën moet liggen, dat het dan maar aan mij ligt haha. Daarbij is het zo dat ik nu qua levenstijl natuurlijk alleen invloed heb op mijn eigen gedrag, mijn vriend nu al vanalles verbieden etc. komt de sfeer hier ook niet ten goede denk ik. 
Gebruiker10209792
Oke kijk aan, zo zie je maar dat het aan zoveel dingen kan liggen he. Maar hoe werkt zoiets dan? Antistoffen tegen sperma? Zijn ze dan al dood voordat ze eruit zijn? Of hoe moet ik dat zien? 
Wij zijn vorige week woensdag bij de huisarts geweest. Temperatuurcurve etc. had ik allemaal al meegenomen. Ze zei dat op het eerste oog het er normaal uitzag, dat ik goede preparaten neem en mijn levenstijl gewicht etc. gezond is. Mijn vriend werd wel direct aangesproken op zijn BMI en roken + alcohol. We hebben vrijdag al de formulieren gekregen voor de doorverwijzing naar het ziekenhuis. Hoe lang duurde het bij jullie voordat je terecht kon? 
Septbeeb
Wat bijzonder zeg! Dat doorspuiten via HSG was dat te doen? Ik heb in 2019 dus een hysterescopie gehad (volgens mij is dat vergelijkbaar toch?) en ik zat tegen het plafond van de pijn. Maar er waren dus geen verstoppingen gevonden maar toch na het doorspuiten zwanger? Wel super zeg dat het gelukt is! Dat geeft hoop. Ik hoop natuurlijk dat je 2e zwangerschap goed verloopt geniet ervan!
NoorSW
Hoi ik schrik inderdaad wel van je verhaal haha. Helemaal geen zaadcellen gevonden dus? Hoe kan zoiets? Ik hoop dat de operatie etc. gaat lukken. Gaan jullie dan ICSI doen of kan het via de normale weg? Of is dat afhankelijk van de uitslag? 
 
@Uiltjesfan; Ja, vooralsnog zijn er helemaal geen zaadcellen gevonden. Er zijn verder vooralsnog geen oorzaken gevonden (alles in het bloed + genetisch was allemaal goed). Ze hebben wel een kleine spatader gevonden, dus die is dus wel verwijderd in november. Maar die was niet zo aanwezig dat ze denken dat er daardoor wel ineens zaadcellen zijn. Als er zaadcellen gevonden worden tijdens de TESE is ICSI voor ons de enige mogelijkheid, anders wordt het toch een ander pad (donor?). 
 
Terug
Bovenaan