Nou vandaag is het dan 10 jaar dat we bezig zijn om zwanger te raken.
Dit is een dag met gemengde gevoelens, want het is ook 10 jaar geleden dat ik in het ziekenhuis heb gelegen van een ingeklapte long.
En een dag dat het leven toch ook gewoon door gaat met alles, ik sta overal wel bij stil, maat het valt niet altijd mee.
Ik heb diep in me zo een verdrietig gevoel dat kan ik geen mens uitleggen.
Ik heb van de week al een paar keer in de winkel gestaan bij de kassa waar dan toevallig mensen staan met een klein kindje, dit komt dan helemaal als een aanslag aan vooral als zo een hummeltje tegen je zit te brabbelen.
Ik wens dit geen mens toe om zolang te moeten wachten, ik hoop dat jullie dit allemaal bespaard blijft. Het wachten wat jullie nu allemaal doen is al een regelrechte ramp, maar ik weet ook dat als je 10 jaar bezig ben dat je een gevoel in je heb van woede. Woede waarom een ander wel en ik niet. Waarom worden onschuldige kinderen vermoord door hun eigen ouders, waarom abortussen, waarom is het zo oneerlijk verdeeld in de wereld. We willen ons kindje zo graag een goed thuis bieden met heel veel liefde en warmte, maar ik denk dat het altijd bij een droom zal blijven.
Ik ben blij met dit forum dat ik af en toe mijn hart even kan luchten.
xxxxx pxdt44
Dit is een dag met gemengde gevoelens, want het is ook 10 jaar geleden dat ik in het ziekenhuis heb gelegen van een ingeklapte long.
En een dag dat het leven toch ook gewoon door gaat met alles, ik sta overal wel bij stil, maat het valt niet altijd mee.
Ik heb diep in me zo een verdrietig gevoel dat kan ik geen mens uitleggen.
Ik heb van de week al een paar keer in de winkel gestaan bij de kassa waar dan toevallig mensen staan met een klein kindje, dit komt dan helemaal als een aanslag aan vooral als zo een hummeltje tegen je zit te brabbelen.
Ik wens dit geen mens toe om zolang te moeten wachten, ik hoop dat jullie dit allemaal bespaard blijft. Het wachten wat jullie nu allemaal doen is al een regelrechte ramp, maar ik weet ook dat als je 10 jaar bezig ben dat je een gevoel in je heb van woede. Woede waarom een ander wel en ik niet. Waarom worden onschuldige kinderen vermoord door hun eigen ouders, waarom abortussen, waarom is het zo oneerlijk verdeeld in de wereld. We willen ons kindje zo graag een goed thuis bieden met heel veel liefde en warmte, maar ik denk dat het altijd bij een droom zal blijven.
Ik ben blij met dit forum dat ik af en toe mijn hart even kan luchten.
xxxxx pxdt44