10 maanden en overstuur/krijsen

A

ANONYMOUS_USERNAME

<p>Hoi mama’s,</p><p>Wat maakt moederschap me nog steeds onzeker zeg.</p><p>Ons ventje is 10 maanden en sinds afgelopen week is het drama. Slaapjes overdag kort en wordt krijsend, compleet in paniek en hysterisch wakker. En zo ook in de avond.. 3 kwartier tot een uur later slaapt hij vaak weer. Ik ga om de 10 minuten even naar binnen. Je raad het al, stil als ik bij hem ben en krijsen als ik weg ga.. Hij zit in sprong 7 en waar we eerst nooit iets van sprongetjes merkte, klampt hij zich nu totaal aan me vast.. Ook een stukje verlatingsangst misschien?</p><p>Iemand nog tips, ervaringen? Is dit een lange fase? Bij ons in bed slapen hebben we nooit gedaan (wel wiegje op onze kamer de eerste maanden) dus dat is voor ons eigenlijk geen optie.. </p><p>Mijn moederhart breekt zo hard, ik kan er zo slecht tegen hem zo overstuur te zien:( </p>
 
Onze dochter is nu bijna 1 jaar. Het gaat nu de goede kant op. 
We hebben in deze fase wel een campingbedje neergezet op onze kamer. Daar wou ze wel in slapen en kwamen we wel tot rust als ze midden in de nacht overstuur was
 
Heel herkenbaar. Wij hebben met 10 maanden deze fase ook gehad met onze dochter. Dit duurde 2 weken ongeveer. Nu is ze 14 maanden en zit ze ook in een sprong en is het weer drama. Heel veel huilen, ook net over naar 1 slaapje en veel sprongen in ontwikkeling zoals woordjes en stapjes zetten. Dus te verklaren maar dat maakt het niet makkelijker. Ze huilt zo hard en lang, uren. Vannacht sliep ze pas om half 3. Ik ga overigens wel om de 10 minuten troosten hoor. Er is ook niets wat helpt of werkt wat leidt tot frustratie bij mij. Ik kan er niks aan doen. Ik weet dat het voorbij gaat maar inmiddels zitten we er alweer 2 weken in.. overdag is ze gelukkig hartstikke blij. En ik probeer heel bewust van de tijd te genieten dat ze wel lekker slaapt, voor haar dat ze natuurlijk niet verdrietig is maar ook voor mezelf. Door daar bewust bij stil te staan kan ik de onrustige uren iets beter aan. 


Niet veel tips maar wel herkenning. Heel veel sterkte!
 
Klinkt als verlatingsangst. Voor het slapen heeft de estivill methode heel goed geholpen. Google maar eens ;). Het komt goed, echt waar!
 
Onze dochter is ook 10 maanden en misschien is het niet goed, maar wij nemen haar wel eens mee naar een andere omgeving. Even 5 minuutjes mee naar beneden ofzo.. als we haar daarna weer naar bed brengen slaapt ze direct in (doen we wel alleen als we echt alles geprobeerd hebben). 
Succes in ieder geval, denk maar zo... het is een FASE en je bent niet alleen. Vooral niet aan jezelf twijfelen. Je zoontje wilt het liefst dat je bij hem bent, ga daar gewoon in mee, tijden worden vanzelf weer beter. Zo proberen wij in ieder geval te denken :) Hij voelt natuurlijk ook als jij hierdoor spanning krijgt. 
 
 
Idd verlatingsangst denk ik ook,  ik zou ook niet bij mijn kindje gaan kijken als die lekker zou slapen. Lang leve babyfoon. Wij hebben ook onwijs mazzel met een klein slaapkopje maar wij hebben een poosje naast zijn bedje gezeten totdat ie weer in slaap viel zodat ie weet dat je er ook niet uitgehaald wordt. Het is idd een fase denk ik. Succes!!
 
Bedankt allemaal voor de lieve reacties. Je weet het, maar toch op sommige momenten even fijn om te horen dat je niet de enige bent.
We houden hier vol en gaan verder met hoe we het deden (elke 10/15 min even kijken). Hopen dat hij er snel overheen is, zo zielig voor hem.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan