<p>Hallo mama's, </p><p>We hebben met onze zoon al een heuse rollercoaster achter de rug op vlak van opvang. De onthaalouder die ik oorspronkelijk koos liet net voor de start weten dat ze ermee stopte. Gelukkig vond ik dicht bij iemand anders waar ik mij ook echt goed bij voelde. Fil starte midden oktober maar al snel bleek dat dit niet makkelijk zou worden. We bleven proberen tot begin maart maar Fil weende een hele dag bij haar en ze kreeg hem niet getroost. Hij had ook een stuk of 8 goede dagen achter de rug waarbij ze hem niet één keer hoorde maar de dagen van non stop krijsen waren meer aan de orde.</p><p>Uiteindelijk besloten we dat het genoeg was en dat het misschien beter was een andere plaats voor hem te zoeken. Zo kwamen we bij een rustige jonge vrouw uit. Fil is eerst een week gaan wennen en nu gaat hij halve dagen. Het blijft heel moeilijk lopen. Hij weent veel en komt niet tot spel. Het enige verschil is dat hij nu wel te troosten is door de onthaalmama wat op zich wel een goede evolutie lijkt. </p><p>Ik maak mij nu stilaan toch wel erg zorgen dat mijn zoon het steeds zo moeilijk heeft als hij naar een opvang gaat. Bij grootouders heeft hij het niet moeilijk maar ja daar krijgt hij dan ook een hele dag heel veel aandacht. </p><p>Heeft iemand onder jullie ook zo een ervaring gehad en hoe ging dit verder? </p><p>Bedankt voor de reacties alvast! </p>
