Ik ben zelf juf in die leeftijdscategorie, ik schrik ervan dat je het zo ervaart. Want zo zijn 10 minuten gesprekken zeker niet bedoelt. En ze zijn ook zeker niet bedoelt als afrekengesprek met jou als ouder.
Emoties mogen er gewoon zijn! Ik begrijp het hoor als ouders een traantje laten. Het gaat toch over je kind.
Zou je je vragen vooraf kunnen opschrijven? Ik kom dat regelmatig tegen. En maak bijvoorbeeld ook afspraken als je het gevoel hebt steeds te laat dingen te horen. Geef aan dat je je kind graag wilt helpen of de school maar dat het dan voor jou belangrijk is dat je het op tijd weet en niet pas als het voor jouw gevoel te laat is. Sommige ouders spreek ik bijna iedere week kort, andere ouders een paar keer per jaar iets langer. Jij mag daarin ook best je behoefte aangeven.
Natuurlijk kun je ook gewoon bij de leerkracht aangeven dat je zo’n gesprek spannend vindt, ik zou het niet raar vinden. Leerkrachten vinden het soms ook stiekem wel een beetje spannend en samen met je partner gaan of desnoods oma meenemen is ook echt niet gek, zeker niet als je aangeeft dat twee meer horen dan 1, je stelt je dan eerder betrokken op dan dat een leerkracht dat raar zal vinden.
Succes, en houd in je achterhoofd, jullie willen beiden het beste voor het kind, de visie daarop kan verschillen maar als jullie als een team kunnen samenwerken is dat alleen maar goed!