10 minuten gesprek

<p dir="ltr">Voor de ouders waarvan het kind naar groep 1 gaat.  Hoe gaan jullie om met 10-minuten gesprekken. Ik merk dat ik weer gespannen ben waardoor ik toch minder op sla, niet goed doorvraag en het gevoel hebt dat de juf te laat dingen aangeeft. Ik heb zelf geen goede schoolervaringen en merk dat het weer allemaal mij onderuit haalt zodra ik bij de juf zit. Hebben jullie tips/ adviezen? ( zowel voor mijzelf als voor mijn kind van bijna 5jr).</p><p dir="ltr">Hoe ga je om met je eigen emoties tijdens zo'n gesprek?</p><p dir="ltr">Bedankt alvast,</p><p dir="ltr">Antoinette </p>
 
Ik ben zelf juf in die leeftijdscategorie, ik schrik ervan dat je het zo ervaart. Want zo zijn 10 minuten gesprekken zeker niet bedoelt. En ze zijn ook zeker niet bedoelt als afrekengesprek met jou als ouder.

Emoties mogen er gewoon zijn! Ik begrijp het hoor als ouders een traantje laten. Het gaat toch over je kind.

Zou je je vragen vooraf kunnen opschrijven? Ik kom dat regelmatig tegen. En maak bijvoorbeeld ook afspraken als je het gevoel hebt steeds te laat dingen te horen. Geef aan dat je je kind graag wilt helpen of de school maar dat het dan voor jou belangrijk is dat je het op tijd weet en niet pas als het voor jouw gevoel te laat is. Sommige ouders spreek ik bijna iedere week kort, andere ouders een paar keer per jaar iets langer. Jij mag daarin ook best je behoefte aangeven.

Natuurlijk kun je ook gewoon bij de leerkracht aangeven dat je zo’n gesprek spannend vindt, ik zou het niet raar vinden. Leerkrachten vinden het soms ook stiekem wel een beetje spannend en samen met je partner gaan of desnoods oma meenemen is ook echt niet gek, zeker niet als je aangeeft dat twee meer horen dan 1, je stelt je dan eerder betrokken op dan dat een leerkracht dat raar zal vinden.

Succes, en houd in je achterhoofd, jullie willen beiden het beste voor het kind, de visie daarop kan verschillen maar als jullie als een team kunnen samenwerken is dat alleen maar goed!
 
Ik ben ook leerkracht op de basisschool en ik kan je zeggen dat de juffen ook vaak gespannen zijn hoor! Geen zorgen, je kan het gewoon open aangeven en uitleggen. Vragen opschrijven en aantekeningen maken is niet erg, juist goed. Iemand meenemen kan ook altijd wel. Heb weleens een gesprek gehad met een moeder die de buurman mee had genomen omdat zij de taal niet helemaal goed beheerst. Helemaal prima!
Verder kan het ook helpen om vaker met de juf in gesprek te gaan, om de spanning van het 10 min gesprek te minderen. Je kan met haar afspreken dat je elke week of elke 2 weken even 5 minuten na schooltijd met de juf gaat praten om een en ander te bespreken.
 
Terug
Bovenaan