.

Wat erg, en wat moeilijk voor je kindje. Mijn dochter is ook net 2 en ik zou ook niet weten hoe je het moet uitleggen. Voor een kind is oma gewoon 'weg', zoals papa ook 'weg' is als hij naar zn werk is.
Mijn man is vaak een week weg voor zijn werk. Ik vraag me altijd af hoeveel mijn dochter daarvan snapt en of ze hem dan mist. De eerste 2 dagen zoekt ze hem als ze s ochtends beneden komt, daarna niet meer. Papa is werken zegt ze dan. Als hij nooit meer terug zou komen, is papa altijd werken en ik denk niet dat ze hem zal missen, hoe hard dat ook klinkt.
Als hij na een week weer terugkomt, krijgt hij gelijk een kus en gaan ze samen spelen, alsod hij maar een uurtje van huis is geweest. Een kind heeft nog geen besef van tijd en een uur is net zo lang als een week.
Het is natuurlijk totaal niet te vergelijken met het overlijden van iemand. In de loop vande tijd zal je kindje oma gaan vergeten. Waarschijnlijk zal ze oma nog wel heel lang blijven zoeken in oma's huis en concluderen dat oma 'weg' is.
Ik weet dat er een boekje is van nijntje over oma Pluis, is een mooi boekje. Misschien kun je dat aanschaffen.
Ik wens jullie veel sterkte. 
 
Gecondoleerd. 
Geen ervaring mee. Sommige mensen vinden het fijn om te zeggen dat oma een sterretje is die wel kan luisteren, maar niet meer kan praten. Mijn zoontje van 4 vindt die gedachte alleen heel eng. Hij wordt er in de wintermaanden veel teveel mee geconfronteerd. 
Wij hebben het boekje opa's eiland (opa is wel ongeneeslijk ziek). Dat is van Davies dacht ik en een heel mooi boekje. Opa kiest er in het boekje zelf voor om naar een eiland te gaan waar hij met zijn kleinzoon al meerdere malen in gedachten is geweest. Het is een heel erg mooi eiland, maar hij wordt wel gemist.
Ook heb je van kikker een boekje over doodgaan. Ook mooi en misschien past dat iets beter bij 2 jaar. 
Heel veel sterkte de komende tijd. Rauw bij kinderen komt en gaat. Zo zijn ze verdrietig en zo spelen ze weer. 
 
Allereerst gecondoleerd met dit verlies! Heftig voor jullie. 
Ik weet dat Monuta een speciaal boekje heeft dat heet “soms moet je even huilen” oudere kinderen kunnen hier gedachten in opschrijven maar bijvoorbeeld ook tekenen. Daar zit standaard een troostbeertje bij. Wij hebben destijds mijn neefje van twee overal bij betrokken. Hij heeft opa “slapend” gezien. Ik denk dat het goed is om kinderen te betrekken en ze ook uit te leggen dat verdriet er ook bij hoort, ook bij papa’s en mama’s. Hoe graag je ze daar zo jong nog tegen beschermt. Het boek kikker en het vogeltje is geschikt voor jonge kinderen in deze situatie. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Anders zeker informeren bij de uitvaartverzorger, die kunnen je meestal ook begeleiden hierin.
Sterkte!
 
Bedankt voor jullie tips!
Inmiddels hebben we het boekje “lieve oma pluis” in huis en een hoekje gemaakt met oma’s foto en een kaarsje. Vandaag hebben we het boekje voorgelezen terwijl we bij dat hoekje zaten en besloten om morgen bloemen te kopen die oma mooi vond om erbij te zetten.
 
Ik twijfel of we haar oma ook willen laten zien. Eigenlijk vond ik dit zelf al heftig en zegt mijn eersge gedachte ‘nee’. Maar aan de andere kant beleefd een 2-jarige het misschien wel minder heftig en snapt ze daardoor beter dat oma niet meer kan reageren/er niet meer is?
Het blijft lastig waar je goed aan doet.
 
Als je je eigen gevoel volgt doe je het altijd goed! Ziet oma er “goed” uit? Dat zou mijn afweging zijn. Als ze eruit ziet alsof ze slaapt en verder nog als oma, doen. Anders niet. Nogmaals sterkte!
 
Wat een verdrietige tijd voor jullie. Ik denk dat je bij het Consultatiebureau ook kan vragen naar hoe je in contact komt met een kinderpsycholoog. Die heeft misschien nog antwoorden op jullie vragen. 
 
Terug
Bovenaan