Mij klinkt het als angsten die verder gaan dan gemiddeld. Maargoed, ik ben dan ook geen expert. Mijn kinderen komen heel graag bij opa en oma. Ik laat ze daar ook met gerust hart achter. Achterlaten bij kdv wel met gemengde gevoelens, ook al weet ik rationeel wel dat het daar goed gaat.
Ik zou iedereen wensen om gesprekken te voeren met iemand wanneer je een zwaar verlies/trauma oid mee hebt gemaakt. Ik denk dat het alleen maar goed kan doen om met iemand daarover te spreken. Baat het niet dan schaat het niet. ? Succes!
