...

In heb het mijn ouders destijds gelijk verteld. Aangezien ik nu oudere kinderen heb, heb ik gewacht tot de termijnecho om het aan mijn kinderen te vertellen. Zij hebben opa en oma ingelicht.
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap! En super leuk ook dat je binnenkort trouwjurken gaat passen!
Mijn beste vriendinnen heb ik het destijds nog dezelfde dag als dat ik positief testte verteld. De zwangerschap kwam totaal onverwacht en ik was totaal overdonderd. Ik had toevallig die dag een afspraak met ze staan en ik moest mijn verhaal gewoon even kwijt. Ouders hebben we het bij 7 weken verteld en de rest van de wereld na de eerste echo. Ik was toen al ruim 9 weken en hadden voldoende vertrouwen dat het goed zat.
 
Gefeliciteerd,
Wij hebben zelf gewacht tot de 12 weken . Zodat we ook een leuke echo foto hadden .
We hadden een kaart gegeven en een boekje van opa en oma pluis (Nijntje), en dat ze al zo vast moesten gaan oefenen met voorlezen .

 
Ik heb het direct aan ouders en broer en zus verteld. Verder voorgenomen om tot 12 weken te wachten. Maar ik was vanaf 6 weken zo verschrikkelijk misselijk dat ik het er op mijn werk (klein hecht team) zo in frustratie uit gooide. En daarna heb ik het ook aan mijn 2 beste vriendinnen verteld. Verder wel gewacht tot 12 weken. Weetje? Als het mis ging zou ik er met die mensen over willen kunnen praten.
 
Met 11 weken heb ik het familie en vrienden vertelt. We hadden toen een goede echo gehad en konden het ook niet meer stil houden ;)
 
Wij hebben het telkens na de eerste goede echo gedeeld, wat bij mij telkens rond de 6 weken was (ivm een buitenbaarmoederlijke zwangerschap). Dat is bij 2 van de 5 zwangerschappen überhaupt voorgekomen, en 1 daarvan ging daarna alsnog mis. De rest van de zwangerschappen hebben we gedeeld toen het al misgegaan was, omdat we het toch wel heel belangrijk vonden om er toch over te kunnen praten. Het heeft immers een behoorlijke impact op hoe je je voelt.
Behalve dat zijn situaties ook belangrijk. Bijvoorbeeld delen voor het trouwjurken passen is best logisch, omdat jij dan waarschijnlijk volop bezig bent met: past het dan nog wel als ik ga trouwen, omdat je weet dat je lijf gaat veranderen. Maar ook voor een gepland etentje oid kan een logisch moment zijn, als je ineens niet meer wilt eten of drinken wat je anders wel altijd deed en geen zin hebt om smoesjes te verzinnen.
Ik denk dat je het moet delen wanneer jij en je partner het gevoel hebben dat jullie het liever willen delen dan geheim houden, je voelt zelf waarschijnlijk prima aan wie je het al wel wilt vertellen, en wie nog niet.
 
Terug
Bovenaan