.
- Onderwerp starter Rvma
- Startdatum
Hey! Ik ben pas net zwanger van mijn eerste kindje dus ben nog geen moeder en heb eigenlijk geen recht om advies te geven, maar ik wil toch iets zeggen.
Wat ontzettend sterk en moedig dat je ondanks die hoge lat tóch de sprong hebt gewaagd om voor iets te gaan waar je controle door kwijtraakt, terwijl controle waarschijnlijk veiliger en fijner voelt. Dat getuigt voor mijn gevoel van lef en van een liefdevolle keus. Ik snap volledig je angst, maar ik vind het heel stoer dat je weigert vanuit die angst je leven te leiden en beslissingen te maken.
Uiteraard kan ik er volledig naast zitten! Maar zo klinkt het voor mij. Je klinkt voor mij als een geweldige moeder die dat ook voor de tweede zal zijn, juist door je zelfbewustzijn en de liefdevolle plek waar je zorgen vandaan komen.
Ik heb trouwens ook vaak positieve verhalen gehoord van mensen om me heen over het boek 'de tweede' van Lynn Berger (link hieronder). Wie weet is het wat!
Heel veel liefs gewenst.
Wat ontzettend sterk en moedig dat je ondanks die hoge lat tóch de sprong hebt gewaagd om voor iets te gaan waar je controle door kwijtraakt, terwijl controle waarschijnlijk veiliger en fijner voelt. Dat getuigt voor mijn gevoel van lef en van een liefdevolle keus. Ik snap volledig je angst, maar ik vind het heel stoer dat je weigert vanuit die angst je leven te leiden en beslissingen te maken.
Uiteraard kan ik er volledig naast zitten! Maar zo klinkt het voor mij. Je klinkt voor mij als een geweldige moeder die dat ook voor de tweede zal zijn, juist door je zelfbewustzijn en de liefdevolle plek waar je zorgen vandaan komen.
Ik heb trouwens ook vaak positieve verhalen gehoord van mensen om me heen over het boek 'de tweede' van Lynn Berger (link hieronder). Wie weet is het wat!
Heel veel liefs gewenst.
Laat ik voorop stellen: je bent niet 'gewoon heel vreemd'! Wat dapper dat je je gevoelens durft te delen. Je gevoel mag er zijn. Logisch ook dat zo'n grote verandering je gedachten even alle kanten op laat gaat. Wees niet te streng voor jezelf♥️
Hoi,
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik zelf ben ook zwanger van de 2de en heb die gedachten ook gehad. Ik was heel blij en tegelijk dacht ik het komt niet uit. Ik had graag eerst álle zwangerschapskilo's van eerste kwijt willen zijn. En dan voelde ik mij schuldig naar mijn zus die niet zwanger kan worden.
vandaag precies ben ik 10 weken en afgelopen week heb ik gemerkt dat de zwangerschaps symptomen afneemt. Met name het overgeven. Wel nog heel veel moe en kokhalzen bij vieze geuren etc. Maar was wel erg aan het twijfelen en ook ineens bang om een miskraam te krijgen. Nu weet ik dat ik de baby heel graag over 9 maanden gezond en wel in mijn armen wil hebben♡
Je zal je kind echt niet verwaarlozen. Ook wanneer de 2de er is zou je 2x in de week(als dit mogelijk is) een meidendag met je dochter kunnen doen. Naar de bios, shoppen uit eten etc. Of savonds thuis gezellig maken. Kussens en dekens op de grond en een leuk filmpje kijken. Maar ze moet ook weten dat de baby ook tijd in beslag kan nemen. En ze dan even geen aandacht kan hebben.
Ook in je zwangerschap en wanneer de baby er is je dochter er bij betrekken. Voel je schopjes laat het haar ook voelen. Of laat haar bijvoorbeeld wat leuks kopen voor in de babykamer, een knuffel bijvoorbeeld. Helpen bedenken wat er allemaal in de babykamer moet komen voor haar broertje of zusje en neem haar ook mee met meubels uitzoeken. Ook voor na de bevalling een kadootje voor je dochter.
Koop een leuke boek met ik wordt grote zus om haar voor te bereiden.
Wanneer de baby er is zou ze bijvoorbeeld de billendoekjes aan kunnen geven etc.
Zo zal ze zich niet verwaarloosd voelen maar eerder er bij betrokken.
Succes met je zwangerschap en bovenal geniet ervan!
Het blijft tenslotte altijd een wonder om zwanger te mogen worden.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik zelf ben ook zwanger van de 2de en heb die gedachten ook gehad. Ik was heel blij en tegelijk dacht ik het komt niet uit. Ik had graag eerst álle zwangerschapskilo's van eerste kwijt willen zijn. En dan voelde ik mij schuldig naar mijn zus die niet zwanger kan worden.
vandaag precies ben ik 10 weken en afgelopen week heb ik gemerkt dat de zwangerschaps symptomen afneemt. Met name het overgeven. Wel nog heel veel moe en kokhalzen bij vieze geuren etc. Maar was wel erg aan het twijfelen en ook ineens bang om een miskraam te krijgen. Nu weet ik dat ik de baby heel graag over 9 maanden gezond en wel in mijn armen wil hebben♡
Je zal je kind echt niet verwaarlozen. Ook wanneer de 2de er is zou je 2x in de week(als dit mogelijk is) een meidendag met je dochter kunnen doen. Naar de bios, shoppen uit eten etc. Of savonds thuis gezellig maken. Kussens en dekens op de grond en een leuk filmpje kijken. Maar ze moet ook weten dat de baby ook tijd in beslag kan nemen. En ze dan even geen aandacht kan hebben.
Ook in je zwangerschap en wanneer de baby er is je dochter er bij betrekken. Voel je schopjes laat het haar ook voelen. Of laat haar bijvoorbeeld wat leuks kopen voor in de babykamer, een knuffel bijvoorbeeld. Helpen bedenken wat er allemaal in de babykamer moet komen voor haar broertje of zusje en neem haar ook mee met meubels uitzoeken. Ook voor na de bevalling een kadootje voor je dochter.
Koop een leuke boek met ik wordt grote zus om haar voor te bereiden.
Wanneer de baby er is zou ze bijvoorbeeld de billendoekjes aan kunnen geven etc.
Zo zal ze zich niet verwaarloosd voelen maar eerder er bij betrokken.
Succes met je zwangerschap en bovenal geniet ervan!
Het blijft tenslotte altijd een wonder om zwanger te mogen worden.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡