<p>Hee, 11 weken geleden ben ik bevallen van mijn eerste kindje. Ik loop bij een bekkenfysio, ben bij de osteopaat geweest en volg een sport programma speciaal voor post partum vrouwen. Ik merk dat mijn bekkenspieren slap zijn, vaak snel pijn heb en het moeilijk kan ontspannen. Ik werk er hard aan maar merk dat het mentaal veel doet met me. Ook merk ik dat net bevallen vrouwen in mijn omgeving hier geen last van hebben waardoor ik me alleen voel. Daarom dat ik dit bericht plaats in de hoop dat er meer vrouwen zijn die dit ervaren. Op een of andere manier had ik verwacht dat t herstel wat sneller ging en ik niet deze klachten zo heftig zou ervaren. wie herkent dit en zijn er nog tips? Of wie heeft dit ook gehad? <br /><br />Daarnaast lijkt t alsof ik nog last heb van mijn baarmoeder. Soms menstruatiekrampen (daar lijkt het op iig) en verlies ik wat slijmpropjes. Is dit ook herkenbaar? <br /><br /></p><p>Zou zo fijn zijn als meer vrouwen over dit soort klachten open zijn en je je niet zo alleen hoeft te voelen. </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
11 weken geleden bevallen en kwaaltjes
- Onderwerp starter Gebruiker10307212
- Startdatum
Ach nee, hier ben je zeker niet de enige in! Heel herkenbaar dat als je last heb van kwaaltjes ineens je hele omgeving tijdens en na de zwangerschap nergens last van heeft gehad. Fijn voor hun of zijn ze het misschien vergeten ;-). Ik heb tijdens de zwangerschap veel last gehad van m’n bekken en hoewel het stukke beter gaat heb ik nog flink last van m’n rug, m’n liezen en urineverlies. Met hulp van de bekkenfysio gaat het steeds een beetje beter. Daarnaast ben ik ontzettend moe. Wat na alle slapeloze nachten door Bekkenpijn aan het einde van de zwangerschap, een zware bevalling en ziekenhuisopname van de kleine en uiteraard de gebroken nachten nu de kleine er is, niet raar is. Toch vinden sommige mensen dat vreemd… ik ben alleen maar blij dat ik nog niet hoef te werken ? ik herken dus zowel je kwaaltjes als de reactie van de omgeving. Laat je niet gek maken en herstel in je eigen tempo. Het komt goed! Ik mag me nu 10 weken mama noemen van een prachtig kereltje
Hoi hoi,
Hier zon vrouw zonder alle klachten. Maar ook ik wil je hart onder de riem steken. Ik heb inmiddels 2 prachtige en lieve jongens die het echt perfect doen maar ook ik ben vermoeid. Een kind krijgen kost je zeker als vrouw een deel van je lichaam. Je hebt een mens op de wereld gezet. Dus het is echt niet raar dat je klachten houdt. Bij de 1e ben ik geknipt en voel dat na 2.5 jaar nog steeds. Vaginale scheetjes ook nog steeds. Gewone scheetjes jazeker. Als ik moet plassen moet ik ook gaan. Hele dagen ophouden lukt niet meer. Heb dat soort dingen geaccepteerd omdat ik vindt dat het er wel een beetje bijhoord maar goed ik heb er dan ook niet echt heel erg last van.
Heel veel succes met herstel en vergeet vooral niet wat je hebt gepresteerd!!
Hier zon vrouw zonder alle klachten. Maar ook ik wil je hart onder de riem steken. Ik heb inmiddels 2 prachtige en lieve jongens die het echt perfect doen maar ook ik ben vermoeid. Een kind krijgen kost je zeker als vrouw een deel van je lichaam. Je hebt een mens op de wereld gezet. Dus het is echt niet raar dat je klachten houdt. Bij de 1e ben ik geknipt en voel dat na 2.5 jaar nog steeds. Vaginale scheetjes ook nog steeds. Gewone scheetjes jazeker. Als ik moet plassen moet ik ook gaan. Hele dagen ophouden lukt niet meer. Heb dat soort dingen geaccepteerd omdat ik vindt dat het er wel een beetje bijhoord maar goed ik heb er dan ook niet echt heel erg last van.
Heel veel succes met herstel en vergeet vooral niet wat je hebt gepresteerd!!
Super lief jullie reacties!
Moet heel erg wennen aan mn nieuwe lichaam en misschien wel dingentjes die zullen blijven.
Hoop dit snel een soort van plek te kunnen geven en mn nieuwe "ik" te omarmen.
Ben onwijs trots op wat ik gepresteerd heb en wat voor prachtig meisje ik op de wereld heb gezet.
Moet heel erg wennen aan mn nieuwe lichaam en misschien wel dingentjes die zullen blijven.
Hoop dit snel een soort van plek te kunnen geven en mn nieuwe "ik" te omarmen.
Ben onwijs trots op wat ik gepresteerd heb en wat voor prachtig meisje ik op de wereld heb gezet.
Heel normaal hoor, het duurt gewoon echt wat langer. 9 maanden op, 9 maanden af is hier zelfs niet waar geweest. ik denk dat ik me een jaar na de bevalling mentaal en fysiek weer echt goed voelde. En down there is nu gewoon echt anders. ik heb een totaalruptuur gehad en kreeg een vernauwing van littekenweefsel, maar ook buiten dat.
De eerste 6 maanden ofzo had ik in afnemende mate last van pijn aan mijn bekkenbodem. Dat was de eerste twee maanden heel erg, ik kon slecht achterover zitten, niet op harde dingen of de vloer zitten, hurken deed veel pijn, ik kon maar korte stukjes lopen. En heel genant, ik kon mijn poep zelfs slecht ophouden. Ik heb bekkenbodemfysio gehad, maar die mevrouw zei er ook bij dat hiervan herstellen vaak vanzelf ook wel ging, alleen duurt het echt langer. Ik ging na die eerste twee maanden wel sneller vooruit. Ik kon weer lekker lang wandelen, al gaat het nog steeds na een uur of 2 wel gespannen voelen. Ook hurken ging steeds beter, zitten ging goed. Ik kan nu prima plas en poep ophouden, scheetjes niet altijd even goed. Op harde oppervlakten zitten is nog steeds wel vervelend. En ook het litteken is nog wel gevoelig als ik eraan zit.
Ik had het er een keer over met een bekende, en die zei dat het bij haar ook nooit meer geworden is zoals het was. Een goede vriendin van me heeft dat ook. Dat klinkt heftig, maar naast dat het over tijd echt wel beter wordt en je er op een gegeven moment niet veel last meer van hebt, ga je ook wennen aan je nieuwe lijf. Dat kostte mij die eerste maanden veel moeite. Maar een jaar later was ik er echt niet meer zoveel mee bezig, dan is het gewoon zo.
Gun jezelf tijd. Het is zeker niet raar.
De eerste 6 maanden ofzo had ik in afnemende mate last van pijn aan mijn bekkenbodem. Dat was de eerste twee maanden heel erg, ik kon slecht achterover zitten, niet op harde dingen of de vloer zitten, hurken deed veel pijn, ik kon maar korte stukjes lopen. En heel genant, ik kon mijn poep zelfs slecht ophouden. Ik heb bekkenbodemfysio gehad, maar die mevrouw zei er ook bij dat hiervan herstellen vaak vanzelf ook wel ging, alleen duurt het echt langer. Ik ging na die eerste twee maanden wel sneller vooruit. Ik kon weer lekker lang wandelen, al gaat het nog steeds na een uur of 2 wel gespannen voelen. Ook hurken ging steeds beter, zitten ging goed. Ik kan nu prima plas en poep ophouden, scheetjes niet altijd even goed. Op harde oppervlakten zitten is nog steeds wel vervelend. En ook het litteken is nog wel gevoelig als ik eraan zit.
Ik had het er een keer over met een bekende, en die zei dat het bij haar ook nooit meer geworden is zoals het was. Een goede vriendin van me heeft dat ook. Dat klinkt heftig, maar naast dat het over tijd echt wel beter wordt en je er op een gegeven moment niet veel last meer van hebt, ga je ook wennen aan je nieuwe lijf. Dat kostte mij die eerste maanden veel moeite. Maar een jaar later was ik er echt niet meer zoveel mee bezig, dan is het gewoon zo.
Gun jezelf tijd. Het is zeker niet raar.
Herkenbaar hoor!
Na een half jaar, na de geboorte, gemerkt dat het toch niet oké met me ging. Fysiek vanonder alles "op slot" en mentaal ging het ook niet.
Straks in dec wordt mijn dochter 2 en sinds mei voel ik me weer een beetje de oude. Fysiek ook beter niet meer naar de fysio. En ging ook naar praktijk ondersteuner en sinds mei ook niet meer.
Houd vol! Als je er middenin zit denk je: "komt het ooit goed?" En herken je gedachtes: "de ander heeft geen probleem en ik heb alles.." (Al denk ik dat veeeel meer vrouwen hiermee kampen alleen niets noemen!!)
Maar cliché klopt ookvoor jezelf: het komt (weer) goed of in de vrouwterm: goed zoals het was niet. Maar wel weer beter dan je mindere periode ?
Na een half jaar, na de geboorte, gemerkt dat het toch niet oké met me ging. Fysiek vanonder alles "op slot" en mentaal ging het ook niet.
Straks in dec wordt mijn dochter 2 en sinds mei voel ik me weer een beetje de oude. Fysiek ook beter niet meer naar de fysio. En ging ook naar praktijk ondersteuner en sinds mei ook niet meer.
Houd vol! Als je er middenin zit denk je: "komt het ooit goed?" En herken je gedachtes: "de ander heeft geen probleem en ik heb alles.." (Al denk ik dat veeeel meer vrouwen hiermee kampen alleen niets noemen!!)
Maar cliché klopt ookvoor jezelf: het komt (weer) goed of in de vrouwterm: goed zoals het was niet. Maar wel weer beter dan je mindere periode ?
Hee,
Ik snap hoe je, je voelt.
Zelf ben ik ook 11.5 week geleden bevallenen ga ook naar de bekkenbodemfysio. Dit omdat ik echt totaal geen buikspieren en mijn bekkenbodem erg opspanning staat. Ik heb oefeningen gekregen maar mijn bekkenbodemfysio zegt dat het gewoon heel veel tijd kost hoe vervelend dat ook is.
Succes en hopelijk kom je snel van je kwaaltjes af?
Ik snap hoe je, je voelt.
Zelf ben ik ook 11.5 week geleden bevallenen ga ook naar de bekkenbodemfysio. Dit omdat ik echt totaal geen buikspieren en mijn bekkenbodem erg opspanning staat. Ik heb oefeningen gekregen maar mijn bekkenbodemfysio zegt dat het gewoon heel veel tijd kost hoe vervelend dat ook is.
Succes en hopelijk kom je snel van je kwaaltjes af?