18 maanden slaapregressie herkenbaar?

Goedemorgen!

Mijn dochter is nu 18 maanden en een beetje en sinds een maand is het slapen dra-ma-tisch. Naar bed brengen gaat niet meer zonder strijd en als het aan haar ligt huilt ze net zolang tot we haar meenemen in ons bed en haar tussen ons in leggen. Waar ze vervolgens slaapt als een roos. Nu vind ik dat opzich niet erg, maar als we toch proberen haar in haar eigen bedje te doen (elke methode onderhand al geprobeerd) dan is de strijd zo hevig en verzet zij zich zo erg. Ik raak dan soms een beetje het vertrouwen kwijt of dat dit dan ook ineens weer overgaat, of dat ze te gewend raakt aan bij ons slapen.

Heeft iemand tips, of herkent iemand dit?
Ben heel benieuwd!
 
Ons zoontje is van oktober 2 jaar en van geboorte een drama met slapen. Je kunt je niet voorstellen wat we allemaal geprobeerd hebben, als ik er nu op terugkijk moet ik er ook wel om lachen zulke gekke dingen uit wanhoop.  Wij hebben net weer een paar weken van standaard dat hij van 1u-4u klaarwakker was. Die periodes komen en gaan. Is een fase roept dan iedereen, in die fases vraag ik mij wanhopig af wanneer de fase klaar is en of ze ooit stoppen of dat t een aaneenschakeling van fases blijft tot hij een tiener is ;)  Onze tactiek is ondertussen meegaan met de flow. Tot nu toe zijn ze écht allemaal over gegaan (zoals dat hij gister wel laat sliep door een laat dutje in de middag maar vervolgens nu nog altijd 10:01 ook nog altijd slaapt?? Snap je toch niks van). Dat betekent dus soms weken in ons bed, wij naast zn bedje op een matras, uren in de schommelstoel tot hij slaapt, uitgebreide bedrituelen en noem maar op. En dan vaak uit het niets, is de rust er weer en mogen we weer paar weken doorslapen. Succss! 
Oh en wbt het te gewend raken aan bij jullie in bed slapen.. het is aan elke ouder hoe ze hier mee omgaan maar wij zijn van mening dat als hij wel bij ons slaapt dat ook iets waard is, wij rust hij rust. Dan heeft hij blijkbaar de geborgenheid of veiligheid nodig. Er komt een tijd dat hij echt niet meer in bed wil bij ons dus tot die tijd genieten we heel bewust van de momenten dat hij er nog om vraagt. 
 
Terugtrekken en hergroeperen. Ik weet niet wat wel, maar gewoon even zo niet. Je maakt jezelf kapot.
Ik denk dat fases meestal ( veelvouden van ) 3 maanden zijn. Maar soms ook korter.
 
Ja wij krijgen in juni weer een kleintje, dus dan zou ik de baby graag in een cosleeper bij ons leggen! Vandaar dat ik toch hier en daar probeer het te doorbreken en haar in haar eigen bed te doen. Ene avond denk ik; kijk! We gaan de goede kant op. En zoals vannacht ben ik het vertrouwen weer helemaal kwijt en denk ik; gaat dit ooit nog goedkomen..
Bedankt voor het meedenken!
 
Wij hebben ook nog een 3 maanden baby erbij. Eerste drie weken hebben we dus gezellig met zn allen op één kamer geslapen, peuter tussen ons in en de baby in co sleeper. Peuter werd niet wakker als de baby zich meldde. Maar loop te hard de trap op en hij is wakker. Zo bizar. 
Na die drie weken weer naar zn eigen kamer verhuisd.. kostte wat energie maar ging makkelijker dan gedacht.
 
Terug
Bovenaan