19 en zwanger

<p>hoi allemaal,</p><p>Ik ben 19 jaar en morgen 13 weken zwanger.</p><p>de zwangerschap is ongepland en heb lang over mijn keuze nagedacht en ik ga het kindje houden.</p><p>Een week voordat ik erachter kwam dat ik zwanger ben heb ik het uitgemaakt met mijn toenmalige vriend. </p><p>Hoe hij het precies voor zich ziet dat weet ik niet. Mij lijkt het niet goed voor het kindje als hij het kindje erkent en/of het zeggenschap krijgt. Dit omdat hij erg snel boos word en niet altijd zijn handen thuis kan krijgen en ook erg egoïstisch is waardoor hij naar mijn mening een kindje niet kan geven wat hij of zij nodig heeft. Mijn voorstel zou zijn dat hij 1 of 2 keer in de week naar mij toe zou komen om het kindje te zien waar ik zelf ook bij ben.</p><p>Ik woon nog thuis bij mijn vader en stiefmoeder. Of ik thuis blijf wonen is nog niet zeker. Het zou kunnen dat ik naar een moeder-kind huis moet. Mijn ouders denken dat het niet verstandig is als ik thuis blijf wonen. Ikzelf weet nog niet wat ik wil en wat er mogelijk is.</p><p>door omstandigheden ben ik gestopt met school en ben er nu naartoe aan het werken een opleiding te gaan doen of te gaan werken. Het liefst iets in de paarden sector.</p><p>De meeste uit mijn familie weten nu van mijn zwangerschap. Mijn vriendinnen heb ik het nog niet durven vertellen. </p><p>hier iemand met een soortgelijke situatie?</p><p>groetjes.</p>
 
Als eerst gefeliciteerd met je zwangerscgap.
Ik sta er natuurlijk iets anders in, omdat dit familie van mij is.
Mijn oom en tante hebben een moeder-en-kindhuis, ik zou je dit echt aanraden. Wat een fantastische plek is dat om daar de eerste tijd je kindje te mogen leren kennen. 
Heel veel succes en wijsheid toegewenst met alle beslissingen die je moet maken. 
 
Zou zeker maatschappelijk werk in de hand nemen. Maar wellicht is die al betrokken. Je ex heeft het recht om na de geboorte zeggenschap op te eisen als hij dat wil. Dat gaat wel via het g recht maar meld het meer om je te laten weten dat hij ook rechten heeft. Het wordt vaak toegekend tenzij er goed dossier is van sprake van huiselijk geweld o.i.d.
Een moeder kindhuis kan wellicht een goede start zijn. Heb je wel steun vanuit je familie? Waarom durf je het je vriendinnen niet te vertellen? 
 
Nou meid je gaat het zwaar krijgen zo jong en het alleen willen gaan doen. Jammer dat je niet thuis kunt of mag blijven wonen?
Steun heb je juist nodig.
Als je vriend zo een agressieveling is dan zou ik hem niet bij de baby laten met alleen jou erbij. Misschien ook een ander persoon erbij just to be sure
 
Hi,
 
ik was ook 19 toen ik mijn eerste kindje kreeg. Het is zwaar maar niet onmogelijk. Mijn situatie is/was wel iets anders.. ik had al een eigen huis en mijn partner is/was nog steeds aanwezig. Ookal is mijn partner ook aanwezig, nog steeds vind ik dat als moeder er sowieso meer taken op jou schouders vallen, tenminste in mijn gezin.
mijn zoontje krijgt alles wat hij nodig heeft en extra. 
 
Op  dit moment ben ik ook in verwachting van mijn tweede kindje, dat zal nog zwaarder worden, maar ik geloof dat ik het wel kan.
ik ben ook al klaar met me opleiding en momenteel ben ook aan het werk. Over 3 weken ga ik met verlof... als je nog dingen wil weten hoor ik t graag :)
 
Ik was 20 toen ik zwanger raakte en 21 toen mijn zoontje werd geboren. Het is zwaar maar het moederschap is prachtig. Ik raad je aan professionele hulp te zoeken die je kunnen begeleiden naar een goede start (Moederkindhuis enz)
Ervaring daarmee heb ik niet aangezien mijn vriend en ik samen wonen en hij al werkt.
Sterkte en veel geluk! 
 
Terug
Bovenaan