1e bevalling niet bewust meegemaakt, nu bij de 2e er tegen op zien!

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi,

Ik ben ondertussen 33 weken zwanger van ons 2e kindje.

Ons 1e kindje is overleden met een zwangerschapsduur van 32,4 weken door het gevolg van het hellp-syndroom.
Ik heb toen op een natuurlijke weg moeten bevallen, maar weet daar eigenlijk niks meer van. Dit doordat ik zelf zo ziek was en volgestopt was met medicijnen.
Het enige wat ik weet is nog dat ik pillen naar binnen kreeg (en dit was voor de weeen op te weken) en dat ik op een gegeven moment pijn had en toen zeiden ze dat ik moest persen, maar ik wist niet hoe.
Dit is de enige herrinering aan mijn 1e bevalling.
Ze zeiden dat de herrinering wel terug zou komen, maar na 1 jaar is dat nog steeds niet het geval.

Nu zegt men dat die herrinering ook pas kan terug komen bij de 2e bevalling.

Ik wordt trouwens met 38 weken ingeleid.

Heeft iemand hier ervaring mee en hoe ging men daar mee om?

Groetjes,
Susanne
en een vlinderkus van Anouk*
www.anoukkeyner.vlindersite.nl
 
Hoi Susanne,

Ik heb geen ervaring, maar ben wel even naar jullie site gegaan. Meid, wat afschuwelijk wat jullie mee hebben gemaakt. Ik heb echt met tranen in mijn ogen zitten kijken en lezen. Het gedicht op de voorpagina is prachtig! Waren ze te laat met ingrijpen of was er geen houden meer aan dat jullie haar hebben moeten verliezen?
Ik hoop heel erg dat dit kindje wel bij jullie mag blijven. Dat Anouk* nog heel veel vlinderkusjes aan haar broertje of zusje mag gaan geven.....

Sterkte met de bevalling en nogmaals hopelijk mag het nu allemaal wel goed gaan.

Groetjes Corina
 
Ervaring heb ik er gelukkig niet mee, wat verschrikkelijk. Het lijkt mij een goed idee om voor de bevalling al professionele hulp te gaan zoeken. Bespreek je gevoel en je angsten met je gyn. Ik hoop dat je in het ziekenhuis goed begeleidt zal worden.
 
Hoi Corina en andere,

Jij vroeg of ze te laat waren met ingegrijpen of dat er niks meer aan te doen was.

Nou, het zit zo:
Een week voordat het mis ging, hield ik veel vocht vast, maar alle controles waren prima.
Ik had een dag voordat het mis ging hele erge hoofdpijn, maar ik was met een paracetamol naar bed gegaan, de volgende dag werd ik wakker en kon alleen nog maar donker en licht onderscheiden. Toen de huisartsenpost gebeld en die zei dat ik een migrane aanval had, nog geen 10 minuten later kreeg ik een insult en moest 112 gebeld worden. In de ambulance kreeg ik nog eens 2 insulten. Eenmaal in het ziekenhuis kregen we te horen dat mijn kindje al was overleden en dat ik heel erg ziek was.
Ik had een acute vorm van de ernstige vorm van het hellp-syndroom. Dit komt maar 2% voor in nederland, dus heel zeldzaam.
Acteraf gezien, kon die vochtophoping al wel een signaal zijn geweest, maar omdat verder alles goed was, was er geen actie ondernomen. Dit is ook heel normaal, maar de verloskundige zou nu iemand met extreem veel vocht wel gelijk verder onderzoeken dan toen bij mij.
Er was op dat moment geen fout gemaakt, het was gewoon puur pech hebben dat het mij is overkomen.
De verloskundige heeft wel een casus gemaakt over mijn situatie en dit voorgelegd aan andere verloskundigepraktijken, zodat hun daar van kunnen leren. Want in mijn situatie was er in een hele korte tijd iets heel ernstig aan de hand, wat normaal gesproken geleidelijk gaat. Men was daar zeer geschokt over.

Zo, dat was het het een beetje in het kort omschreven.

Vandaag weer bij de gyneacoloog geweest en gelukkig was alles weer goed.
Over 2 weken gaan we het bevalplan bespreken, dus dan zullen mijn vragen wel beantwoord worden.
Over 4 weken gaan we een datum prikken voor de inleiding en die zal waarschijnlijk een week later zijn.

Maar toch vraag ik nog aan andere of zij ervaring hierin hebben.

Groetjes,
Susanne
en een vlinderkus van Anouk*
 
Hoi Susanne,
Op zich maakt het eigenlijk niets uit, omdat een 2e bevalling zo anders kan gaan als een eerste. Mijn tweede bevalling was zo anders, zelfs helemaal het begin er van, dat ik zelfs twijfelde of ik al weeen had of niet. Het beste advies dat ik je kan geven is: laat het gewoon over je heen komen en probeer niet te veel stil te staan bij wat niet goed kan gaan, maar denk juist aan alles wat positief zal zijn aan deze bevalling.
Ik begrijp heel goed dat het dit keer best eng is, gezien wat bij je eerste kindje is gebeurt, maar hopelijk beval je straks van een kerngezond kindje waar je heerlijk van kan genieten.

Succes en sterkte,
Anne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan