Hoi Danielle,
Ik heb in december een miskraam gehad en ben ook gecurreteerd. Ik was daarna ook direct zwanger. Ik herken het wat je zegt. Ik heb zeker de eerste 13 weken heel erg zoiets gehad van, jaja wie zegt me dat het nu wel goed gaat. Ik deed na de buiten wereld wel heel blij, maar ondertussen durfde ik niet zo goed blij te zijn. Na week 13 werd dit wel wat minder, maar tot week 20 vond ik m'n zwangerschap nog steeds niet heel erg leuk, ik had nog steeds wel het gevoel van als het maar goed gaat.
Na week 20 ging het goed, de weken vliegen voorbij, moet ook vaker naar de verloskundige dat scheelt ook. Eerst moest ik om de 5 weken, dat vond ik erg lang allemaal, begon elke keer de week voor het bezoek weer te twijfelen of het allemaal nog wel goed zou gaan. Maar ik moet helaas wel bekennen dat de twijfels blijven, als de baby rustiger is dan slaan bij mij de twijfels weer toe. Maar ik denk dat dat er ook wel bij hoort.
Wat ik heel vervelend vond, is dat mensen om me heen allemaal reageerden van o wat fijn dat je zo snel weer zwanger bent... begrijp me niet verkeerd ik heb het liever zo dan dat ik er heel lang over moest doen. Maar gevoelsmatig was het best wel moeilijk, de miskraam was nog zo 'vers' en ik kon het gevoel van misgaan niet loslaten. En over de miskraam werd niet meer gepraat, dat gaf me toch wel het gevoel van: het is nu toch vervangen voor iets moois. Maar het is een 'ervaring' die ik nooit zal vergeten. Ik was immers nog nooit in een ziekenhuis geweest, dus dat hele circus wat er nog om heen kwam had een hele impact op me.
Maar goed ondertussen ben ik bijna 30 weken zwanger en het lijkt er op dat ik een gezond kind op de wereld ga zetten. Ik wens je een hele fijne zwangerschap toe en probeer de 'negatieve gevoelens' zoveel mogelijk te negeren, hoe moeilijk dat ook is en hou maar voor ogen dat er uiteindelijk heel waarschijnlijk iets heel moois uit gaat komen.
groetjes kirsten.
31w4d
