Hoi dames,
helaas heb ik vanmorgen de bevestiging gekregen dat ik een idd miskraam heb gehad.
De hele morgen in spanning gezeten voor de uitslag van mijn bloedonderzoek, maar op de een of andere manier had ik de hoop al wel een beetje opgegeven.
Mijn hcg was al weer gezakt naar 163 (afgelopen woe was het 247).
Ik was nog maar 5 weken, dus ook nog erg vroeg in de zwangerschap.
Had mezelf er al een beetje op voorbereid, het kon gewoon niet goed gaan met zo veel bloedverlies, maar toch slaat het in als een bom!
De blijdschap van een positieve test was van korte duur...
Ik loop nu een half jaar bij de gyn omdat ik bijna tot geen eisprong had en daardoor ook enorm lange cyclussen.
Afgelopen cyclus voor het eerst van dag 3 t/m 7 clomid geslikt en deze deed goed z'n werk!
Een cyclus uit het boekje. Op dag 13 een echo en ja hoor aan beide kanten een blaasje dat op springen stond. Die avond fijn geklust en de dag erna ook s'ochtends voor het eerst mijn ei gevoeld. Wij helemaal happy natuurlijk omdat we precies op het goede moment geklust hadden (al wil dat natuurlijk ook niet altijd wat zeggen).
Ook op mijn temp. overzicht had ik netjes vanaf dag 14 een hoge temp.
Toen op dag 26 ik wat bruin verloor dacht ik dat mijn ongi er aan zat te komen, want die zou natuurlijk rond dag 28 moeten beginnen.
Op dag 28 een belafspraak met de gyn en afgesproken dat als mijn ongi op gang zou komen ik weer vanaf dag 3 t/m dag 7 clomid zou slikken.
Maar ik had ondertussen al wat last van mijn borsten, mijn temp was nog hoog en ook had ik opeens een afkeer tegen de geur van kruidnootjes
Wel had ik nog steeds wat bruine afscheiding...
Toen toch maar op aanraden van de gyn (voordat ik weer met de clomid zou beginnen) even een thuistest doen.
En ja hoor, super positief dus op dag 31!
Dit was op 'n zondagochtend en die zondag begin avond begon ik wat donkerrood slijm te verliezen
Dat was voor mij al een eerste teken dat het niet goed zat.
Maandagmorgen meteen de gyn maar opgebeld en ik kon woe voor een echo komen.
Maandag aan het eind van de middag begon het vloeien en niet zo weinig ook!
Ik meteen de gyn weer gebeld en die zei dat we de echo op woe lieten staan en ik kreeg tot dan een spoednr. voor als ik erg veel pijn zou gaan krijgen.
Woe op de echo was er nog wel iets in de baarmoeder te zien, maar er zat wel ook wat bloed bij. Het kon dus nog alle kanten op, maar de kans dat het een gewone zwangerschap betrof was wel erg klein.
Nu anderhalve week later is dus het hcg gedaald en moeten we deze cyclus afwachten.
Ik verlies nog steeds (grotendeels bij het afvegen na toiletbezoek) wat donkerrood slijm.
En bij deze een vraagje aan jullie. Ik heb tijdens het plassen en poepen (sorry ) best wat pijn op de plek waar ik ook mijn ei heb gevoeld. Kan dit met de miskraam te maken hebben?
Verder heb ik helemaal geen pijn gehad tijdens het echte vloeien, alleen een beetje ongi zeurgevoel, maar geen echte pijnscheuten ofzo?
Ik heb nu al een aantal dagen wat gelezen op dit forum en ik vind het iig erg interressant om over al jullie ervaringen te lezen!
Ik wens dan ook iedereen hier dat het ons allen ook een keer mee gaat zitten en dat we binnenkort allemaal van een fijne en vooral gezonde zwangerschap mogen genieten!
Groetjesss,
Ashley.
helaas heb ik vanmorgen de bevestiging gekregen dat ik een idd miskraam heb gehad.
De hele morgen in spanning gezeten voor de uitslag van mijn bloedonderzoek, maar op de een of andere manier had ik de hoop al wel een beetje opgegeven.
Mijn hcg was al weer gezakt naar 163 (afgelopen woe was het 247).
Ik was nog maar 5 weken, dus ook nog erg vroeg in de zwangerschap.
Had mezelf er al een beetje op voorbereid, het kon gewoon niet goed gaan met zo veel bloedverlies, maar toch slaat het in als een bom!
De blijdschap van een positieve test was van korte duur...
Ik loop nu een half jaar bij de gyn omdat ik bijna tot geen eisprong had en daardoor ook enorm lange cyclussen.
Afgelopen cyclus voor het eerst van dag 3 t/m 7 clomid geslikt en deze deed goed z'n werk!
Een cyclus uit het boekje. Op dag 13 een echo en ja hoor aan beide kanten een blaasje dat op springen stond. Die avond fijn geklust en de dag erna ook s'ochtends voor het eerst mijn ei gevoeld. Wij helemaal happy natuurlijk omdat we precies op het goede moment geklust hadden (al wil dat natuurlijk ook niet altijd wat zeggen).
Ook op mijn temp. overzicht had ik netjes vanaf dag 14 een hoge temp.
Toen op dag 26 ik wat bruin verloor dacht ik dat mijn ongi er aan zat te komen, want die zou natuurlijk rond dag 28 moeten beginnen.
Op dag 28 een belafspraak met de gyn en afgesproken dat als mijn ongi op gang zou komen ik weer vanaf dag 3 t/m dag 7 clomid zou slikken.
Maar ik had ondertussen al wat last van mijn borsten, mijn temp was nog hoog en ook had ik opeens een afkeer tegen de geur van kruidnootjes
Wel had ik nog steeds wat bruine afscheiding...
Toen toch maar op aanraden van de gyn (voordat ik weer met de clomid zou beginnen) even een thuistest doen.
En ja hoor, super positief dus op dag 31!
Dit was op 'n zondagochtend en die zondag begin avond begon ik wat donkerrood slijm te verliezen
Dat was voor mij al een eerste teken dat het niet goed zat.
Maandagmorgen meteen de gyn maar opgebeld en ik kon woe voor een echo komen.
Maandag aan het eind van de middag begon het vloeien en niet zo weinig ook!
Ik meteen de gyn weer gebeld en die zei dat we de echo op woe lieten staan en ik kreeg tot dan een spoednr. voor als ik erg veel pijn zou gaan krijgen.
Woe op de echo was er nog wel iets in de baarmoeder te zien, maar er zat wel ook wat bloed bij. Het kon dus nog alle kanten op, maar de kans dat het een gewone zwangerschap betrof was wel erg klein.
Nu anderhalve week later is dus het hcg gedaald en moeten we deze cyclus afwachten.
Ik verlies nog steeds (grotendeels bij het afvegen na toiletbezoek) wat donkerrood slijm.
En bij deze een vraagje aan jullie. Ik heb tijdens het plassen en poepen (sorry ) best wat pijn op de plek waar ik ook mijn ei heb gevoeld. Kan dit met de miskraam te maken hebben?
Verder heb ik helemaal geen pijn gehad tijdens het echte vloeien, alleen een beetje ongi zeurgevoel, maar geen echte pijnscheuten ofzo?
Ik heb nu al een aantal dagen wat gelezen op dit forum en ik vind het iig erg interressant om over al jullie ervaringen te lezen!
Ik wens dan ook iedereen hier dat het ons allen ook een keer mee gaat zitten en dat we binnenkort allemaal van een fijne en vooral gezonde zwangerschap mogen genieten!
Groetjesss,
Ashley.