2 is nee (en nog veel meer)

[CFK]

Hoi allemaal,

Ik schrijf dit berichtje om 2 redenen: tips/(h)erkenning en om gewoon even van me af te schrijven.
Wij zijn ouders van een prachtig, vrolijk mannetje die een paar weken terug 2 jaar is geworden.
Sindsdien lijkt ALLES anders. Het vrolijke, vrijwel zorgeloze kindje wat ik kende lijkt verdwenen te zijn. Waarschijnlijk maak ik het zwaarder dan het is, maar toch ervaar ik het wel zo. Het is altijd al een temperamentvol kereltje geweest, maar hier hou ik wel van. Echter sinds kort dus zit hij echt in de peuterpuberteit en is continue mijn grenzen aan het opzoeken. Sommige momenten is hij juist weer super lief, en andere momenten doet hij alles wat verboden is zeg maar. Echt aan het uittesten. Ik weet dat dit normaal is, en dat dit echt bij de leeftijd hoort, maar sinds vandaag slaat hij me ook. Vandaag was er een moment dat hij echt even in het gareel van mij moest, maar niet wilde luisteren. Ik was hem in zijn autostoel aan het zetten en ineens tetst hij met zijn hand in mijn gezicht. Er zat totaal geen agressie in zijn blik, en weet ook zeker dat hij dit niet zo bedoeld maar het deed me emotioneel zo zeer. Ik kon wel janken. Probeer hem dan rustig, maar wel streng toe te spreken, hoe moeilijk dit ook is. Zo zijn er meer dingen die eerst zo goed en soepel gingen, en nu niet meer. Ik heb het gevoel dat ik hem echt op alles, maar dan ook alles moet voorbereiden. Van het aantrekken van zijn jas tot het uit bad gaan. Heb het idee dat ik op deze manier wel een paar driftbuien uit de weg kan gaan, maar het is wel erg vermoeiend. Ik ben momenteel ook 22 weken zwanger, dus die combinatie is natuurlijk ook wat zwaarder.
Driftbuien vind ik zelf niet zo’n ramp, die zijn meestal snel weer voorbij door rustig te reageren of juist te negeren, maar ik wil echt niet dat slaan/schoppen een gewoonte wordt. Daar maak ik me echt zorgen om. Zeker nu met de tweede onderweg.

Iig bedankt voor het lezen en als er tips o.i.d. zijn, heel graag!

 

[Majom]

Hoi CFK,

Geen tip, maar wel herkenning. Het is alsof ik iets over onze zoon lees die eind september 2 is geworden. Alles is nee en hij luistert echt voor geen meter. Expres dingen doen die niet mogen en mij dan ook strak aankijken. Grrrr.... ik probeer ook rustig te blijven en consequent, maar vind het behoorlijk pittig. Probeer maar voor mijzelf te herhalen dat het een fase is.
Sterkte en succes met de peuterpubertijd. Hopelijo hebben we snel onze lieve temperamentvolle peuters weer terug!

 

[CFK]

Bedankt voor je reactie Majom! Ik merk ook echt dat het me ‘s ochtends nog wel goed afgaat en ik rustig kan blijven, richting de avond is het al een heeel stuk lastiger ? Ik heb fbegrepen dat dit gedrag echt nog wel tot kleuterleeftijd kan duren, maar hoop/verwacht dat het wel wat minder wordt naar verloop van tijd. Jij ook succes!

 

[Yima]

Ik lees even mee. Soms lees ik van dit soort berichten en dan denk ik, volgens mij is mijn dochter wat snel daarmee ofzo. Ze is nu 1,5 en sinds een maand maakt ze zoveel ontwikkelingen door. Ze beleeft de wereld op zo'n andere manier. Je ziet dat ze onder de indruk is van alle nieuwe mogelijkheden, alle dingen die ze nu wel kan duiden. En tegelijk ook zoveel dat nog niets betekent of niet lukt. Ze weet nu dat ze zelf dingen kan willen en eisen, en is zo gefrustreerd als ze nee hoort. 
Schoppen, slaan, haren trekken, boogplankjes, op haar buik op de grond driftbuien waarbij we even niet aan haar moeten zitten. Pfff ze heeft het er af en toe maar moeilijk mee. Ik zie het dan nog wel als normaal peutergedrag en niet iets persoonlijks naar mij toe. Maar zwaar vind ik het soms wel. Want ook ik ben zwanger, 16 weken nu. Als ik dan snachts 5 keer mn bed uit kon en dan met mn slaperige kop om 5.30 een boos feeksje uit bed haal dat meteen 4 haren uit mn hoofd trekt.... Oooooohhhhmmm! Of als ze nu geen schone luier wilde en me bij het neerleggen op de commode een paar goede schoppen in mn bolle buik geeft. Tja dan ben ik zelf ook behoorlijk geirriteerd. 
Maar ik weet wel dat de bui weer over gaat en dat ze daarna weer leuk speelt en knuffels uitdeelt en met me kletst. Ik herken het erg dat je alles vooraf aan moet geven. Dat we een stukje met de auto gaan. Dat we zo haar luier gaan verschonen of naar bed gaan. Dat we zometeen uit het zwembad gaan. Etc etc. Als we dat plotseling doen hebben we zeker een flinke huilbui en drift. Als we het voorbereiden dan is er toch meer rust bij haar. Dat doe je goed denk ik. 
Wat ik probeer met schoppen en slaan is het om te vormen naar wat leuks. Met schoppen werkt het nog niet. Maar met slaan maak ik er een sessie high fives van en dat vindt ze dan weer leuk. Zo haal ik haar af en toe net op tijd uit haar bui. 
Meer tips heb ik niet, want hier is het ook best nieuw gedrag. Maar wel deels herkenning dus. Probeer het je niet persoonlijk aan te trekken. Het zijn hun emoties die er nog buiten proportie uit komen. Ongefilterd. Ik denk wel eens: ik zou ook kwaad en gefrustreerd zijn als zoveel voor me bepaald werd en het lukt nog niet om het erover te hebben. 

 

[Boysmomforever]

Hoi
Wij werken met aankondiging over 10 min gaan we… nog 5 min, 3 min, 2 min nog 1 min laatste keer. De 10 min is in het echt de ene keer 7 en de andere keer 15. Maar daardoor weet mijn zoontje wel dat er een verandering komt.
Ook zorgen we voor keuzes als ie iets niet wil. Wil je met een grote boog uit bad getild worden of met een snelle boog.
We doen ook wel eens wedstrijdje wie als eerste je jas pakt en dan gaat hij rennen ikke ikke.
Slaan, schoppen is echt consequent zijn armpje, beentje vast pakken en zeggen dat dat echt niet mag, dat dat mamma zeer doet. En als hij het blijft doen dan zetten wij hem op de gang.
Het is soms erg zwaar en lastig.. ik denk altijd maar dit gaat echt over ooit.
Je doet t al super goed en zet m op!

 

[Mamalovestheirboys]

[quote quote=10498466]Hoi
Wij werken met aankondiging over 10 min gaan we… nog 5 min, 3 min, 2 min nog 1 min laatste keer. De 10 min is in het echt de ene keer 7 en de andere keer 15. Maar daardoor weet mijn zoontje wel dat er een verandering komt.
Ook zorgen we voor keuzes als ie iets niet wil. Wil je met een grote boog uit bad getild worden of met een snelle boog.
We doen ook wel eens wedstrijdje wie als eerste je jas pakt en dan gaat hij rennen ikke ikke.
Slaan, schoppen is echt consequent zijn armpje, beentje vast pakken en zeggen dat dat echt niet mag, dat dat mamma zeer doet. En als hij het blijft doen dan zetten wij hem op de gang.
Het is soms erg zwaar en lastig.. ik denk altijd maar dit gaat echt over ooit.
Je doet t al super goed en zet m op![/quote]

Ik ben ook zo en het ligt waarschijnlijk ook wel aan het karakter van het kind. Want die 10 minuten werkt hier ook egt niet hoor. Het is echt de leeftijd en echt consequent zijn. Ik was ook zwanger van de 2e toen de oudste zon 1.5 was en die zat ook vroeg in peuterpuberteit maar wat was die lastig zeg.

Breng hem af en toe x naar opa en oma of de opoas. Zeker als he verlof straks begint. Ik was de laatste 2 weken egt geen leuke mama meer. Maar dat komt ook omdat je niet meer weet hoe je moet liggen en amper kan slapen.

 

[CFK]

Dankjewel voor jullie reacties! Sowieso fijn om herkenning te zien en ik ga ook weer wat tips gebruiken.
@Lewis, die sessie high fives zie ik ook wel zitten, slim! We weten inderdaad dat ze het niet als een persoonlijke aanval bedoelen. zolang we dat in ons achterhoofd houden, kunnen we het wel aan haha.

@gebruiker, de tip van uit bad tillen was zojuist en een groot succes! Geen gebrul en gestamp ?

@mamalovestheirboys consequent zijn lijkt mij ook echt een must. Anders is het einde zoek. Gelukkig hebben wij allebei lieve ouders die verder geen andere kleinkinderen hebben, en het geen probleem vinden even een paar uurtjes op te passen. Dus daar maak ik zeker gebruik van

 

[Gebruiker10102650]

Geen tip.. mijn zoontje is nu ook terror met zijn 2,5 jaar. Onthoud wel dat de gewetensontwikkeling pas bij 12 jaar is voltooid. Met andere woorden.. een kind van 2 weet niet en kan ook niet begrijpen dat slaan jou pijn doet/verdrietig maakt. Wat je je kind wel al kunt leren is dat het niet mag. Waarom het niet mag zal hij in de loop der tijd leren.