2 jaar en niet in eigen bed slapen

[Daniek]

Onze dochter van 2 jaar en 2 mnd heeft altijd prima geslapen. Ging vrolijk naar bed en hoorde haar niet meer. Een enkele keer als ze heel verdrietig was legde we haar even bij ons maar altijd na 30 minuten weer terug en dat ging goed. Nu sinds 2 weken is het drama! Naarmate bedtijd dichterbij komt word ze al een beetje sip en begint ze met zeggen 'niet eigen bed' of ' grote bed slapen' of mama bed... met wat afleidinf van het badritueel, boekje lezen, melk drinken en tanden poetsen gaat het nog wel. Ook het in bed liggen gaat nog redelijk, wel heel zielig met een pruillip en hoge stem maar met haar knuffels en speen en muziekje en wat lieve woordjes valt ze wel in slaap. Maar dan..... ze word rond 1 uur huilend wakker en dan wil ze gewoon NIET meer slapen in haar eigen bed. Ze wil een slokje water, ze wil mama, ze heeft snotneus, ze heeft gepoept (is niet zo) maar alles voor aandacht. Ik stop haar weer in maar ik lig nog niet in bed en ze huilt weer. Ze houd dit gerust 3, 4 uur vol... maar wij niet meer. Deur open werkt niet, lampje aan werkt niet, troosten werkt niet, negeren werkt niet, laten huilen (steeds minuut erbij) werkt niet... ik weet het niet meer. We in het weekend en begin van de nacht redelijk vol maar soms begint dit gedoe rond 5 uur en dan moeten we er om 06.15 uit om te werken dus dan geven we toch toe soms om bij ons te liggen want anders is het strijd tot we eruit moeten. Middag slaapje ging ook altijd goed maar is nu hetzelfde verhaal, ze heeft m nog wel nodig! Ze slaapt overigens nog gewoon in haar ledikant

Ik hoop dat er iemand is met de gouden tip.

Misschien ook goed om erbij te zeggen dat ik haar sowieso beetje humeurig vind, niet lekker in haar vel misschien. Moet veel huilen, het is niet gauw goed. Heeft veel aandacht nodig..

 

[Essil]

Geen gouden tip. maar een kind dat 3a 4 uur huilt voelt zicht echt even niet fijn.
Als bij papa en mama zijn dat oplost, leer je misschien wel een slechte gewoonte aan. maar die kan je later ook weer afleren, wanneer het slapen beter gaat.

 

[Gebruiker10102650]

Gewoon laten gebeuren. Die van ons is 3,5 en ligt vaak zat in ons bed. Daarvoor al die gouden tips geprobeerd maar tot de conclusie gekomen dat iedereen slapend gelukkiger is in 1 bed dan steeds een eindeloze strijd. 
Daarbij moet je maar denken.. ze liggen straks als ze 18 zijn echt niet meer naast je. Aan alles komt een eind

 

[gebruiker111771]

Ik heb dit bij mijn beide kinderen gehad rond die leeftijd. Ik wilde ze niet in mijn bed hebben, dus ben naast hun bedje op de grond gaan liggen op een matje met een deken en kussen (ook niet comfortabel, maar zo dacht ik dat ze weer rustig in hun eigen bed in slaap konden vallen en mijn bed niet nodig hadden). Na een paar weken (2 of 3) ging het weer goed. 
Als ik wakker werd en mijn kinderen weer sliepen sloop ik terug naar mijn eigen bed. 

 

[Shar]

Hoi Daniek,
Dit herkennen wij maar al te goed. Exact hetzelfde als wat jij aangeeft.
Slopend en vermoeiend.
We hebben sinds een paar weken een baby en deze is lang niet zo vermoeiend als onze meid van 2 jr en 2 mnd (aug 2020).
Wat wij hebben gedaan, is haar minder laten slapen tussen de middag. Ze slaapt nu max. 1 uur in de middag, waardoor ze in de avond erg moe is. Soms is ze om 01.00u wakker en dan is het even geruststellen/ troosten en weer terug leggen in eigen bed..ze kan zelf in en uit bed stappen. (Geen ledikant meer.)
Ik probeer haar wel steeds uit te leggen voor  het slapengaan, of ze de nacht flink wilt slapen en in het eigen bedje wilt blijven. Ik begrijp dat dit erg lastig en vermoeiend is. Ik herken dit ook niet van onze 2 jongens. Het is een vervelend iets en ik hoop dat het maar snel voorbij is. Veel succes?