2 jaar en nog steeds niks...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Nou, twee weken geleden zijn wij de grens van de 2 jaar gepasseerd en vanmorgen ongesteld geworden, balen dus :(((

Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer moeite had toen augustus aanbrak (die 'mijlpaal' van die 2 jaar, zeg maar) dan de ongi van vanmorgen. Ergens begin ik me langzaam neer te leggen bij het feit dat we misschien maar 1 kindje zullen hebben.

Volgende maand wordt ze 4 en nu ze wat zelfstandiger is, beginnen we ook meer uit te gaan, langere periodes van huis, verdere reizen, en ergens kan ik daar nu ook wel van genieten (hoewel het nooit compenseert natuurlijk, maar een paar maanden geleden wilde ik niet eens iets plannen want stel dat ik zwanger zou zijn, etc).

Ik twijfel een beetje over wat we nu verder zullen doen. Ik zit op 8 rondes Clomid (waarvan 5 kansen, de andere 3 was mijn man van huis maar ik mocht het doorslikken om de cyclus regelmatig te houden). De gyn heeft aangegeven dat hij na 6 kansen (dus volgende maand) wil praten over andere stappen. En eerlijk gezegd weet ik niet of wij daaraan toe zijn.

Nu mijn cyclus netjes en regelmatig is, heb ik zoiets van laat ons maar even zelf proberen een paar maanden. Maar ja, misschien dat mijn cyclus zonder de clomid weer onregelmatiger wordt. En ik heb ook geen jaren de tijd meer om te experimenteren (ben 36).

Verder las ik op interent dat na 6 maanden Clomid er vrijwel geen kans meer is op een zwangerschap, weten jullie daar iets van?

Enfin, wat een getwijfel... Wordt vervolgd en heel veel succes voor jullie allemaal. Niemand zou zolang moeten hoeven wachten op een kleintje!

XXX
 
Herken je probleem meid. Ik denk dat de volgende stap een hsg is, of heb je die al gehad? En anders door met iui. Dan krijg je nog steeds clomid als je daar wel groei op hebt. Het wordt dan zo'n klinisch gebeuren, maar ja, als de wens er is. Ik denk dat het ook wel scheelt dat je er al 1 hebt. Ik heb er dan 2 en de wens voor een derde, maar als je nog geen moeder bent, is dat verlangen veel groter. Heb jij veel last van bijwerkingen? Wij zijn in november weer een jaar bezig, nou ja, bezig, anticonceptieloos. Ik ga nog 1 maand door en dan neem ik pauze. Ik vind het best pittig deze keer.

heb jij dat ook dat je een beetje moe/geïrriteerd raakt op het gewone forum, allemaal van die meiden die gelijk denken zwanger te zijn en van alles denken te voelen? Denk dat ik maar eens een klein groepje aanmaak daar, voor de mensen die wel meer moeite moeten doen.
 
Hoi supertje,
Ja ik vrees ook dat het hsg of iui wordt. Mijn man begon zelf over iui (denk dat hij wat had zitten googelen ;)) Gelukkig gaf hij aan daar open voor te staan, dus dat is alweer een zorg minder. Maar ik weet het nog niet... Omdat onze eerste er op natuurlijke wijze vrij snel is gekomen, ben ik soms bang dat ik juist niet zwanger wordt omdat ik me zo druk over maak, en al die medische ingrepen en doktersbezoeken helpen niet echt. Nou ja we zien het wel... Ik denk dat wij sowieso ene pauze inlassen voordat we weer verder gaan, al is het alleen maar om weer eens een maandje echt te genieten en niet op commando te hoeven klussen ;)

Gelukkig heb ik geen last van de bijwerkingen. Jij wel hè? Echt rot voor je! Hopen maar dat het 'snel' raak is... En ik bedenk me net: jouw eerste kind is er toch gekomen na meer dan 6 rondes Clomid of niet? Dan is er nog hoop voor mij ;)

En ja, ik kijk soms ook wel op van alle posts op het gewone forum, waar elk steekje wordt geanalyseerd en 3 maanden wachten 'lang' wordt genoemd... Maar ja, dan denk ik maar: ik mag niks zeggen, want eerlijk gezegd had ik dat bij mijn eerste zwangerschap ook wel een beetje. Pas nu realiseer ik me wat voor een wonder het is om een kindje te mogen krijgen! En in die zin boffen we toch maar dat we dat al hebben mogen meemaken hè!

Nou veel succes!
 
Klopt, de oudste was in de 7e ronde raak, in afwachting op een hsg. Mocht niet zwanger worden dan hahahha. Dus heel ontspannen gewoon geklust. Wel temperatuur bijgehouden. Daaraan wist ik precies wanneer mijn eisprong was geweest en wist ik ook eerder aan de temp dat ik zwanger was. Hahahha.

Ik heb inderdaad alle mogelijke bijwerkingen. Weet nog bij de eerste dat ze iedere maand erger werden. Daarom hik ik er nu ook zo tegenaan. Deze ronde was het echt heftig. Vorige ronde veel minder.
 
Haha, ja, zie je! Mijn man zei al van, als je je er straks bij hebt neergelegd en je denkt nergens meer aan, dan komt het... Maar ja gemakkelijker gezegd dan gedaan hè!

Ik hoop dat de bijwerkingen een beetje afnemen voor je! Al dat vergeefse wachten is zonder bijwerkingen al vreselijk genoeg. Ik vind jou trouwens ontzettend dapper dat je dit gedoe voor de 3e keer gaat ondernemen. Ik vind het nu al niks maar ach... eens je zwanger bent is het dat dubbel en dwars waard hè! Dat schreef Daisy onlangs nog na de geboorte van haar zoontje.

Ik duim voor je!!!
 
bijwerkingen zijn inmiddels wel weg. Pregnyl bijna uit mijn lijf. Het zwanger zijn is het zeker wel waard. Maar het kinderloos zijn of er al 2 hebben maakt wel heel veel verschil voor mijn gevoel hahhah. Ik moet eigenlijk gewoon niet zeuren, ik heb 2 kinderen en als ik een derde wil, moet ik ook de consequenties maar dragen toch? En ja daar hoort voor mij nu eenmaal bij dat ik moet slikken en spuiten. Maar dat wist ik al op mijn 19e. Was het alleen vergeten toen ik echt kinderen wilde. Pas toen ik bij de gyn kwam, zei hij dat en toen dacht ik, ow ja, dat is waar ook.
 
Ja kinderen hebben of kinderloos zijn maakt zeker een groot verschil. En aan de andere kun je ook denken: juist doordat je er al 2 hebt, weet je dat het mogelijk is en dat alle moeite niet tevergeefs is! Ik had in december een topic geplaatst toen wij net met de clomid begonnen en daar had jij toen ook op gereageerd geloof ik. Daar trek ik me best wel aan op, aan alle meiden die middels clomid zwanger zijn geraakt.

Nou succes hoor, nog 8 lange dagen voor jou ;)!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan