Dag meiden,
Er is hier vast niemand meer van het forum uit november 2002... In augustus 2002 m'n eerste miskraam gehad (bij 6 weken) en na anderhalve maand was ik weer zwanger. Helaas ging dit mis in de 13e week, lichamelijk en geestelijk héél heftig en verdrietig, maar daar weten jullie alles van... Na bijna anderhalf jaar de moed bijna opgegeven. Maar nu, sinds 3 dagen weet ik dat ik zwanger ben, maar ik ben als de dood. Dit voelt als mijn laatste kans (ben 38), wat een dubbel gevoel zeg. Ik ben blij en neerslachtig tegelijk. Kan ik niet een winterslaap houden en ergens in november weer bovenkomen? Zodat ik die eerste enge periode niet bewust doorhoef? Ik wordt gek van ieder krampje, en ga vaak naar het toilet om te kijken of ik nog niet bloed...
Ik wens iedereen héél veel sterkte bij de verschillende fases waarin jullie verkeren. Ik hoop niet dat ik nu heel ondankbaar overkom in mijn mailtje, het is wel een beetje gezeur geworden, maar ik ben gewoon zo ontzettend angstig dat het weer misgaat.....zucht
Er is hier vast niemand meer van het forum uit november 2002... In augustus 2002 m'n eerste miskraam gehad (bij 6 weken) en na anderhalve maand was ik weer zwanger. Helaas ging dit mis in de 13e week, lichamelijk en geestelijk héél heftig en verdrietig, maar daar weten jullie alles van... Na bijna anderhalf jaar de moed bijna opgegeven. Maar nu, sinds 3 dagen weet ik dat ik zwanger ben, maar ik ben als de dood. Dit voelt als mijn laatste kans (ben 38), wat een dubbel gevoel zeg. Ik ben blij en neerslachtig tegelijk. Kan ik niet een winterslaap houden en ergens in november weer bovenkomen? Zodat ik die eerste enge periode niet bewust doorhoef? Ik wordt gek van ieder krampje, en ga vaak naar het toilet om te kijken of ik nog niet bloed...
Ik wens iedereen héél veel sterkte bij de verschillende fases waarin jullie verkeren. Ik hoop niet dat ik nu heel ondankbaar overkom in mijn mailtje, het is wel een beetje gezeur geworden, maar ik ben gewoon zo ontzettend angstig dat het weer misgaat.....zucht