Hallo dames, ik heb zo'n 3maanden geleden een miskraam gehad is was mijn 2e kindje, ik heb er 1 van anderhalf jaar.In 1e instantie toen het gebeurde (het is vanzelf gekomen en in ziekenhuis op de echo was alles oké)was ik nuchter wel wat gehuild maar verder alles goed.Nu 3maanden later wil het zwanger raken niet lukken(dat is nog niet zo erg tenminste er zijn mensen die er echt heel lang op moeten wachten dus ik mag niet zeuren), maar nu krijg ik een beetje de klap huilerig, bang zijn enz...ik vind het zo moeilijk om hier mee om te gaan maargoed het zal wel goed komen, maar je moet er doorheen.Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen!!!!
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
2 maanden geleden
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi Marjan, het is echt een verschrikkelijke ervaring, een miskraam. Je hebt ook echt de tijd nodig om dit te verwerken. Tenminste dat zeggen ze tegen mij ook allemaal en ik denk ook wel dat ze gelijk krijgen, bij mij is het nu 5 weken geleden en ik krijg er nu ook steeds meer last van dan toen. Ik denk ook dat het komt, doordat er dan veel naar je gevraagd wordt, kaartjes enz. krijgt en nu is het gewoon over en de mensen denken dan al snel dat het wel weer zal gaan en vinden dat je niet moet zeuren en door moet gaan. Maar zo werkt het gewoon niet. Ik moet eerlijk zeggen, voordat ik een miskraam heb gehad, dacht ik ook al snel, jammer, maar volgende keer beter. Maar nu ik het zelf heb, merk je wat een impact dit op je heeft. Probeer er toch over te praten en net als wat je zelf zegt, je MOET er doorheen! Ik wens je verder veel sterkte en hoop dat je snel op het 'zwanger zijn' forum te vinden zult zijn!! Groetjes Cath
Hoi marjan
meid ik voel helemaal met je mee hoor ,ik heb hetzelfde bij tijd en wijle ,ik ben dan al wel 2,5 jaar bezig en heb 2 maanden geleden een miskraam gehad bij 7 weken.
Vande week zei mijn gyn dat er 3 maanden voor staat na je miskraam om vanuit te gaan dat je weer zwanger kunt worden,dit wist ik niet maar zorgde toch voor een stukje rust,ik vertelde nog dat er zoveel zijn die helemaal niet meer ongi zijn geworden en gelijk zwanger zijn geraakt na een miskraam,hij zei dat dit zo'n klein percentage is.Ik hou me er maar aan vast.
Meid laat de tranen gewoon lekker lopen dat lucht tenminste op en het gaat vast lukken,heel veel sterkte
Liefs
Snoopy
meid ik voel helemaal met je mee hoor ,ik heb hetzelfde bij tijd en wijle ,ik ben dan al wel 2,5 jaar bezig en heb 2 maanden geleden een miskraam gehad bij 7 weken.
Vande week zei mijn gyn dat er 3 maanden voor staat na je miskraam om vanuit te gaan dat je weer zwanger kunt worden,dit wist ik niet maar zorgde toch voor een stukje rust,ik vertelde nog dat er zoveel zijn die helemaal niet meer ongi zijn geworden en gelijk zwanger zijn geraakt na een miskraam,hij zei dat dit zo'n klein percentage is.Ik hou me er maar aan vast.
Meid laat de tranen gewoon lekker lopen dat lucht tenminste op en het gaat vast lukken,heel veel sterkte
Liefs
Snoopy
Jou verhaal klinkt mij ook heel bekend,voor mij is het nu ook drie maanden geleden dat het na 9 weken mis ging. In het begin is iedereen om je heen heel begripvol en kan je verdriet goed begrijpen, maar na een poosje lijkt dat begrip soms wel verdwenen te zijn terwijl ik vaak nog heel verdrietig kan zijn.Mijn altijd zo regelmatige cyclus is na de miskraam ook flink overhoop gehaald en kan ik er geen touw meer aan vast knopen de eerste menstruatie liet 40 dagen op zich wachten en de tweede wel 44. Toch weer hoop en dan ook weer teleurstelling. Volgens arts alles goed maar ja, lastig plannen zo (als er ook maar iets te plannen valt weten we nu) Hopelijk snel een leuk bericht dat het bij een van deze meiden wel goed gaat.
hoi marjan,
ik heb zelf ook een miskraam gehad begin maart en nu bijna drie maand later wil het mij ook niet lukken om maar weer zwanger te raken. Ik weet precies hoe je je voelt en het onbegrip van sommige mensen, terwijl jij eigenlijk ook zo snel mogelijk weer zwanger wil raken, en inwendig toch ook heel bang bent van wil het wel weer lukken en met zoveel vragen zit. Ik wens je veel sterkte.
ik heb zelf ook een miskraam gehad begin maart en nu bijna drie maand later wil het mij ook niet lukken om maar weer zwanger te raken. Ik weet precies hoe je je voelt en het onbegrip van sommige mensen, terwijl jij eigenlijk ook zo snel mogelijk weer zwanger wil raken, en inwendig toch ook heel bang bent van wil het wel weer lukken en met zoveel vragen zit. Ik wens je veel sterkte.
Hoi Marjan,
mijn miskraam was vorige week alweer 4 maanden geleden. Op dat moment was ik meer lichamelijk dan geestelijk 'van de wap', en na anderhalve week weer aan het werk onder het motto van 'niets aan de hand, het leven gaat door en alles gaat goed'. Niet dus! Sinds vorige week zit ik thuis, veel huilen enzo. De afgelopen 4 mnd ook regelmatig enkele daagjes thuis geweest met klachten, maar nu heeft mijn baas verzocht om nu eindelijk eens eerst naar mezelf te kijken ipv naar het werk, omdat deze situatie uit de hand gaat lopen. Binnenkort waarschijnlijk een afspraak met een psycholoog ofzo. Het verlangen naar een kind is nu groter dan ooit. Overal zie je nu moeders met kleine kindjes lopen, en ik denk: Dat wil ik ook! Helaas is dit niet af te dwingen. Toch geef ik de moed niet op, en ik denk diep van binnen toch nog wel zwanger te worden, eens... Ik probeer echter niet mensen te vermijden, en in mijn naaste omgeving vertel ik gewoon wat er met me aan de hand is momenteel. Alleen drukke situaties als boodschappen doen in dit kleine dorp wil ik vermijden, 'vreemden' hebben er niets mee te maken! Hier krijg ik een benauwd gevoel van..
Ook jij heel veel succes. Van de gynacoloog kreeg ik te horen dat na de eerste menstruatie je het gewoon weer kunt 'proberen', dus dat doen we dan ook maar, alleen is niets vervelender dan 2 wkn later weer ongesteld te zijn.
mijn miskraam was vorige week alweer 4 maanden geleden. Op dat moment was ik meer lichamelijk dan geestelijk 'van de wap', en na anderhalve week weer aan het werk onder het motto van 'niets aan de hand, het leven gaat door en alles gaat goed'. Niet dus! Sinds vorige week zit ik thuis, veel huilen enzo. De afgelopen 4 mnd ook regelmatig enkele daagjes thuis geweest met klachten, maar nu heeft mijn baas verzocht om nu eindelijk eens eerst naar mezelf te kijken ipv naar het werk, omdat deze situatie uit de hand gaat lopen. Binnenkort waarschijnlijk een afspraak met een psycholoog ofzo. Het verlangen naar een kind is nu groter dan ooit. Overal zie je nu moeders met kleine kindjes lopen, en ik denk: Dat wil ik ook! Helaas is dit niet af te dwingen. Toch geef ik de moed niet op, en ik denk diep van binnen toch nog wel zwanger te worden, eens... Ik probeer echter niet mensen te vermijden, en in mijn naaste omgeving vertel ik gewoon wat er met me aan de hand is momenteel. Alleen drukke situaties als boodschappen doen in dit kleine dorp wil ik vermijden, 'vreemden' hebben er niets mee te maken! Hier krijg ik een benauwd gevoel van..
Ook jij heel veel succes. Van de gynacoloog kreeg ik te horen dat na de eerste menstruatie je het gewoon weer kunt 'proberen', dus dat doen we dan ook maar, alleen is niets vervelender dan 2 wkn later weer ongesteld te zijn.
Hoi Ilse,
Mijn vervelende gevoel ben ik alweer een beetje kwijt alleen ik ben er nog wel veel mee bezig.Dat is dan ook het enige waar ik van baal, maargoed daar hebben je dit forum voor om het van ons af te praten.Inmiddels zit ik in mijn vruchtbare periode en hoop dat het nu wel zal lukken.Dat wachten daar word ik niet goed van, maarja zo werkt de natuur, dus afwachten maar.Ik wens jou heel veel sterkte toe en hoop gauw te horen de je zwanger bent.
Mijn vervelende gevoel ben ik alweer een beetje kwijt alleen ik ben er nog wel veel mee bezig.Dat is dan ook het enige waar ik van baal, maargoed daar hebben je dit forum voor om het van ons af te praten.Inmiddels zit ik in mijn vruchtbare periode en hoop dat het nu wel zal lukken.Dat wachten daar word ik niet goed van, maarja zo werkt de natuur, dus afwachten maar.Ik wens jou heel veel sterkte toe en hoop gauw te horen de je zwanger bent.