Hi ladies,
Vanmiddag de uitgebreide 20 weken echo (GUO) gehad (vanwege mijn man's hartafwijking)
De afspraak begon ruim een half uur later doordat ze tijdens echospreekuur een spoedbevalling moest doen. Maar toen nam ze ook ruimschoots de tijd voor ons.
Ons meisje lag een beetje onhandig voor de echo, maar ze kon veel al meteen zien. Groei was goed, 2 niertjes, geen schisis, geen open ruggetje, geen waterhoofd, 2 mooie hersenhelften etc maar ook dat de navelstreng maar uit 2 vaten bestaat en dat is niet zo gunstig... kan gepaard gaan met een behoorlijk aantal afwijkingen. Ze kon het hartje steeds niet zo goed bekijken als ze wilde en nog wat andere dingetjes ook niet. En ons meisje wilde maar niet goed gaan liggen...
Dus wij aan de wandel, beetje springen, wat drinken... Maar wat een spanning ging er door ons heen! Je zou toch niet eerst je kindje verliezen, dan 3 miskramen en nu een hartafwijking of nog erger!
Na 45 minuten mochten we terugkomen en zou ze verder kijken. Nu lag ons meisje er perfect voor, het hartje is mooi, alles lijkt normaal te zijn. Met 32 weken krijgen we een extra groeiecho en we worden weer extra in de gaten gehouden... pfff wat een middag! Echt een pak van mijn hart, en superfijn dat alles goed lijkt te zijn, maar wat wordt je weer van je roze wolk af gerukt zeg! Ik ben er gewoon een beetje ontdaan van en mijn man ook!
Vanmiddag de uitgebreide 20 weken echo (GUO) gehad (vanwege mijn man's hartafwijking)
De afspraak begon ruim een half uur later doordat ze tijdens echospreekuur een spoedbevalling moest doen. Maar toen nam ze ook ruimschoots de tijd voor ons.
Ons meisje lag een beetje onhandig voor de echo, maar ze kon veel al meteen zien. Groei was goed, 2 niertjes, geen schisis, geen open ruggetje, geen waterhoofd, 2 mooie hersenhelften etc maar ook dat de navelstreng maar uit 2 vaten bestaat en dat is niet zo gunstig... kan gepaard gaan met een behoorlijk aantal afwijkingen. Ze kon het hartje steeds niet zo goed bekijken als ze wilde en nog wat andere dingetjes ook niet. En ons meisje wilde maar niet goed gaan liggen...
Dus wij aan de wandel, beetje springen, wat drinken... Maar wat een spanning ging er door ons heen! Je zou toch niet eerst je kindje verliezen, dan 3 miskramen en nu een hartafwijking of nog erger!
Na 45 minuten mochten we terugkomen en zou ze verder kijken. Nu lag ons meisje er perfect voor, het hartje is mooi, alles lijkt normaal te zijn. Met 32 weken krijgen we een extra groeiecho en we worden weer extra in de gaten gehouden... pfff wat een middag! Echt een pak van mijn hart, en superfijn dat alles goed lijkt te zijn, maar wat wordt je weer van je roze wolk af gerukt zeg! Ik ben er gewoon een beetje ontdaan van en mijn man ook!