22 maanden en huil/drift buien

<p>Ik ben normaal niet zo'n forum ganger maar ik zit momenteel een beetje met mijn handen in het haar en merk dat ik me intussen begin te storen aan het gedrag van mijn zoontje. Hij is bijna 22 maanden. </p><p>Hij is de laatste 2 weken erg snel zeurderig. Niks is goed, en hij moet en zal zijn zin krijgen. Als je tegen hem praat en iets niet mag, kost het echt moeite om hem je aan te laten kijken. Intussen heeft hij, vooral rond etenstijd, dat hij hysterisch wordt en begint te huilen, zich op de grond gooit en zijn hoofd op de grond bonkt, of zichzelf met zijn handen op zijn hoofd slaat. Dit doet hij gedurende de dag wel vaker als hij zijn zin niet krijgt, maar rond etenstijd is dit het ergste. Terwijl hij het eten vaak wel gewoon wil hebben. We snappen dit gedrag niet echt, in elk geval rond etenstijd niet. </p><p>Het enige wat hem daaruit lijkt te krijgen is dan tv aan. Gisteren na een uur laten huilen, knuffelen, brullen, omgooien, dan uiteindelijk maar toegegeven met tv. </p><p>Helaas kan hij nog niet echt praten, paar woordjes hier en daar zoals open, dicht, mama, papa, meer, ja. Vooral praktische woordjes gebruikt hij eigenlijk. </p><p>Misschien is het normaal peuter gedrag, maar ik zie het in mijn omgeving eigenlijk nooit (heb wat mensen in mijn omgeving met kindjes van de zelfde leeftijd) en weet eigenlijk niet zo goed wat we eraan kunnen doen. Herkennen jullie dit gedrag, hoe is dit bij jullie verlopen? </p><p> </p><p> </p>
 
Hoihoi
Zulke buien zijn hier wel herkenbaar. Zeker rond etenstijd. Mijn zoontje is ook een late prater en heb t idee dat dat wel frustrerend is soms. Nu is hij 2.5 en hij kan steeds meer praten en beter aan geven. Maar dwars en niet luisteren en enkel willen eten met een filmpje aan hoort denk ik gewoon bij de peuterpubertijd. Hoor en zie het meer om me heen bij kindjes van dezelfde leeftijd. Je kunt heel consequent doen van geen eten jammer dan.. hier doen we daar niet aan.. Ik heb nog een dochter van 11 maanden die nog 1 a 2 nachtvoedingen wilt en smorgens een hele vroege vogel is.. dus vind het wel chill dat hij iig gewoon lekker slaapt met zn buikje vol.
Ik denk dan maar steeds van.. als hij dat over een paar jaar nog steeds perse wilt kan ik het misschien afleren met een beloningsysteem ofzo hahah. Voor nu vind ik het vooral belangrijk dat hij goed eet en het gezellig is aan tafel.. en als dat met filmpje erbij is.. so be it.
 
Hier ook wel hoor. Als ie zn zin niet krijgt is het zeuren en krijsen. Wij kwamen er achter dat ie zelf wil eten, als je hem wilt helpen dan wordt t alleen erger. Misschien moet je hem iets eerder wat te eten geven? Is ie zo hongerig dat ie “hangry” wordt?
 
Of vermoeidheid aan het einde van de dag? Hier was het onvermogen om zich op een andere manier te uiten. Hij kon al best goed praten, maar zat toch met bepaalde gevoelens of gedachten die hij niet goed kwijt kon. Hij kon ook een hele tijd op de grond liggen krijsen en kon zelf niet uit die bui komen. We probeerden er steeds al pratend achter te komen wat er precies aan de hand was en hem dan een alternatieve manier te bieden waarop hij dat kon laten weten. We waren wel streng op het gekrijs, daarmee wilden we hem niet zijn zin geven. Maar als we er achter waren wat hij wilde en we hadden hem gezegd hoe hij wel kon reageren, dan gaven we hem als het kon wel zijn zin. Als beloning voor het juiste gedrag zeg maar. Het heeft echt maanden geduurd voordat het een beetje over was en het hoort ook zeker bij de peuterleeftijd, maar we waren bang dat het voor hem normaal gedrag zou worden (en het dus langer zou duren dan nodig). Inmiddels (ruim een half jaar verder) gaat het heel goed met frustraties onder woorden brengen. Uiteraard zijn er nog steeds woede-uitbarstingen, maar die zijn veel sneller over als we samen gaan kijken naar een oplossing. En in elk geval geen gekrijs meer op de vloer:).
 
Terug
Bovenaan