22 weken zwanger..kin te klein..vruchtwaterpunctie!

<p>Na 2 jaar IUI en 2 miskramen ben ik eindelijk weer zwanger. Ik ben/was blij en kon niet wachten tot ik de 12 weken voorbij was. Ieder week ging ik alsnog naar het ziekenhuis voor echo omdat ik zeer onzeker ben geworden na 2 miskramen in 7 maanden tijd. <br />Bij deze zwangerschap hoorde ik bij echo week 20 dat mijn kind te klein was en dat hij 2 bloedvaten heeft bij zijn navelstreng i.p.v. 3. <br />Het was een hel voor me om aan alle nare situaties te denken wat er mis kan zijn. Ik heb heel wat uitgebreide echo's gehad en ze konden geen afwijkingen zien op de echo. </p><p>Vandaag vruchtwaterpunctie gehad en het wachten vreet mij op. Over 2 dagen heb ik uitslag. Ik ben zo bang voor de uitslag en dat er weer wat mis is terwijl ik nu 22 weken zwanger ben. <br />Alle organen van mijn kind is goed alleen zijn bovenbeen is te klein zeggen ze. </p><p>Ik praat hier met niemand over en voel mij zo rot dat ik niet positief kan blijven. Ik heb al sinds week 20 nachtmerries dat ik mijn zwangerschap moet eindigen en dat ik dus een bevalling van een dood kind moet doen etc. </p><p>Wie heeft dit ook mee gemaakt en hoe zijn jullie ermee omgegaan. het is vreselijk om niet van je zwangerschap te kunnen genieten. Ik ben steeds bang.</p>
 
Vreselijk.
Veel sterkte wil ik je wensen ?
Hopelijk  komt alles goed.
En dat je met niemand  erover praat  en het je opvreet lijkt me niet goed .
Misschien  toch hulp  gaan zoeken want stress  bevordert  de groei ook niet
Succes
 
Dankjewel Nicole....
Ik praat wel met mijn man erover maar het lijkt netof uik niet te troosten ben. Ik heb vandaag ook bij de psycholoog een afspraak gepland voor het geval dat ik slecht nieuws hoor.
 
Ik zou juist wel met iemand praten. Mocht het in het ergste geval mis zijn, dan is het heel fijn om juist dan mensen om te heen te hebben. Je hoeft dan niets meer uit te leggen en de mensen om je geen hoeven er alleen maar te zijn. Dat is erg waardevol. Geloof mij maar!
Ik ga voor jullie duimen dat alles goed is!
 
Hee,
bij ons kwam er bij de 20 weken echo uit dat onze dochter een ernstige groeiachterstand had. Wij hebben ook naar aanleiding daarvan allerlei onderzoeken gehad en een vruchtwaterpunctie. Het wachten is echt vreselijk. Bij ons was de boodschap in eerste instantie dat ze waarschijnlijk niet levensvatbaar zou zijn. Ik heb dit wel gedeeld met iedereen. Er over praten heeft mij enorm geholpen. Weten dat er zoveel mensen om je heen staan...
Uiteindelijk is het gelukkig allemaal goed gekomen! Uit de onderzoeken is niks gekomen en inmiddels heb ik een dochter van 6 maanden die wel een groeiachterstand heeft maar verder helemaal gezond is!
Heel veel sterkte, geef niet op!
 
 
Ik ben ook medisch  geworden omdat ze dachten  dat mijn zoontje veel te klein zou zijn.  Allerlei testen kreeg ik en de uitslag bleef hetzelfde.  Ook mijn buik groeide niet meer in cm en bleef zeker 6 weken op dezelfde cm  op het einde terwijl je buik normaal dan een groei spurt maakt..
Ze spraken al over  inleiden  omdat die waarschijnlijk  beter groeide  buiten de buik als erin. Maar dit wilde ik niet omdat ik van mezelf  al 2 cm ontsluiting had
Toen zelf begonnen
Uiteindelijk hadden ze het mis en kwammer een nette 3200 gram uit. Paniek en stress voor niks
Dus ze hebben het ook weleens mis gelukkig
Hopelijk bij jullie ook ?
 
Lieve dames, 
Erg bedankt voor jullie reacties, het helpt mij echt. Soms denk ik dat ik de enige ben. 
hoop ook dat die van ons vals alarm us, en dat ons kindje gewoon gezond is. Maar het wachten is gewoon eng en slopend. 
Ik waardeer ieder bericht ontzettend en stel het op prijs. 
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen, het geeft mij ergens hoop. 
 
Terug
Bovenaan