Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa met 40 weken en 4 dagen (een dag voor dat ik ingeleid zou worden... is Mattyn - Mike geboren!!!!!!!!
Hier een kort verslagje van de bevalling..
Het gaat hier heel goed, we zijn echt aan het genieten van de kraamtijd THUIS, dat was wel even wat anders dan na de keizersnede bij Sem (4 dagen ziekenhuis)!
Mike leek toch wel een wat grote baby, toch misschien wel een 8 ponder, en omdat de gynaecoloog het niet zag zitten om nog langer te wachten (wegens het niet meer door het bekken passen van Mike) hadden we de afspraak, dat we de bevalling zouden gaan inleiden op woe. 25 febr.
24 febr. brachten we Sem naar mijn schoonouders, zodat we de nacht rustig door konden komen, en de volgende ochtend rustig naar het ziekenhuis konden gaan om ingeleid te worden. Dit liep even anders. We zaten om 19u bij mijn schoonouders, en ik voelde heel licht wat weeen. Maar toch iedere 5 min. Na een half uur gezeten te hebben en op te staan, braken m'n vliezen!! We zijn snel naar huis gereden, en de weeen namen al in kracht toen. Snel de ziekenhuistas gehaald en de maxicosi, binnen 10 min waren we in het ziekenhuis. Eenmaal op een verloskamer, kwamen de weeen al aardig op gang, maar volgens de verloskundige waren het alleen nog maar harde buiken (nog lang geen weeen!)... maar een half uur later begon ik toch al behoorlijk te puffen, en de weeen volgden elkaar heel snel op, om de 2 a 3 min. Toen maar even gaan douchen, maar dat ging bijna niet, wee naar wee volgden elkaar op. Snel weer op het bed liggen. Daar leek er geen einde aan de weeen te komen, echt een weeenstorm!! Prettig is anders . De gynaecoloog en verloskundige gingen naar huis, en er werd afgesproken, dat ik een rustgevend middel kreeg voor de nacht, zodat ik nog wat kon slapen en de volgende dag verder zou kunnen gaan me "bevallen", wan het was nog lang niet erg genoeg op dit moment, dit leek nog niet op bevallen volgens hen. Maar eigenlijk voelde ik al wel dat het niet zo lang meer zou duren, dus was toch wel wat bezorgd toen ze weg gingen. Mocht ik toch het idee krijgen dat het geboren zou gaan worden, dan moest de verpleegkundige direct bellen. Rond 22:00u werd het dus best wel behoorlijk heftig, en de verpleegkundige belde de verloskundige en gynaecoloog. Toen de gyn er was, bleek ik al 9 cm ontsluiting te hebben! Hij zou 20 min later terug komen... hij zei dat het echt niet meer lang zou duren!
23:08uur
Een half uurtje later, na ruim een kwartiertje persen... werd onze Mike geboren. Hij woog 4110 gr! Wowww.. wat een geweldige, maar ook super snelle bevalling!! Mike had het even moeilijk in het begin, even aan de beademing, en de kinderarts kwam kijken, hij had het even moeilijk, maar na een nachtje kinderafdeling, leek hij er al aardig bovenop te zijn, en we mochten die volgende ochtend lekker naar huis echt heerlijk! We waren om 12u lekker thuis, en genieten nu nogsteeds van de kraamtijd.
In één zin: De bevalling was heftig, super snel (dus ook wel lekker) en een moment om noooooit meer te vergeten, toch veel mooier dan een keizersnede.
Meiden, geniet van de kraamtijd, laat je lekker verwennen.. ik vind het echt heeeerlijk!
En als je nog moet bevallen, kom op... je kunt het echt.
Liefs supermams van Sem (nu 14 maanden) en Mike
Hier een kort verslagje van de bevalling..
Het gaat hier heel goed, we zijn echt aan het genieten van de kraamtijd THUIS, dat was wel even wat anders dan na de keizersnede bij Sem (4 dagen ziekenhuis)!
Mike leek toch wel een wat grote baby, toch misschien wel een 8 ponder, en omdat de gynaecoloog het niet zag zitten om nog langer te wachten (wegens het niet meer door het bekken passen van Mike) hadden we de afspraak, dat we de bevalling zouden gaan inleiden op woe. 25 febr.
24 febr. brachten we Sem naar mijn schoonouders, zodat we de nacht rustig door konden komen, en de volgende ochtend rustig naar het ziekenhuis konden gaan om ingeleid te worden. Dit liep even anders. We zaten om 19u bij mijn schoonouders, en ik voelde heel licht wat weeen. Maar toch iedere 5 min. Na een half uur gezeten te hebben en op te staan, braken m'n vliezen!! We zijn snel naar huis gereden, en de weeen namen al in kracht toen. Snel de ziekenhuistas gehaald en de maxicosi, binnen 10 min waren we in het ziekenhuis. Eenmaal op een verloskamer, kwamen de weeen al aardig op gang, maar volgens de verloskundige waren het alleen nog maar harde buiken (nog lang geen weeen!)... maar een half uur later begon ik toch al behoorlijk te puffen, en de weeen volgden elkaar heel snel op, om de 2 a 3 min. Toen maar even gaan douchen, maar dat ging bijna niet, wee naar wee volgden elkaar op. Snel weer op het bed liggen. Daar leek er geen einde aan de weeen te komen, echt een weeenstorm!! Prettig is anders . De gynaecoloog en verloskundige gingen naar huis, en er werd afgesproken, dat ik een rustgevend middel kreeg voor de nacht, zodat ik nog wat kon slapen en de volgende dag verder zou kunnen gaan me "bevallen", wan het was nog lang niet erg genoeg op dit moment, dit leek nog niet op bevallen volgens hen. Maar eigenlijk voelde ik al wel dat het niet zo lang meer zou duren, dus was toch wel wat bezorgd toen ze weg gingen. Mocht ik toch het idee krijgen dat het geboren zou gaan worden, dan moest de verpleegkundige direct bellen. Rond 22:00u werd het dus best wel behoorlijk heftig, en de verpleegkundige belde de verloskundige en gynaecoloog. Toen de gyn er was, bleek ik al 9 cm ontsluiting te hebben! Hij zou 20 min later terug komen... hij zei dat het echt niet meer lang zou duren!
23:08uur
Een half uurtje later, na ruim een kwartiertje persen... werd onze Mike geboren. Hij woog 4110 gr! Wowww.. wat een geweldige, maar ook super snelle bevalling!! Mike had het even moeilijk in het begin, even aan de beademing, en de kinderarts kwam kijken, hij had het even moeilijk, maar na een nachtje kinderafdeling, leek hij er al aardig bovenop te zijn, en we mochten die volgende ochtend lekker naar huis echt heerlijk! We waren om 12u lekker thuis, en genieten nu nogsteeds van de kraamtijd.
In één zin: De bevalling was heftig, super snel (dus ook wel lekker) en een moment om noooooit meer te vergeten, toch veel mooier dan een keizersnede.
Meiden, geniet van de kraamtijd, laat je lekker verwennen.. ik vind het echt heeeerlijk!
En als je nog moet bevallen, kom op... je kunt het echt.
Liefs supermams van Sem (nu 14 maanden) en Mike