Hallo allemaal,
Dinsdag 24 januari is onze zoon Lars met uiteindelijk een spoedkeizersnee geboren.
We moesten ons die ochtend om 08:00 uur melden in het ziekenhuis. Die dag was ik precies 32 weken en zou ik ingeleid worden.
Ik had 2 centimeter ontsluiting en om 09:00 uur lag ik aan het infuus omdat ik zelf geen weeën had.
Elke 20 minuten werd dit infuus verhoogd. Om half 12 ging het echter mis. Ik had namelijk vanuit mezelf weeen en ook dmv het infuus. Hierdoor had ik geen tussenpauzes en de hartslag van Lars viel terug. Hoe heftiger de weeen hoe verder hij terug viel. Snel werd de pomp uitgezet, alleen had dit geen invloed om Lars. Om 16:00 uur was de conditie van Lars zo dat er met spoed werd besloten om een keizersnee te doen. Binnen 10 minuten lag ik klaar en om 16:26 is Lars geboren.
Tot 23:00 ging alles eigenlijk goed. Daarna is Lars ontroostbaar geweest tot 03:30. Zijn darmen gingen te keer en hij kon niet slapen. We hadden met zijn drieen onze eigen kamer en mijn man heeft tot 03:30 met Lars op de arm gezeten. Toen is hij uiteindelijk gelukkig in zijn bedje in slaap gevallen. Hij is rustig geweest tot 10:00 's ochtends. Daarna weer ontroostbaar en uiteindelijk is de kinderarts erbij gekomen om 15:00 uur. Ze hebben bloed afgenomen en een uur later kwamen ze al terug met de mededeling dat ze een bacterie hadden gevonden in zijn bloed. Lars is meteen meegenomen en ze hebben een ruggemergprik gedaan en op de coufeuseafdeling neergelegd. Dus binnen 24 uur was mijn kleine al weer weg en lag ik nog bij te komen van de KS.
Dag later hadden ze al uitlsag en die was niet goed. Lars heeft een bacterie is zijn ruggemerg vocht wat kan leiden tot hersenvliesontsteking. Hij moet nu nog 10 dagen in het ziekenhuis blijven. Hij krijgt nu gericht antibiotica en vandaag ging het gelukkig al een stuk beter.
Het zijn voor mij en mijn man heftige dagen geworden. Daarbij komt dat je hier in het ziekenhuis maar 4 dagen mag bijkomen van een ks en ik dus vandaag naar huis moest. Er was geen enkele mogelijkheid om nog een nachtje te blijven. Vandaag om 10:00 uur moest ik al van mijn kamer. Dat was best een klap. Ben nu thuis aan het bijkomen en ons mannetje ligt nog in het ziekenhuis. Gelukkig kunnen we hem thuis volgen via een webcam, maar echt leuk is het niet.
Ik moet nog flink bijkomen en nog niet super mobiel. Morgen maar eens kijken hoe het gaat om naar het ziekenhuis op en neer te gaan.
Nou het is een heel lang verhaal geworden en het had nog langer kunnen zijn, maar zal sommige details jullie besparen.
Alle mamma's van harte gefeliciteerd en voor diegene doe nog moeten sterkte en succes!
Groetjes
Dinsdag 24 januari is onze zoon Lars met uiteindelijk een spoedkeizersnee geboren.
We moesten ons die ochtend om 08:00 uur melden in het ziekenhuis. Die dag was ik precies 32 weken en zou ik ingeleid worden.
Ik had 2 centimeter ontsluiting en om 09:00 uur lag ik aan het infuus omdat ik zelf geen weeën had.
Elke 20 minuten werd dit infuus verhoogd. Om half 12 ging het echter mis. Ik had namelijk vanuit mezelf weeen en ook dmv het infuus. Hierdoor had ik geen tussenpauzes en de hartslag van Lars viel terug. Hoe heftiger de weeen hoe verder hij terug viel. Snel werd de pomp uitgezet, alleen had dit geen invloed om Lars. Om 16:00 uur was de conditie van Lars zo dat er met spoed werd besloten om een keizersnee te doen. Binnen 10 minuten lag ik klaar en om 16:26 is Lars geboren.
Tot 23:00 ging alles eigenlijk goed. Daarna is Lars ontroostbaar geweest tot 03:30. Zijn darmen gingen te keer en hij kon niet slapen. We hadden met zijn drieen onze eigen kamer en mijn man heeft tot 03:30 met Lars op de arm gezeten. Toen is hij uiteindelijk gelukkig in zijn bedje in slaap gevallen. Hij is rustig geweest tot 10:00 's ochtends. Daarna weer ontroostbaar en uiteindelijk is de kinderarts erbij gekomen om 15:00 uur. Ze hebben bloed afgenomen en een uur later kwamen ze al terug met de mededeling dat ze een bacterie hadden gevonden in zijn bloed. Lars is meteen meegenomen en ze hebben een ruggemergprik gedaan en op de coufeuseafdeling neergelegd. Dus binnen 24 uur was mijn kleine al weer weg en lag ik nog bij te komen van de KS.
Dag later hadden ze al uitlsag en die was niet goed. Lars heeft een bacterie is zijn ruggemerg vocht wat kan leiden tot hersenvliesontsteking. Hij moet nu nog 10 dagen in het ziekenhuis blijven. Hij krijgt nu gericht antibiotica en vandaag ging het gelukkig al een stuk beter.
Het zijn voor mij en mijn man heftige dagen geworden. Daarbij komt dat je hier in het ziekenhuis maar 4 dagen mag bijkomen van een ks en ik dus vandaag naar huis moest. Er was geen enkele mogelijkheid om nog een nachtje te blijven. Vandaag om 10:00 uur moest ik al van mijn kamer. Dat was best een klap. Ben nu thuis aan het bijkomen en ons mannetje ligt nog in het ziekenhuis. Gelukkig kunnen we hem thuis volgen via een webcam, maar echt leuk is het niet.
Ik moet nog flink bijkomen en nog niet super mobiel. Morgen maar eens kijken hoe het gaat om naar het ziekenhuis op en neer te gaan.
Nou het is een heel lang verhaal geworden en het had nog langer kunnen zijn, maar zal sommige details jullie besparen.
Alle mamma's van harte gefeliciteerd en voor diegene doe nog moeten sterkte en succes!
Groetjes