24 uur per dag met de bevalling bezig!

A

ANONYMOUS_USERNAME

De titel zegt het al,ik ben nu echt de hele dag met de bevalling bezig!
Ik ga er al vanuit dat het weer een lange pijnlijke bevalling gaat duren met alle horror ingredienten erop en eraan!
[zoals m,n eerste]
Dan kan het alleen maar meevallen toch?Sinds ik die voorweeen heb,denk ik alleen nog maar ,wanneer ziekenhuis bellen,zouden m,n vliezen in bed of midden in de super breken?
Enz enz om gek van te worden!
pfffffff
hebben jullie daat ook zo,n last van of ben ik de enige?
groetjes Bianca
36wk5dg
 
Ondanks de vele harde buiken en oefenweeën heb ik daar helemaal ( nog) geen last van.
Bij de eerste een normale bevalling gehad. Tuurlijk deed het pijn, maar was goed te doen, dus zie ook helemaal niet tegen de bevalling op.
Ik ben er niet zo veel mee bezig en laat het maar gewoon weer op me af komen. Meer dan dat kun je toch niet doen.........

Liefs marielle 34 weekjes
 
tja je kan je er enorm druk om maken maar je hebt er toch weinig grip op

ik heb er echt nog geen seconden over nagedacht werk zelf in de kraam en geloof me in die 8 jaar heb ik nog nooit een bevalling gezien die hetzelfde ging./..

je kan jezelf er heel bang over maken maar zal het alleen maar tegen vallen denk als je het over je heen laat komen zal het vast een stuk beter gaan!!
 
hoi bianca,

ik kan mezelf ook behoorlijk gek maken hoor!
ieder pijntje ga ik nu op letten, en denk ik zal het beginnen ? of weer voorwerk ?
ik twijfelde ook al om naar het ziekenhuis te bellen omdat het zo rommelt en ik zo ontzettend veel vocht vasthoud ineens.
maar dan denk ik ..ach ik moet donderdag toch al!
hij moet nog wel een week blijven zitten natuurlijk,maar hoop echt dat ik donderag goed nieuws krijg over een inleiding ofzo..
ik trek het gewoon niet meer! lig alleen maar te huilen van de pijn in mijn lijf en voel me echt totaal niet mezelf!

we zullen nog maar even afwachten! ;-)

Liefs Kim 36wkn
 
Hier probeer ik er ook zo min mogelijk drukte om te maken. Ik heb frisse tegenzin laat ik het zo zeggen. Als het zover is dan zien we het wel en ga ik het gewoon weer doen. Het moet er linksom of rechtsom toch uit.

Ik heb wel last van het donkere gat, zo noem ik het maar. Er gaat iets groots gebeuren, wat echt niet fijn is en ik weet gewoon niet wanneer en hoe het deze keer zal worden. Geeft een beetje een onbestemd gevoel van binnen.

Volgens mij kan je het beste er niet teveel overna denken :)
 
Ik ben er zo min mogelijk mee bezig. Ik kan mezelf wel gek maken bij alles maar dan stoppen de dagen nooit. Dan voelt ieder pijntje aan als een wee.
Ik doe nog gewoon mijn dingen de hele dag door, en ga er niet bij stil staan wanneer HET gaat gebeuren.
En tja het zal toch een keer gaan beginnen. En hoe erg het dan wordt dat zie ik dan wel weer. Ik kan er toch niks aan veranderen, maar probeer mijn dagen wel zo aangenaam en positief mogelijk te houden.
Want dadelijk loop ik door tot 42 weken en dacht ik bij week 36 al dat het bijna ging beginnen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan