28 weken.. niet meer kunnen slapen.. overdag niet goed kunnen functioneren..

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal! Terwijl ik dit schrijf zit ik met dikke ogen, pijnlijk lijf en weinig eetlust meer achter mijn bureau op het werk. Ik slaap al weken slecht en ik ben naar mijn idee echt oververmoeid.

Ik vind dit zo vervelend want het is zo ´n klacht waarvan iedereen zegt   ´tja dat hoort erbij! ´ of ´wacht maar als de kleine er is, dan pas weet je wat moe zijn is ´ of ´je moet gewoon niet zo liggen piekeren ´.

Hierdoor heb ik het idee dat ik maar gewoon door moet gaan alsof er niets aan de hand is. Ook aangezien ik in een soort van proefperiode zit voor een functieverandering. Mijn baas verwacht dat ik juist méér uren draai ipv minder.

Ik word hier moedeloos van, ik wil zo graag genieten van mijn zwangerschap maar ik wil ook geen zeikerd zijn. Wat vinden jullie??
 
En als je overdag een tukkie doet helpt dat misschien, of vroeger (of later naar bed) wat heb je allemaal al geprobeerd.

Lavendel lekker in je bad doen, theetje erbij, toch proberen te rusten ook al slaap je dan niet gewoon lekker liggen is al heel wat voor je lichaam.

Het is enorm lastig hoor en je bent geen zeikerd hierdoor, ik vond de zwangerschap zwaarder als de eerste 3 maanden terwijl ze altijd zeggen dat dat andersom zou moeten zijn.. je geen zeikerd voelen maar probeer elke minuut rust te pakken (al is het dan wakker) misschien eens een dagje vrij nemen en lekker gaan zwemmen ofzo (daar word je altijd lekker moe van!)

Succes meid nog efkes en je hebt je wonder in je armen en weet je waar je het voor hebt gedaan!
 
Zo herkenbaar!
Ik ben nu 29 weken en slaap echt al weken maar 2,5 uur per nacht...............maak ongelukken op de weg, zie niet goed, kan me niet concentreren. Werk nog maar halve dagen in de zorg maar ook dat vind ik lastig vol te houden, mijn wekker gaat nl om 5.15.............en ik werk maar 3 dagen in de week.......maar toch!

Ik kan wel janken, en idd, ik voel me ook niet heel erg serieus genomen door collega's en dergelijke........waarom werk je maar halve dagen? Omdat ik zo moe ben..............Tja dat hoort erbij!

Ik heb alles al geprobeerd, vroeg naar bed, laat naar bed, overdag bijslapen, overdag wakker blijven, thee drinken met kruiden, alles..............maar niets helpt.
Morgen weer naar de VK en vragen wat zij er mee kan.....gelukkig is het wel weer wat koeler geworden buiten, misschien gaat dat nog wat helpen...
Mocht ze nog met goede tips komen, laat ik het je weten!

Sterkte en trek je eigen grenzen hoor, het zwaarste komt nog.............doe dus alsjeblieft rustig aan!
 
Hoi,

Ik ben nu 28 weken zwanger.  Ook ik ben  heeeeel erg moe. Ik werk sinds deze week halve dagen en heb alle begrip vanuit mijn werk, gelukkig.

Ook heb ik veel en pijnlijke harde buiken die veel op weeen lijken  en "mag" ik ook niets doen op de vrije middagen die ik heb. Volgens de verloskundige heeft het in mijn geval alles te maken met dat ik al twee kinderen heb en dat de combinatie gewoon erg veel is.

Vanmorgen nog bij de verloskundige geweest en die vond eigenlijk dat ik maar helemaal moest stoppen met werken, maar ik wil eerst maar even kijken hoe dit zal gaan. Ze kwam bezorgd op mij over en drukte me ook op het hart om echt goed naar mijn lichaam te luisteren.

Dat is zeker belangrijk, want je lichaam protesteerd niet voor niets!! Ik heb het geluk dat mijn baas veel begrip heeft, maar dat is tijdens mijn andere twee zwangerschappen wel anders geweest bij mijn vorige werkgever. Ik weet wat voor mij de meeste prioriteit heeft op dit moment en dat is een gezond kind op de wereld zetten.

Nogmaals: luister naar je lichaam een ander kan niet voor je beoordelen hoe het echt met je gaat.

Groetje Paula
 
Ik weet niet of je t al gedaan hebt, maar is het een idee om op bloedarmoede te testen. Dit is heel   normaal in een zwangerschap, en je kan er echt moe van zijn. Het is een testje dat de meeste verloskundige gewoon kunnen doen, maar je kan ook bij de huisarts laten testen.
Als je bloedarmoede hebt, krijg je staal pillen (mag je hebben tijdens de zwangerschap) en voel je je vrijwel direct beter.

gr. Petra
 
Heel vervelend inderdaad, ik ken het maar al te goed. Van mijn eerste zwangerschap en nu ook weer. Het komt volgens mij echt door de hormonen. Je bent doodmoe maar kunt niet slapen en de omgeving denkt inderdaad het beter te weten en zegt dat je minder moet piekeren, fijn al die stuurlui aan wal. Ik drink nu zelf overdag helemaal niets meer waar cafeine in zit, dus geen zware of groene thee (koffie dronk ik al nooit) maar in plaats daarvan rooibos thee. Ondanks dat mensen zeggen dat er in thee zo weinig cafeine zit dat je er geen last van kunt krijgen, merk ik dat het echt zeker wel helpt om geen thee meer te drinken. Ik kan wel in slaap vallen maar wordt 's nachts vaak wakker om een uur of 2/3 en kon dan niet meer slapen. Nu ga ik als dit gebeurt onmiddelijk mijn bed uit (ondanks dat ik zo moe ben dat ik dat niet wil), ga naar beneden en maak warme anijsmelk, lees ondertussen wat in een simpel blaadje of boekje en ga weer naar bed. Vaak helpt dat gewoon. In bed blijven wachten tot ik weer kan slapen werkt frustrerend en het helpt toch niet.
Hopelijk heb je wat aan deze simpele maar voor mij hele doeltreffende tips. Succes ermee hoor!
 
Ik had dit bij mijn eerste ook heel erg, ik was zooooo moe en dan nog niet slapen. Heel frustrerend. Helaas werden hierdoor alle kwaaltjes tien keer zo erg, zoals de pijn, huilbuien, maagzuur e.d. Voor mij was de maat vol toen ik op mijn werk eigenlijk alleen nog maar kon huilen dat ik zo kapot was. Toen ben ik in de ziektewet gegaan, maar dit bleek uiteindelijk 'te laat', ik had al zo enorm op mijn reserves ingeteerd (door maanden slecht naar mijn lijf te luisteren) en ik werd letterlijk ziek van vermoeidheid (buikpijn, braken, harde buiken, trillen). Moest toen zelfs in ziekenhuis worden opgenomen met uitputtingsverschijnselen en harde buiken. Deze verdwenen pas toen ik structureel 2-3 uur overdag ging slapen. En toen heb ik 'redelijk' de rest van de zwangerschap uitgezongen (ik was nog steeds moe en sliep nog steeds matig, maar ik had er in ieder geval geen lichamelijke klachten van).

Wat ik je dus wil meegeven, zorg alsjeblieft heel goed voor jezelf!!! Luister naar deze tekenen, je krijgt ze niet voor niets! Ik zou zeggen sch**t aan je onbegrijpende collega's, denk aan jezelf en je kindje. Je kunt deze zwangerschap nooit over doen, weet je.

Groetjes, Karin
6+1 wkn zwanger
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan