2de kindje wil niet lukken.

<p>Hallo dames</p><p>Mijn man en ik willen heel graag een 2de kindje. Ook leuk voor ons dochtertje van 2. Ik ben destijds gestopt met de pil en na 9 maanden was ik zwanger. Ik ben destijds bevallen en op dag 4 had ik helse pijn onder in de buik. De volgende dag aan het einde van de middag was ik doodziek en ben ik opgenomen in het ziekenhuis met een baarmoederontsteking. Na infuus antibiotica en daarna nog 14 dagen antibiotica ben ik er weer bovenop gekomen.</p><p>Nu willen wij al een tijdje een 2de kindje. Ik ben nu 15 maanden gestopt met de pil en nog niet zwanger helaas. Ben voor onderzoek geweest bij de gynaecoloog en daar bleek dat mijn baarmoederslijmvlies te dun was en dat het eitje die er zat niet erg actief was. Bloedonderzoek gehad en daar is verder niks uitgekomen. Het advies wasaf wachten of mijn cyclus weer op regel zou komen. Dit is nog steeds onregelmatig. Ik denk toch morgen maar een afspraak maken bij de huisarts voor een doorverwijzing. </p><p>Wij zijn heel blij met ons dochtertje het is echt onze grote trots, maar onze kinderwens is ook heel erg aanwezig. Zou zo graag nog 1 keer een kindje willen dragen. Zijn hier meer mamas die hier ervaring mee hebben of misschien wat tips hebben? Veel mensen uit de omgeving snappen het niet en krijg vaak de vraag wanner komt er een 2de. Dat is best frustrerend aangezien wij dat zograag willen, maar dat het niet lukt.</p>
 
Allereerst, pittig dat het niet lukt om zwanger te worden! Of je nu een eerste of tweede kindje wilt, het is heftig als het niet lukt. Je wens wordt met de tijd alleen nog maar groter.
bij ons duurde ons eerste kindje heel lang. Nu we denken aan een tweede, is dat gevoel vergelijkbaar. Niet hetzelfde, maar als je echt een traject ingaat, is het gewoon heel heftig en onzeker.
ik verbaas me over de reacties die je van anderen krijgt. Onbeschoft dat ze hier een oordeel over hebben. Dit hebben ze iig zelf niet meegemaakt. 
Slim om een doorverwijzingen van de huisarts te vragen. Het lijkt immers niet te lukken. Wij deden dat wat later, waardoor we er in totaal langer mee bezig zijn geweest. Achteraf jammer dat we pas na 2,5 jaar gingen. 
Geen tips dus, wel succes! Gelukkig kan er met wat hulp ook enorm veel. Hopelijk helpt dat!
 
 
 
Ik heb zelf een erg onregelmatige cyclus, en na een jaar proberen (eerste kindje) ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Hieruit kwam naar voren dat ik pcos heb. Ben toen gestart met clomid, voor een regelmatigere en kortere cyclus. Dit hielp echter de 3e ronde niet meer. Toen overgestapt op tamoxifen, ook dat hielp niet. Daarna gaan injecteren, en na 1 ronde ben ik nu zwanger. In totaal toch nog 9 maanden bij ziekenhuis gelopen voordat het gelukt was. Ik zou zeker een nieuwe afspraak maken in het ziekenhuis, want als je cyclus onregelmatig blijft, zijn je kansen ook kleiner. Je weet dan niet wanneer je vruchtbare periode is, etc. 
 
Hier geen tips maar wil je graag een hart onder de riem steken. Je verhaal is herkenbaar en ik vond de opmerking 'maar je hebt toch al een gezond kind' ook de ergste die ik kon krijgen. Daar ben ik ook zeer dankbaar voor maar de wens voor een tweede was zo ontzettend sterk. Hoopte zo om nog een keer een zwangerschap mee te mogen maken. Een doorverwijzing voor de gyn is een slim idee. Zonde om tijd te 'verspillen'. Heel veel sterkte!!! Probeer er over te praten met mensen die het wel snappen en je begrijpen. Krop je verdriet niet op.
Bij ons is het uiteindelijk na 1.5 jaar en drie miskramen toch nog goed gekomen en hebben we twee prachtige kindjes mogen krijgen. 
 
Dank je voor je reactie! Heel fijn om te merken dat ik zeker de enige niet ben.
Wat fijn dat je toch 2 gezonde kindjes hebt mogen krijgen!! De wens voor een 2de word steeds groter. Vooral als anderen een baby krijgen haha. 
Ben vandaag bij de huisarts geweest en word doorgestuurd. Kan nog wel een tijdje duren voor ik wellicht terecht kan, maar de stap is gezet en nu heel hard duimen. 
 
Fijn dat je een verwijzing hebt gekregen. Bij mij leek de wens voor een tweede misschien nog wel groter dam toen bij de eerste. Juist omdat ik alles de eerste keer als zo mooi en bijzonder had ervaren was de wens om het nog een tweede keer mee te mogen maken zo sterk. Bijna alles overheersend en moeilijk om los te laten. Terwijl het uiteindelijk gelukt is in een maand waarin we niet hadden gedacht dat het raak zou kunnen zijn (weg voor werk, ziekte) en niet met ovulatietesten etc hadden gewerkt. 
 
Misschien is de wil wel te groot, maar dat was bij de eerste ook zo. Misschien was het de maand dat het raak was toen ook wel drukker of iets waardoor ik er niet te veel mee bezig was. Het is alleen zo lastig het los te laten haha. De wens word met de maand groter en als dan de menstruatie doorbreekt is het toch weer een teleurstelling. Maar jullie reacties geven allemaal wel moed om positief teblijven.
 
Fijn om hier met jullie mee te praten. Wat jullie zeggen is zo herkenbaar allemaal. Wij zijn ook zo dankbaar voor ons lieve zoontje, maar de wens voor een 2e is zo groot. 
Wij gaan nu ronde 12 in voor ons 2e kindje. Van de eerste waren we na ongeveer een maand of 5 zwanger. 
Ik ben net 31. Mijn man is 35. Mijn cyclussen schommelen een beetje tussen de 26 en 30 dagen. Maar zijn verder niet heel onregelmatig te noemen. Met ovulatietesten en temperaturen vind ik mijn eisprong. Dus ben benieuwd waar het aan ligt. 
Ik ga deze week een afspraak maken bij de huisarts. Ben weer ongesteld aan het worden. En het emotioneert me best wel :(
 
 
Terug
Bovenaan