Hoi,
Heb gisteren te horen gekregen dat mijn vruchtje weer niet meer leeft. Had echo op acht weken en had er echt een goed gevoel bij. Gisteren viel ik in een diepe put, maar vandaag lijkt het zo irreëel. Moet woensdag binnen voor een curretage, want ze willen het vruchtje onderzoeken. Ik denk dat de zware klap dan nog zal komen. Ze gaan ook DNA cotroleren op het bloed van mijn man en ik, want we hebben waarschijnlijk geen zin om te wachten tot het een derde keer misloopt (woorden van de gyn). Dus dan beginnen de acht weken wachttijd op de uitslag. Vroeger dacht ik dat zwanger worden een grote roze wolk was, ben ik even met mijn beide voetjes op de grond gezet. We gaan nu gewoon wachten tot we de uitslag hebben, want ik weet niet of ik dit twee keer kan verwerken, laat staan vaker.
Ik hoop hier wat steun te vinden van meiden die hetzelfde hebben meegemaakt, want hoe goed anderen (die dit nog nooit hebben meegemaakt)het ook bedoelen, vaak zijn hun opmerkingen alleen maar pijnlijk.
Groetjes
Heb gisteren te horen gekregen dat mijn vruchtje weer niet meer leeft. Had echo op acht weken en had er echt een goed gevoel bij. Gisteren viel ik in een diepe put, maar vandaag lijkt het zo irreëel. Moet woensdag binnen voor een curretage, want ze willen het vruchtje onderzoeken. Ik denk dat de zware klap dan nog zal komen. Ze gaan ook DNA cotroleren op het bloed van mijn man en ik, want we hebben waarschijnlijk geen zin om te wachten tot het een derde keer misloopt (woorden van de gyn). Dus dan beginnen de acht weken wachttijd op de uitslag. Vroeger dacht ik dat zwanger worden een grote roze wolk was, ben ik even met mijn beide voetjes op de grond gezet. We gaan nu gewoon wachten tot we de uitslag hebben, want ik weet niet of ik dit twee keer kan verwerken, laat staan vaker.
Ik hoop hier wat steun te vinden van meiden die hetzelfde hebben meegemaakt, want hoe goed anderen (die dit nog nooit hebben meegemaakt)het ook bedoelen, vaak zijn hun opmerkingen alleen maar pijnlijk.
Groetjes