2e kinderwens of niet?

[Gebruiker10106742]

Hii iedereen!

Mijn vriend en ik twijfelen of we voor een 2e kindje willen gaan. Onze eerste dochter is nu bijna 3 en vroeger wilde ik altijd een leeftijdsverschil van max 3 jaar. Doordat ik in 2021 thuis kwam te zitten met een burnout hebben we toen besloten om het stukje zwanger worden te parkeren. Ik begin in Juli met reïntegratie en wil dit zeker eerst allemaal achter de rug hebben voordat we er überhaupt voor gaan. Maar toch zit er een soort onzekerheid voor de 2e...

Voordat wij zwanger waren van nummer 1 had ik een ontzettend sterke wens om moeder te worden, maar ik merk dat dat hele sterke gevoel er nu niet is. Ik heb altijd getwijfeld tussen 1 of 2 kindjes, maar soms voel ik heel sterk dat het gezin nog niet compleet is en soms vind ik het ook wel prima zo. Ook onzekerheid speelt uiteraard een rol. Komen deze twijfels en dexe gevoelens doordat de maatschappij het eigenlijk normaal vind dat je 2e kinderen moet hebben, of ben ik inderdaad niet klaar voor een 2e?

Zijn er ouders die mij kunnen vertellen hoe ze het zeker wisten dat ze voor een 2e kindje wilden gaan. Ik kan toch niet de enige zijn met deze twijfels?

Dankjewel.

 

[Astrid FaLu]

Hai, dit is super herkenbaar inderdaad. Heb ontzettend veel getwijfeld, gegoogled naar ervaringen en zelfs boeken over het tweede kind en er wel-of niet aan beginnen. Op een gegeven moment hadden mijn man en ik het er steeds vaker over en we kwamen er niet uit. Tot hij op een avond zei dat hij eruit was; het was goed zo voor hem. Intens gelukkig met mij en ons zoontje dus het zou bij een blijven. Ineens werd ik verdrietig, rusteloos en zag ik overal zwangere vrouwen. Bij films in tranen als er baby’s geboren werden. Ook omdat ik dan ineens besefte dat ik dat nooit meer zou doen. Ik was er steeds vaker mee bezig waardoor ik ineens dacht; mijn hoofd heeft vrede met 1, maar mijn hart blijkbaar niet. Toch voor de tweede gegaan. Geen spijt gehad gelukkig. Heel veel sterkte, wijsheid en liefde gewenst. En onthoud; een enig kind is beslist niet zielig!!! Uit onderzoeken blijkt zelfs dat ze vaak beter zijn in delen etc. en een ijzersterke band hebben met hun ouders. Dus voor jullie kindje hoef je het niet perse te doen. Liefs!

 

[Mammavantwa]

Ik ben nu bijna 3 maanden zwanger van mijn 2e kindje. Mijn wens voor een baby was nu ook veel minder als bij de 1e. Maar ik wilde niet teveel leeftijdsverschil. In principe is dat de hoofdreden dat we nu weer zwanger zijn. Ik vind zwanger zijn ook niet leuk, het is dat het erbij hoort had het liever overgeslagen. Al die pijntjes en ongemakken. Maar ik hou zoveel van mijn dochter, dat ik het zielig vind dat zij later geen broer of zus heeft. Straks gebeurd er iets met ons, dan blijft ze alleen achter. Ik kom zelf uit een groot gezin en moet er niet aan denken om geen broer of zus te hebben. Vind dat persoonlijk gewoon zielig, ik heb zelf een hele goeie band met mijn familie en ik wil later ook een leuke fijne familie zijn. Maar echt dat gevoel van zoals zwanger zijn van de eerste heb ik nu niet. Maarja als het kindje er is is het goed, en dan wil je niet meer anders en hou je super veel van de baby. Haha ik klinkt wel wat depri  voor mijn gevoel whaha. Maar ben wel blij dat ik zwanger ben hoor, maar idd was die wens nu minder sterk als bij de 1e

 

[CharlyL]

Je bent niet de enige hoor! Ik ben ook erg aan het dubben.. ons zoontje is 2,5. Van te voren wilden we twee kinderen, maar toen hij er was voelde het zo compleet dat we ons bedachten en het bij 1 wilden houden (was een makkeijke baby, daar lag het niet aan). Maar sinds hij 2 is twijfel ik toch weer.. Vind moeder zijn superleuk, en zou het heel jammer vinden als ik alles niet nog een keer mag meemaken. Maar is dat genoeg reden voor een tweede? Praktisch gezien (qua tijd en met het huis dat we hebben) en financieel gezien (op latere leeftijd in elk geval) is 1 kind een stuk makkelijker. Maarja. Ik heb ook allemaal literatuur gelezen, en ik weet dat enigskinderen niet zielig zijn, maar ergens vind ik het toch een naar gevoel als hij alleen overblijft. En ik vind moeder zijn zo leuk, en babies zo leuk.. Maar vind ik een tweede in de praktijk ook leuk? En zo blijf ik een beetje rondjesdraaien in mn hoofd hahah. Mijn ‘drang’ voor een tweede is in elk geval niet zo groot als voor de eerste. En ik weet niet zo goed wat dat betekent Mijn man staat er hetzelfde in, eentje er bij is leuk, maar het is ook prima om het bij 1 te houden. Waarschijnlijk heb je hier helemaal niks aan, maar je bent dus niet de enige

 

[Essil]

Bij mijn zus is de tweede door omstandigheden ook pas later gekomen. De oudere zus vind het heel leuk de kleine te bemoederen. Leeftijdsverschil geeft misschien een andere gezins dynamiek, maar is niet per se een probleem.