2e kindje

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik lees allemaal verhalen van mama's die de laatste loodjes zo zat zijn en enerzijds herken ik dat gevoel helemaal, aan de andere kant mag het voor mij ook nog heel lang duren voor de onze uk komt. Ik vind het nl zo zielig voor ons dochtertje van 2jaar (en bijna 3 mnd). Ik kan me zo voorstellen dat zo'n uk een indringer is en dat ze gek wordt van alle on-regelmaat van visite, kraamzorg etc etc. En dan nog mama die eerst weken thuis is en opeens ook voor een baby zorgt..

Herkent iemand dit gevoel, of weet nog hoe het ging bij hun tweede? Ik weet best dat ze er later niets meer van zal weten en dat ze ws alleen maar profijt zal hebben van een broertje of zusje.. maar toch...
 
Ik herken dit ook heel erg. Het is zo dubbel, je wacht er al weer een tijdje op dat de baby geboren word, maar des te dichter bij het komt, heb ik toch zo iets van als je nog even blijft zitten vind ik het ook goed. Je weet wat je ongeveer te wachten staat he...?!!

Ik denk wel dat mijn dochtertje er heel veel zin in heeft, ze praat er graag en veel over, wat ze allemaal gaat doen als de baby geboren is en dat ze het wil vasthouden. We hebben haar ook verteld dat er dan veel visite komt (namen genoemd) en dat die ook de baby vast willen houden. Ze wordt in Juni 3 jaar... Natuurlijk snapt ze niet precies wat het allemaal inhoud, maar ze herhaalt wel veel van wat ik haar vertelt heb. Maar ja, ze moet straks wel haar plekje delen, ben heel benieuwd.

Succes en het zal allemaal wel los lopen!
Groetjes mama van Yana
 
Hier hetzelfde hoor, dochter is 3 en 1 maand...en ik maak me een beetje zorgen...echte peuterpuber...dus je weet niet hoe de reactie gaat worden....

maar het moet nou eenmaal gebeuren zo...wachten het af en we spreken elkaar na de bevalling wel weer! Wie weet valt het allemaal reuze mee

Liefs Yvonne (40 weken)
 
Wel herkenbaar hoor! Mijn dochter en 19 maanden en geniet nu zo onwijs dat ik lekker met verlof ben. Het zal wel even wennen worden als de baby er is. Ze is natuurlijk ook erg jong, dus ik kan haar niet al te veel uitleggen. Wel lees ik erover hoeje het best om kunt gaan met kindjes als ze net een broertje of zusje erbij hebben. Ze heeft er zelf nog niets aan. Aan de andere kant denk ik ook wel dat het los zal lopen en dat, na het wennen, mijn dochtertje ook de leuke kanten zal zien. Ze wordt wel de grote zus!
Fleur
 
jouw gevoelens zijn heeeeel herkenbaar.
bij ons is inmiddels nr 3 op komst,maar ik heb me bij de oudste heel schuldig gevoeld toen hij er nog een broertje bij kreeg.
ik dacht echt van,omdat wij nog een kindje willen moet jij maar delen.
achteraf gezien viel dit heel erg mee,het was juist leuk om te zien hoe hij alles oploste en hoe hij met z'n kleine broertje omging.
en je oudste blijft toch je oudste,van hem leer je alles en hij gaat ook als eerste naar school,zemles enz.en bij de 2e heb je echt al veel meer zelfvertrouwen en doe je echt al van,oo dat weet ik al,en dat weer dankzij je oudste.
neevoel je echt niet schuldig,het zal zowel voor jullie als voor jullie oudste kindje een verrijking zijn!!!

gr chris
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan