2e kindje

[Anoniem]

ik heb eens een vraagje aan jullie die er ook misschien al aan toe zijn: een 2e kindje.
We zijn sinds het begin van de maand weer aan het 'proberen''.
Maar soms besluipt mij een gevoel van oneerlijkheid, en dat tegenover mijn zoontje dus nu 9.5 maand is.
Is het niet oneerlijk dat ik nu al het gevoel heb dat ik een 2e wil, en is het niet egoistisch van mezelf dat ik dus straks niet volop van hem kan genieten maar mn aandacht moet verdelen tussen 2 kinderen?!

zijn er ook vrouwen die deze gevoelens hebben?!

Channa, mama van Dyary ( Djarie)

 

[Anoniem]

Wij hadden ook een wens voor een 2e.
Ik bleek toen Jurian 3 maanden weer zwanger te zijn, erge schrik. Op dat moment was dat nog niet echt in de planning.
Op dat moment had ik ook oneerlijke gevoelens, dacht dat ik het lastig zou vinden er voor 2 kindjes te zijn etc.
Helaas liep deze zwanger uit in een miskraam.
Nu zijn we weer opnieuw zwanger, bijna 13 weken.
We kijken erg uit naar de komst van de 2e, de gevoelens wie ik had heb ik echt aan de kant gezet en vinden het alleen maar positief nu. Niet veel leeftijdsverschil, een lekker gezellig gezinnetje.
Ik denk dat je beide even veel liefde en aandacht kan geven, dat wijst zich allemaal voorzich, vaak zie je dingen die er niet zijn. Je groeit er vanzelf naartoe, weet ik zeker.

Lfs Janet
mv Jurian 06-07-2007
12 weken zwanger van de tweede

 

[Anoniem]

Wij hadden onlangs ook zoiets van 'wij willen voor een 2e'. Die gedachten zijn nu teruggedraaid nu Lotte een 'aanval' van verlatingsangst heeft en enorm aan me hangt. Het vergt veel tijd en ze is nog zo klein.

Ik dacht ook al veel meer aan het 2e kindje de hele dag en merkte dat ik daardoor minder van mijn dochter genoot. Mijn moeder zei ook op een gegeven moment dat het misschien beter was om nog even te wachten, omdat die kleine me nu nog zo nodig heeft. Ik had een rotzwangerschap, moest vanaf 22 weken plat liggen, bekkeninstabiliteit waardoor ik geen kant op kon en zwangerschapsvergiftiging.

Kortom, ik heb mijn moedergevoelens nu weer op Lotte gericht en besloten om nog even te wachten. Door bv ben ik nog niet ongesteld geweest, dus hoogstwaarschijnlijk nog niet vruchtbaar. We gebruiken geen voorbehoedsmiddelen, maar zingen niet in de kerk. Als ik zwanger word, dan zijn we er blij mee. Maar de planning is voor onbepaalde tijd uitgesteld. Voor mijn gevoel wil ik wel graag in 2009 een kindje krijgen, maar wanneer....?

Groetjes, Marisa

 

[Anoniem]

Hoi Channa,

Alle respect voor de moeders die nu al weer zwanger zijn maar ik zou het echt nog niet willen.
Ik ben nog zo bezig met Sven en aangezien hij geen goede slaper is, zou ik het gewoon nog niet aankunnen om weer zwanger te zijn. Al onze energie gaat nu nog in ons zoontje zitten, het werk en het huishouden.
Daarnaast vond ik zwanger zijn niet leuk dus ik moet er gewoon nog niet aan denken.
Wij hebben gezegd dat we eerst wachten tot Sven een jaar is en dan gaan we wel weer verder kijken.
Ik denk dat je op een gegeven moment zelf wel weer een gevoel krijgt van: ja nu ben ik er weer aan toe. En bij de ene is dat sneller dan bij de ander.
Succes met je beslissing.

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007

 

[Anoniem]

nou ik heb een hele goeie zwangerschap gehad en Dyary slaapt ook gewoon door s'nachts dus misschien is het dan makkelijker ofzo ( weet het ook niet haha)

Hij heeft ook niet echt last van verlatingsangst, maar claimt of probeerd mij wel heel erg te claimen.

Maar ja, de keuze is wel gemaakt om voor de 2e te gaan, alleen ben wel een beetje bang voor mn gevoel als het eenmaal zo is.
zal ook wel een kwestie zijn van naartoe groeien....

Dank je voor jullie mening!

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

die gevoelens waar jij het over hebt, heb ik zeker ook heel erg gehad! Zelfs nu nog soms. Maar ik weet zeker dat het zichzelf uitwijst, en als je eenmaal dat kleintje in je armen hebt, ben je tuurlijk net zo verkocht op dat kindje dan nu op je eigen kindje. De aandacht zal verdeeld moeten worden, das gwn een feit! Maar het heeft zeker voordelen denk ik. Je kindjes kunnen nog wat van elkaar leren... leren spelen met elkaar, en elkaar afmatten, zal er zeker ook bijhoren. Maar daar heb je papa's en mama's voor, haha!
Ik denk dat ze harstikke veel van elkaar gaan houden, en dat doen ze zeker ook wel als het leeftijdsverschil wat groter is. Maar wij denken hier goed aan te doen, en hebben hier bewust voor gekozen.

Succes met je keuze!!

Liefs Debby, mv Dylano 02-05-07 & zwanger van spruit 2 11w 4d