2e miskraam op rij

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik moet dit even van mij afschrijven....de 1e keer washet raak alles ging goed en we hebben een zoontje van bijna3 jaar. Toen gingen we voor een 2e kindje ....het was een miskraam......het kwam na een tijd niet spontaan eruit, dus maar curretage.....na 3 maanden eindelijk weer eens ongesteld, wat mij al veel te lang duurde....toen weer zwanger...we hadden goede hoop...wat ja het hoefde niet weer te gebeuren volgens de VK....gisteren weer de 1e echo en weer niks te zien....nou mijn grond werd onder mijn voeten weg gehaald, ik had amper me weer aangekleed en toen kwam de vraag wat wil je? spontaan, pillen of curretage? dat ik dacht wat? we weten nu net dat het niet goed is, hier heb ik nog niet over nagedacht...het was een hele rare gewaarwording....en dan erbij heb ik er nog helemaal geen zin om hier over na te denken, stomme pillen en curretage bah! ik weet even niet meer wat ik moet doen en moet denken....ik wil zo graag een 2e kindje,en een broertje of zusje voor ons zoontje... ik hoop zo dat het een volgende keer als het weer raak zo zijn dat het dan ook echt goed is, want dit isecht niet goed voor je eigen vertrouwen en hoop.........bah het is nu gewoon weer een klote tijd ipv een mooie tijd.........
 
Wat een vreselijk nieuws en begrijp dat je het van je af wil schrijven en begrijp ook dat je er hellemaal niet mee bezig was wat je nu wil ik ken je situatie bij ons zit het ook niet mee wij zijn in februari gestopt met de pil en was gelijk zwanger bij 10 weken kreeg ik de eerste echo en toen was het hartje gestopt dus een miskraam en ik heb er toen voor gekozen om het af te wachten en bij mijn is gelukkig alles binnen een week gebeurt want ik zag echt teggen een curritage op en nu afgelopen week hebben we weer een miskraam gehad dus ik begrijp je stituatie je wens je heel veel sterkte en kracht toe

Veel liefs
 
Hoi Danielle,

Ja het is gewoon heel frustrerend allemaal...eindelijk na een miskraam ben je dan weer zwanger en loopt het nog een keer mis.
Het geeft mij steeds een deuk in mijn hoop en vertrouwen dat het wel goed gaat...gisteren een curretage weer gehad en maar weer met goede moed er tegen aan,maar ik weet niet hoeveel miskramen ik nog aan kan,hopelijk gaat het straks een keer goed en dan ben ik al lang blij met 2 kinderen en dan ben ik er wel klaar mee denk ik....het geeft een hoop stress en spanning. Het rare is ook gewoon dat het bij ons zoontje gewoon allemaal in 1x goed ging....dus het moet gewoon kunnen...dus daar hou ik me maar aan vast,jij ook sterkte deze tijd en hopelijk gaat het bij jullie straks het wel goed. Groeten van mij,Jeannette
 
Veel sterkte Jeannette en ik hoop dat je het een plekje kan geven en hoop voor jullie dat het de volgende ronde gewoon goed is.
En Dora dankje wel geeft me weer hoop!
Veel liefs danielle
 
Hoop doet leven! Ik reageer best vaak lees ik terug. Het helpt me nog steeds om het te verwerken. Ben een open en nuchter persoon maar merk echt dat praten helpt! Er zijn gelukkig niet zoveel mensen in mijn omgeving die weten hoe het voelt om meerdere miskramen te krijgen.
 
Hoi Danielle,
Wat verschrikkelijk! Ik ken je gevoel. Jouw verhaal had het mijne kunnen zijn. We wilden graag aan kinderen beginnen meteen na ons trouwen in 2010. Dat lukte want exact 9 maanden na onze trouwdag kregen we onze prachtige dochter. Helaas moesten we een tijdje wachten vanwege een ks maar na 9 maanden zijn we weer aan de slag gegaan. (ik wilde het leeftijdsverschil zo klein mogelijk) In maart 2012 waren we zwanger. Met 8,5 weken liep het uit op een miskraam. Anderhalf jaar geprobeerd en na vele frustraties (want eigenlijki beleefde ik elke menstruatie als een nieuwe miskraam) was ik weer zwanger. Op 6,5 en 8,3 weken prima echo's met kloppend hartje maar afgelopen maandag met ruim 10 weken bleek de groei gestopt en was er geen hartje meer zichtbaar. En dan... wat een groot gapend gat stort je dan in. Ook al was het weer vroeg ik ben kapot. Woensdag begon de miskraam vanzelf en dat was een hel. Veel pijnlijker dan de vorige, ik wist niet wat ik meemaakte, het leek wel bevallen!! Het is dat ik die kleine meid rond heb stappen (die goddank op de meest zwarte dagen nog een beetj licht weet te geven) anders kwam ik nooit meer onder de steen vandaan waar ik het liefst de hele dag onder kruip. Ik voel en leef met je mee. Ik ga je volgen als je het goed vindt. Heel veel sterkte namens een lotgenoot!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan