Hi,
Mijn dochtertje wordt eind november 4 jaar en ik ervaar de afgelopen maanden als de meest pittige die ik al meemaakte.
Mijn dochter is enerzijds een stuiterbal. Ze praat en zingt de hele tijd, met vaak theatrale gedragingen (gekke bekken, roepen,…). Anderzijds is ze ook veel driftiger dan vroeger. Bij het minste wordt ze kwaad wat gepaard gaat met krijsen, rare schokkende bewegingen tijdens het huilen, dingen roepen (jij bent stout, jij bent niet lief,…). We proberen te cutten in scherm- en tuutjestijd maar dat is lastig omdat het veel driftigheid met zich meebrengt en die momenten eigenlijk net de enige zijn waarop er soms eindelijk wat rust is in huis. Op school ging het tot voor de vakantie altijd goed en hebben we nooit opmerkingen gekregen over haar gedrag. Herkent iemand dit? Of lijkt haar gedrag jullie toch eerder atypisch? Het kost me heel wat energie om de dagen tegenwoordig met haar door te komen dus daarom kom ik hier eens een kijkje nemen in de zoektocht naar herkenning.
 
Op school terwijl ze nog 4 moet worden? Of is dat een typefout.

Als ze duidelijk niet zo lekker in haar vel zit, zou ik niet nu mindere met tuutjes of schermtijd. Tenzij ze overprikkeld raakt van schermtijd natuurlijk.

Onze dochter heeft ook een duidelijke terugval tegen haar 4e verjaardag. Dus het zou gewoon een normaal sprongetje kunnen wezen.
 
Alsof ik het zou hebben geschreven, met het verschil dat onze dochter 3 wordt eind oktober. Ik veronderstel dat jij ook in België woont, aangezien je dochter ook al naar school gaat?
Hier is het al de hele zomervakantie drama, steeds erger lijkt het wel te worden, terwijl het tijdens het schooljaar op school en thuis wel prima ging. Ik denk dat onze meid weer nood heeft aan de uitdagingen van school en de normale ‘dagelijkse sleur’. En eerlijk, hier wordt tegenwoordig ook wel iets meer schermtijd ingezet dan anders. Kwestie van mijn eigen verstand niet te verliezen voor september en af en toe mijn eigen energie wat te kunnen sparen/opladen want pfff, het is toch wel vermoeiend, steeds die woede-uitbarstingen en dat gekrijs voor alles.
Doet jouw dochter deze zomer kampjes of speelplein of kan ze eens een dagje/nachtje bij iemand terecht zodat je zelf ook even wat rust hebt?
Ik had ze nergens ingeschreven dus zit zelf elke dag met haar thuis (zelf werkzaam in het onderwijs dus zelf ook vakantie) maar ben toch aan het rondhoren of ze eens een dagje bij tante/grootouders mag gaan spelen terwijl de kleinste in de crèche is om toch eens een dagje rust te hebben en batterijen terug te kunnen opladen. We moeten immers nog 3 weken overleven (of zo voelt het soms toch)…
Ik probeer af en toe met mijn dochtertje een uitstap te doen naar de dierentuin ofzo maar merk dat dit geen garantie is op beter gedrag daar ter plaatse. Dan heb ik ook ondertussen ook al geen zin meer om nog te gaan en op een ander met een krijsend kind te zitten dus de uitstapjes zijn helaas wel wat geminderd.
 
Ik zou je willen adviseren om toch lekker uitjes te maken. Gewoon een leuke speeltuin zoeken waar je vanaf het terras goed overzicht hebt. Kan je zelf lekker relaxen en je dochter kan lekker los gaan op de speeltoestellen.

Mijn ervaring is dat de meeste binnenspeeltuinen ook airco hebben. Heb je nog heerlijke verkoeling in deze oververhitte tijd. Ijsje erbij, kopje koffie, wie doet je wat.
 
Ik denk ook dat schermtijd hier een grote bijdrage en levert en dat afnemen maakt ze helemaal gek. Soms lijkt het net een soort verslaving bij sommige kinderen en de driftbuien die er dan bij komen omdat ze zich anders niet weten te uiten met hun ontevredenheid is soms echt heftig.

Juist bij een driftbui verdienen ze het soms niet om een uitje te krijgen, maar ik denk dat dit ook veel kan helpen. Vroeger was de mama altijd thuis en was er veel aandacht voor het kind. Nu leven we in een andere wereld en papa en mama moeten allebei werken, terwijl een kind juist zoveel aandacht nodig heeft.

Ga dus samen iets leuks, inderdaad zoiets als een binnenspeeltuin of misschien een strand ofzo. Let wel op bij bijvoorbeeld een dierentuin dat ze het dan of goed kunnen zien of dat er ook interactieve bezigheden zijn, want anders gaat het niet veel helpen.

De heenweg naar zo'n uitje zal rampzalig zijn, maar eenmaal daar draait ze vast bij.

Succes!
 
Ik denk ook dat schermtijd hier een grote bijdrage en levert en dat afnemen maakt ze helemaal gek. Soms lijkt het net een soort verslaving bij sommige kinderen en de driftbuien die er dan bij komen omdat ze zich anders niet weten te uiten met hun ontevredenheid is soms echt heftig.

Juist bij een driftbui verdienen ze het soms niet om een uitje te krijgen, maar ik denk dat dit ook veel kan helpen. Vroeger was de mama altijd thuis en was er veel aandacht voor het kind. Nu leven we in een andere wereld en papa en mama moeten allebei werken, terwijl een kind juist zoveel aandacht nodig heeft.

Ga dus samen iets leuks, inderdaad zoiets als een binnenspeeltuin of misschien een strand ofzo. Let wel op bij bijvoorbeeld een dierentuin dat ze het dan of goed kunnen zien of dat er ook interactieve bezigheden zijn, want anders gaat het niet veel helpen.

De heenweg naar zo'n uitje zal rampzalig zijn, maar eenmaal daar draait ze vast bij.

Succes!
Gedeeltelijk ben ik het met je eens.
Een kind heeft zeker aandacht nodig.
Alleen dat vader èn moeder mòeten werken, dat ben ik niet met je eens.
Denk dat dat afhankelijk is van hoe je levensstandaard is. Hier in huis is mijn man 1 verdiener (nee hij is geen arts of advocaat en heeft geen topsalaris van een paar ton per jaar), het heeft ons nog nooit aan iets ontbroken. De kinderen zijn gewoon thuis bij mama…
 
Hi,
Mijn dochtertje wordt eind november 4 jaar en ik ervaar de afgelopen maanden als de meest pittige die ik al meemaakte.
Mijn dochter is enerzijds een stuiterbal. Ze praat en zingt de hele tijd, met vaak theatrale gedragingen (gekke bekken, roepen,…). Anderzijds is ze ook veel driftiger dan vroeger. Bij het minste wordt ze kwaad wat gepaard gaat met krijsen, rare schokkende bewegingen tijdens het huilen, dingen roepen (jij bent stout, jij bent niet lief,…). We proberen te cutten in scherm- en tuutjestijd maar dat is lastig omdat het veel driftigheid met zich meebrengt en die momenten eigenlijk net de enige zijn waarop er soms eindelijk wat rust is in huis. Op school ging het tot voor de vakantie altijd goed en hebben we nooit opmerkingen gekregen over haar gedrag. Herkent iemand dit? Of lijkt haar gedrag jullie toch eerder atypisch? Het kost me heel wat energie om de dagen tegenwoordig met haar door te komen dus daarom kom ik hier eens een kijkje nemen in de zoektocht
 
De fase tussen 3,5 en 4 kan een behoorlijk pittige fase zijn, waarin de buien die je beschrijft veelvoorkomend zijn. Het is belangrijk om te weten dat de emoties jouw dochter ervaart ook lastig en soms zelfs spannend zijn om te ervaren en dat je dochter nog niet in staat is deze buien te reguleren, het vraagt om jouw co-regulatie naar weer rustig worden. Een pittige fase maar wel een hele belangrijke om goed om te leren gaan met emoties voor de toekomst. Elke boze bui is een leermoment voor hoe wordt ik weer rustig als ik mij zo voel.
Ook vertel je dat je dochter actief is en veel praat, een echte prikkelzoeker dus zo te lezen. Dus geef haar lekker sensorische prikkels zoals kleien, spelen met zand, schommelen en glijden. Ook werkt het geven van een diepe druk massage kalmerend voor je kind maar dit zal haar wel de prikkels geven waar ze naar op zoek is. Succes en adem jezelf door haar buien heen. Wees extra lief voor jezelf.

Lisanne
Balans en Opvoeden
 
Terug
Bovenaan