3- (bijna 4)-jarige stopt alles in mond

Mijn zoon wordt volgende maand 4 jaar en hij stopt nog steeds alles in zijn mond. En met álles bedoel ik ook ALLES!  (speelgoed, afstandsbediening, kussens van de bank)  Het is zó'n gewoonte van hem, dat hij het zelf niet eens doorheeft. Als ik hem bijvoorbeeld weer heb betrapt en ik sta mijn verhaal tegen hem te doen, gaat terwijl hij schuldbewust staat te knikken, wéér die hand met speelgoed naar zijn mond!
Een tijdje geleden heb ik van dat zachte plastic babybestek gekocht, waar hij sindsdien helemaal los op gaat tijdens het televiesie kijken. Maar de rest van de dag gaat alles wat hij in zijn handen krijgt, rechtstreeks zijn mond in, bij ons thuis, bij anderen thuis, in winkels, op straat, op het KDV, en dus ook straks op de basisschool. Behalve dat ik en anderen dit vies vinden, vind ik het ook gevaarlijk: het speelgoed waar hij mee in aanraking komt wordt natuurlijk steeds kleiner en de kans dat  er een keer een onderdeeltje in zijn keel schiet, is reeel aanwezig.
Wie heeft er tips?
 

Hallo,
Het eerste waar ik aan denk bij spullen in de mond stoppen, is je omgeving via je mond ontdekken. Dit pas nog wel bij een éénjarige, maar niet bij een vierjarige.
Je geeft aan dat je zoontje ook naar het KDV gaat. Wat zeggen ze op het KDV hierover?
Ons zoontje heeft vrij lang spullen in zijn mond gestopt, maar dit is nu  (is  bijna 4)  niet meer het geval. Het stopte "vanzelf". Bij hem gaf het hem een bevredigend gevoel. Zo af en toe zei ik er wel wat van en haalde hij het uit zijn mond.
Maar zoals jij het omschrijft, zou ik bijna denken dat er iets anders is waarom je zoontje graag dingen in zijn mond stopt. Zeker ook omdat hij "los gaat op het baby-bestek".
Hoe zou je zoontje het ervaren als je samen met hem televisie zou gaan kijken en hem er tijdens bijv. 5 minuten van weerhoudt om iets in de mond te stoppen? Dus geen kussens in de buurt, afstandsbediening buiten handbereik. En dan samen met hem op de bank/stoel gezellig zitten kijken?
Heb je al contact met het CB en/of huisarts hierover gehad? Ik zou deze vraag ook aan hen gaan stellen.

Ben benieuwd naar het vervolg!

Groetjes Marieke
mv Stan en logopedist

 
Hoi Marieke,
Bedankt voor je reactie!
Als er tv gekeken wordt doen we dat ook het meerendeel gezellig samen en hij mocht ook al niks meer vasthouden of meenemen op de bank tijdens het televisie kijken omdat hij op alles kauwt. Omdat hij daardoor op zijn nagels begon te bijten, heb ik hem die babylepel gegeven, zodat als hij die behoefte heeft, 1 ding heeft waarop hij mag kauwen. Als ik naast hem zit en hem constant corrigeer, wordt hij onrustig, raakt gefrustreerd en geirriteerd (maar niet boos op mij) en vraagt hij uiteindelijk met een lief stemmetje: 'Mama, wil je niet liever even gaan kompjoeteren?' Maw: laat mij met rust! En daar heb ik soms wel en soms geen boodschap aan, omdat ik het ook echt niet meer weet wat dit probleem betreft.
En voor de rest, of hij nu een treinbaan bouwt, met duplo speelt of met zijn autootjes of plastic dieren, of hij nu alleen speelt, met mij of met/bij vriendjes: alles gaat zijn mond in en er wordt naar hartelust op gekauwd!
KDV heeft er ook geen antwoord op, corrigeren hem ook altijd en continu, zetten hem soms zelfs 'voor straf' apart. Maar het maakt allemaal niks uit.
Had dezelfde vraag ook in de categorie 4-8 jaar gesteld en daar had iemand het idee om antinagelbijt-spul op zijn speelgoed te smeren. Heb ik gedaan en dat werkte op zich best goed. Maar met als gevolg (of 't is stom toevallig) dat hij vannacht als een gek heeft liggen knarsetanden! Alsof hij wat had in te halen!
Kan hierover ook niks vinden op internet. Vond net wel een forum op een andere site waarin je vraag door een kinderpsychiater en pedagoog wordt beantwoord. Ben dan ook zeer benieuwd naar hun reactie...

Vr gr Pampie
 



Hoi,
Zoals je het omschrijft lijkt het dan inderdaad te gaan om een grote orale behoefte. Ga je door met het gebruiken van dat anti-nagelbijt-spul? Ik zou het wel proberen, kijken of het knarsetanden op den duur vermindert. Die spanning moest hij waarschijnlijk inderdaad 's nachts kwijt.
Ben net als jou, erg benieuwd naar de reactie van het andere forum. Wie weet heeft de pedagoog een advies. En anders is een live-consult bij huisarts toch wel even aan te raden. Juist omdat je aangeeft dat je ook niet precies weet wat hier mee aan te moeten en waar het vandaan zou kunnen komen.

Groetjes Marieke

NB. Ha, wel een slimme reactie over dat kompjuteren!
 
Terug
Bovenaan