3 jaar hopen en proberen, en nu???

A

Anoniem

Guest
Ha meiden,
't Is weer zo ver. Onze klusweek is weer achter de rug. Ik merk dat ik de moed begin op te geven.
We praten momenteel samen over eventuele andere stappen. We zijn nu al 3 jaar bezig voor een tweede, en wilden het liefst dat het allemaal natuurlijk zou verlopen. Maar nu twijfelen we toch, of we toch verdere stappen zullen gaan nemen.

Weet iemand wat het vervolg voor ons zou kunnen zijn? Ik ben een mand of 3 geleden bij de huisarts geweest en toen heb ik het er kort met hem over gehad. Als we wilden konden we wel een verwijzing krijgen zei hij. Dus dat is niet zo'n probleem denk ik.

Wat we ons wel afvragen is, wat gaat er dan allemaal gebeuren??

Graag jullie reacties!

Groetjes mama30
 
Hoi mama 30,
Wat rot dat het nog niet gelukt is. Ik kan me voorstellen dat je misschien wil kijken waarom. Wie weet is het relatief simpel op te lossen.

Aangezien ik al redelijk ver in de medische molen zit en er al redelijk wat over gelezen heb, kan ik je bij benadering wel vertellen wat men gaat doen als je voor onderzoek in het ziekenhuis terecht komt.

Tijdens het "intake" gesprek worden allerlei vragen gesteld over jou en je man. Je leeftijd, of je al kinderen hebt, hoe dat toen gegaan is, over je familie (erfelijke afwijkingen, ziektes e.d.), hoe vaak je "het" doet en dat soort dingen. Allemaal redelijk algemeen. Daarna zullen ze gaan kijken naar het zaad van je man. Ook jouw cyclus zal bekeken worden door 1 maand alles te volgen. Je moet dan een aantal keer terug zodat ze kunnen volgen hoe je eitje groeit. Aan het begin van je cyclus bloedprikken, ook aan het einde om je hormoonwaarden te vergelijken. Verder wordt er soms een samenlevingstest gedaan. Voor je eisprong moet je dan terugkomen en dan geeft de arts aan wanneer je sex met je man moet hebben. De volgende ochtend wordt dan gekeken middels een soort uitstrijkje of de zaadjes nog leven. Dit onderzoek wordt niet in ieder ziekenhuis gedaan overigens.
Als je cyclus in kaart is gebracht (dit kan soms 2 of 3 maanden duren, vooral als je toevallig eisprongen in het weekend hebt), en er is (nog) niets gevonden, dan volgt er meestal een HSG. Dit is een rontgenfoto met contrastvloeistof waarop je dan kan zien of je eileiders open zijn.
Op basis van al die gegevens wordt er soms besloten tot een laparascopie, maar dit is niet altijd zo.
Als alle uitslagen binnen zijn, wordt er gekeken wat er gedaan kan worden. Soms kan het relatief simpel met bijvoorbeeld Clomid opgelost worden, soms is het probleem wat ingewikkelder. Als ze helemaal niets kunnen vinden, dan kan het ook gebeuren dat je nog 6 maanden naar huis gestuurd wordt. Daarna mag je dan terug komen en ga je waarschijnlijk door voor IUI. Het hangt eigenlijk een beetje af van wat en of er wat gevonden wordt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt,

Succes Esk (ronde 26, IUI 5 en volgende maand door naar IVF)
 
hallo,
mn schoonzusje heeft dit ook gehad.. is ook via medische molen terecht gekomen..
heeft nu 1 ronde iui gehad.. en t was gelijk raak.. ze is nu 5 weken dus nog afwachten.. kunnen er namelijk ook 2 zijn...

hoop dat je voor jezelf ook kan beslissen wat jullie nu willen ook omdat je al kindje hebt...
succes ermee.

groetjes
 
Hoi,

Dat wij al een kindje hebben zorgt er niet voor dat we
minder hopen op een tweede. We zouden echt heel erg graag een tweede willen, en zijn er al ongeveer 3 jaar voor bezig, maar tot nu toe zonder resultaat.

We zijn momenteel aan het kijken of we misschien pleeggezin worden. Hier is een tekort aan, en wij willen heel graag een kind een goed tehuis en liefde geven.

Morgen is mijn NOD weer. Ik zie er een beetje tegenop. Ben de laatste dagen grieperig, maar in de loop van de dag gaat het beter. Vraag me af of dit, samen met: moe, fludderig haar, pijnlijke borsten en duizeligheid misschien tekenen zijn van...?

Tot gauw.

mama30
 
zal voor je duimen dat je nod zal krijgen.
spannend.
laat je het nog weten.
gr marjan
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan