3 jongens, wie ervaring?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik heb twee jongens van bijna 6 en bijna 4. Ik was onlangs onverwacht zwanger van de derde (zie ander topic hier). Dat monde uit in een verlate ongesteldheid.
Nu denken wij al een tijdje over een derde, zeker na wat er onlang gebeurd is.
Alleen, mijn man en ik zouden heel graag een meisje willen.
Natuurlijk weet ik uit ervaring dat jongens ook super leuk zijn en als de derde ook een jongen zou zijn zou hij natuurlijk ook super welkom zijn en zouden net zo veel van hem houden.
Alleen ik zou wel teleurgesteld zijn dat ik nooit een dochter zal hebben. Want een derde is nog een optie, vier zeker niet.

Wie heeft er ervaring mee...met ook een dochterwens en wetende dat er nooit een dochter zal komen.

En hoe ervaren jullie een (vol) mannen gezin?

Ben even benieuwd naar evaringen.....

Bedankt alvast,
mama3007
 
hoi mama3007 .

wij zijn een maand geleden ouders geworden van zoon nummer 3 .wij hadden ook gehoopt op een meisje . maar ja dat is ons ook niet gegunt .

gelukkig hebben we in de familie wel al 6 meiden dus daar geniet ik dan ook maar van .

en wij geieten hier volop van een huis vol met mannen . hij is op 5 juni geboren en zijn grote broers 8 en 11 vinden het geweldig .

dat is mijn ervaring . en ja heb ook wel even gebaald dat het geen meisje was maar het is goed zo . omdat onze klein man een hazelipje heeft .

groetjes sieuwkes
 
Ik ben op dit moment zwanger van de derde en ook dit wordt weer een jongen. ik vind het heerlijk, de twee oudste kunnen nu al niet wachten om de kleine te zien. Natuurlijk was een meisje leuk geweest, maar voor mij maakt het niet uit als de kleine maar gezond is. De twee oudste trekken echt naar mij en zijn echte moederskindjes (ze zijn bijna 4 en bijna 3) en stiekem hoop ik dat de derde dat ook weer doet. Ik kan niet wachten om de kleine in mijn armen te hebben liggen.

 
Hier is het net andersom...Ik ben bijna uitgerekend van de vierde en ook dit is weer een meisje. Bij nr 1 had ik sterk de wens om een jongen te krijgen. Bij nr 2 en 3 maakte het me niet zoveel uit en bij deze 4e zwangerschap was alles zo anders dat ik min of meer de hoop kreeg dat het deze keer weleens een jongen zou kunnen zijn. Op de echo bleek dat we weer een meisje verwachten en ik was gelijk helemaal enthousiast. Het verdere verloop van de zwangerschap is ook totaal anders als bij de vorige, dus ik ben wel blij dat we nu weten dat we een dochter krijgen, want anders had ik misschien ietsje pietsje teleurgesteld geweest en nu totaal niet!!! Al is voor ons de gezondheid natuurlijk het belangrijkste! Wilde toch even reageren!
 
Ik ben in februari mama geworden van een derde zoon. Ik ben de hele zwangerschap zo ziek geweest dat ik er heilig van overtuigd was dat ik nu een docher zou krijgen. Toen het een jongetje bleek te zijn, moest ik echt even omschakelen. Natuurlijk ben ik dolgelukkig met mijn drie gezonde zoons, het feit dat ik snel zwanger mocht raken en dat ik 3 voorspoedige zwangerschappen heb gehad. Maar, omdat dit mijn laatste zwangerschap was heb ik ook bewust afscheid moeten nemen van het stille verlangen om ooit een dochter te zullen krijgen. Ik weet dat heel veel mensen dit niet hardop uit zullen en durven spreken, maar ik heb er best een beetje moeite mee gehad.

Aangezien ik nu het enige kippetje in de ren ben, zorg ik dat er wel wat roze in huis komt:)
 
ik ben inmiddels alweer 1 1/2 jaar moeder van 3 jongens! En ook al ben ik super trots op ze ik had met de 3de echt wel gehoopt op een meisje. En heb in het begin ook best veel moeite en soms nog gehad met idee dat het niet voor ons bestemd is
Maar 3 eehhh 4 jongens is ook wel echt mannenhuishouding en wordt er hier bijna elke dag wel met elkaar gevochten wordt er bij ons echt nooit even lekker rustig gekleurd staat er elke dag wel een ergens bovenop glij ik bijna dagelijks uit over de autootjes staat de tuin vol met voertuigen en worden mijn lichtroze accesoires nog net niet geweerd!
Maar ik zou ze voor geen meisje in de wereld meer willen ruilen hoor!
 
Hi,

Bedankt voor jullie eerlijke reacties. Denk dat veel mensen dat inderdaad nie hardop durven uitspreken. Ben blij om te horen dat ik niet de enige ben.

En natuurlijk zou je je jongens niet meer in ruilen voor een meisje. Dat zeg ik nu ook heel vaak.
Maar toch blijft de stille hoop ooit nog een dochter te hebben. Ik weet dat je het niet voor het zeggen hebt, dus vandaar dat ik ook vind dat ik het nu al moet accepteren ofzo. Voor dat ik er aan begin.

Maar goed, ik heb bij 'zwanger worden' ook een topic geplaatst over twijfelen over de derde. Dus ik wik en weeg nog even verder.

Groetjes mama3007
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan