Ons vierde kindje is onderweg (okt 22), daarnaast heb ik een dochtertje van bijna 2.
Mijn jongens zijn wat ouder, oudste is 15 jaar (puber) en jongste zoon van 7. Veel leeftijdsverschil dus.
Vind het altijd zo knap hoe mijn vriendin en kinderopvang omgaan met zoveel kleine kindjes tegelijk. Respect voor jullie dat jullie het ook gaan doen. Zij zijn na een dag werken, vaak in de avond moe. Dat is niet gek, want dat ervaar ik als moeder van 3 ook. Kindjes hebben allemaal tijd, aandacht, eten nodig.. En daar wordt ook allemaal voor gezorgd.
Nu denk ik dat 3 kleine kindjes wel lastiger is, ivm met zelfredzaamheid, eten, drinken, verschonen, slapen, badje.. Maar alles kost tijd om je draai erin te vinden. De ene kind is het andere niet. Ik kom zelf uit een gezin van 4. Mijn moeder was fultime met ons bezig, wassen, eten koken, zorgen, verzorgen.. Qua leeftijd zit er +/-1,5jr tussen. Dat is allemaal goed gekomen, we hebben moeten leren om te wachten en geduldig te zijn.
Mijn ervaring nu leert dat de overgang van 1 naar 2 groter was dan van 2 naar 3 kindjes, even geen rekening houden met de leeftijd. Je bent als ouder veel meer ervaren en hebt ook meer vertrouwen in jezelf binnen je rol als ouder.
Als ze koorts hebben dan raak je bij een 3e niet meer in paniek. Je instinct en ervaring geeft aan wat je moet doen. En wanneer het serieus is. Bij de jongste gebruik ik haast geen thermometer. Ik weet wanneer ik moet meten, bij de eerste was ik constant aan het meten bij koorts.
Je wordt wat geruster als ouder en kindjes leren op den duur om geduld te hebben.. Dat merk ik bij de jongste nu ook. Ze moet maar even op het krukje zitten wachten als ik met haar broer bezig ben. Ik denk dat de Kids dat ook met de tijd oppikken, de signalen die je afgeeft. Mama heeft ten slotte maar 2 handen.. ?
Wel heerlijk hoor zoveel kindjes. Kan er ontzettend van genieten. Heel veel gezelligheid?