36 weken zwanger, alleenstaand, eenzaam

<p><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Zoals de titel al aangeeft ... momenteel ben ik 36 weken zwanger.</span><br style="margin-top: 0px; color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">De vader en ik zijn niet samen. Hij is wel in beeld, maar 'zoals het hem uitkomt'. Hij heeft ook een vriendin, had hij al toen het kindje is 'verwekt', maar dat wist ik niet. Zij is bij hem gebleven, ondanks alles, en ze zijn erg gelukkig en willen op termijn ook een kindje samen. Zijn voornaamste focus ligt bij het (emotionele) welzijn van zijn vriendin, en daarom sneeuwt de komst van de baby bij hem een beetje onder.</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Hij wil wel vader zijn, maar omdat ik nu zo weinig van hem zie, twijfel ik wat daarvan</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">terecht gaat komen, in totaal is hij mee geweest naar 1 echo (20-weken).</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Hij wou me wat geld toestoppen, opdat ik spullen kon kopen, maar dat heb ik afgeslagen (ik wou liever niet dat ik hem iets 'verschuldigd' zou zijn). Liever wou ik dat hij me praktisch zou helpen. Namelijk, alle babyspullen heb ik tot nu toe tweedehands op marktplaats gesnuisterd en die moesten natuurlijk opgehaald, versleept worden enzovoort. Iedere keer als ik voorstelde of hij me kon helpen iets halen, dragen of ophangen ... niet dus. Natuurlijk, agenda-technisch komt het soms niet uit, maar als het altijd niet uitkomt ... Dus dat heb ik al vrij vlot laten varen. Hij heeft het kamertje dat ik hier ingericht heb ook niet gezien nog.</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Wegens omstandigheden ben ik terug verhuisd naar mijn ouders. De woning waar ik in zat mocht ik niet blijven met een kind. Godzijdank mag ik bij mijn ouders blijven, en kan ik rustig zoeken naar een geschikt huurhuisje. Ze helpen me ook met van alles, echt fantastisch. Dat neemt echter niet weg dat ik me vreselijk eenzaam voel. Het is niet eens dat ik seks nou zo mis, maar meer een arm om me heen, iemand die interesse toont. Soms vond ik het lastig het kamertje leuk te maken, dat er dan niemand is om het te delen of advies te vragen. Gewoon zaken als 'vind je dit leuk staan'. Ik heb moeite met alleen slapen s' nachts, dan word ik ontredderd en in paniek wakker, ongeveer drie a vier keer per nacht, nog los van het ongemak van het slapen met een zware dikke buik en het vele plassen. Ik voel me enorm eenzaam en ben eigenlijk dagelijks in het geniep aan het huilen, want ik wil mijn ouders daar niet extra mee belasten. Echt genoten van de zwangerschap tot dusver heb ik niet, hoewel ik me wel op de komst van de baby verheug.</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Deze week is mijn eerste verlofweek, ik heb het tot 4 weken voor de UD volgehouden. Omdat er in mijn omgeving (periferie) geen zwangerschapscursus was waar ik op tijd kon komen vanuit mijn werk, ga ik vanaf morgen nog een 'minicursus' doen. Aangezien de vader graag bij de bevalling wil zijn, heb ik hem voorgesteld om mee te gaan, alleen al vanuit praktisch oogpunt. Daar heb ik hem een paar dagen terug over bericht, maar nog niets op gehoord. I take that as a 'no' then. Dus daar zal ik ook alleen naartoe moeten.</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Nu had ik al niet zo'n groot sociaal netwerk, en door de verhuizing naar mijn ouders en de zwangerschap is het nog verder uitgedund. Na de zwangerschap wil ik meedoen aan een 'zwanger & fit' cursus, of aan 'central parenting', vooral voor wat aanspraak met anderen en wie weet sociale contacten.</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Natuurlijk zou ik graag, op termijn, een partner willen, maar de focus moet nu liggen bij de baby en het aankomend moederschap. En natuurlijk is er geen vent die op een alleenstaande vrouw zit te wachten die met haar ongeboren kind bij haar ouders inwoont.</span><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><br style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;" /><span style="color: #43474d; font-family: 'museo sans', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14.6667px;">Wie heeft er tips hoe ik, misschien nu ook nog wel en na de bevalling, kan werken aan mijn sociale kring? Activiteiten, oproepjes op sites, let me know! En natuurlijk algemene tips over het alleenstaand ouderschap, zijn ook welkom.</span></p>
 
Hoi! 
Allereerst wat moet dit een moeilijke situatie zijn. Kon ik je maar een dikke knuffel geven! Ik denk dat je het hartstikke goed doet en de juiste prioriteiten stelt! Ook denk ik dat je er goed aan doet om sociale contacten te zoeken in de cursussen die je gaat doen. Als je het leuk vind kunnen we misschien nummers uitwisselen en app contact hebben. 
 
 
Klinkt misschien hard, maar als ik je verhaal lees denk ik dat je eerst moet kiezen wat je met de vader wil en van hem wil. Wil je wel dat hij bij de bevalling is? Heb je dingen rond erkenning enzo helder? Daarnaast denk ik dat het goed is om je te uiten. In een zwangerschap heb je nu eenmaal een klaagmuur nodig. Als je een goede band hebt met je ouders is er niets mis mee! Of een goede vriendin of misschien een zus?! Ik weet niet of je die personen hebt. maar iemand die je vertrouwd... en ik zou het aangeven bij de verloskundige of huisarts, zodat je hulp kunt krijgen! Sterkte meid!!
 
WoW wat een ontzettend goed verwoord stuk heb je neer gezet.
je komt over als een hele intelligente vrouw ❤️ vervelend dat dit de situatie is waar je in zit, gelukkig heb je je ouders die je bij staan..
een geruststellend puntje ook aanstaande moeders met een partner voelen zich vaak eenzaam.. 
probeer het soms eens draaien ik heb wel een partner (10) jaar en zwanger van de tweede en als ik naar een baby winkel ga laat ik um lekker thuis want hij heeft dan ineens ook een mening over het beddengoed ? en dat samen met mij hormonen humm geen goede combi ,, ik zeg je dit om je wat beter te laten voelen over dingen waarbij je het gevoel hebt een partner te missen maar tuurlijk is het super kloten soms. 
Ergens kan ik wel begrijpen dat hij niet mee gaat naar Zo een cursus hij is nou immers met zn vriendin en als ik haar was geweest had ik het ook niet grappig gevonden als hij mee zou gaan. 
Je moet er goed over na denken wat je van hem verwacht als “vader” en dat wel met hem moet bespreken desnoods met haar erbij 
en wat betreft die sociale contacten die komen echt van zelf als je kindje wat groter is.. 
je kunt dan gaan baby zwemmen, baby yoga, je kunt evt vragen of je bij t cb een briefje op mag hangen om zo in contact te komen met anderen moeders 
met de tijd zal je leven er zo anders uit zien dan nu probeer je daar aan vast te houden
wel of geen partner ik ben nu 36 weken zwanger en ook mijn sociale leven is niet echt booming ? het hoort er ook even bij als je zo hoog zwanger bent 
waar woon je? Misschien kun je nog een bericht plaatsten gericht aan moeders uit jou omgeving
kopop je doet het hartstikke knap echt je zult een hele lieve goede moeder worden 
 
Allereerst, ik vind het sterk en knap hoe je dit zo schrijft en ik vind je een sterke vrouw! Ik ben niet alleenstaand, maar woon wel 200 kilometer bij mijn ouders en vrienden vandaan (getrouwd met een man in een andere provincie) Ik woon hier nu 3.5 jaar.
Ik heb een dochter van 2 jaar en een dochter van 3 maanden. Vrienden heb ik hier ook niet echt, hooguit wat schoonfamilie en een collega waar ik af en toe mee afspreek, maar veel is het niet. Ik vind het nog steeds wel eens lastig om de hele dag alleen te zijn met de kinderen en iets te verzinnen om te gaan doen met ze, vooral de oudste krijgt daar nu meer behoefte aan natuurlijk.
Ik ben gaam babyzwemmen toen mn oudste 3 maanden was, zo ontmoet je veel andere mama's. Is gezellig, al is echt contact maken nog wel een lastige stap. Er zit hier in de stad ook een kindercafe (cafe met veel speelruimte voor kinderen) waar ik vaak in mn eentje heen ga met de kinderen en daar zitten ook andere mama's alleen. Daarnaast ontmoet je ook mama's op een kinderdagverblijf als je kindje daar over een poosje heen gaat? 
Veel succes en sterkte met alles!
 
Allereerst, ik vind het sterk en knap hoe je dit zo schrijft en ik vind je een sterke vrouw! Ik ben niet alleenstaand, maar woon wel 200 kilometer bij mijn ouders en vrienden vandaan (getrouwd met een man in een andere provincie) Ik woon hier nu 3.5 jaar.
Ik heb een dochter van 2 jaar en een dochter van 3 maanden. Vrienden heb ik hier ook niet echt, hooguit wat schoonfamilie en een collega waar ik af en toe mee afspreek, maar veel is het niet. Ik vind het nog steeds wel eens lastig om de hele dag alleen te zijn met de kinderen en iets te verzinnen om te gaan doen met ze, vooral de oudste krijgt daar nu meer behoefte aan natuurlijk.
Ik ben gaam babyzwemmen toen mn oudste 3 maanden was, zo ontmoet je veel andere mama's. Is gezellig, al is echt contact maken nog wel een lastige stap. Er zit hier in de stad ook een kindercafe (cafe met veel speelruimte voor kinderen) waar ik vaak in mn eentje heen ga met de kinderen en daar zitten ook andere mama's alleen. Daarnaast ontmoet je ook mama's op een kinderdagverblijf als je kindje daar over een poosje heen gaat? 
Veel succes en sterkte met alles!
 
[quote quote=10264176]Klinkt misschien hard, maar als ik je verhaal lees denk ik dat je eerst moet kiezen wat je met de vader wil en van hem wil. Wil je wel dat hij bij de bevalling is? Heb je dingen rond erkenning enzo helder? Daarnaast denk ik dat het goed is om je te uiten. In een zwangerschap heb je nu eenmaal een klaagmuur nodig. Als je een goede band hebt met je ouders is er niets mis mee! Of een goede vriendin of misschien een zus?! Ik weet niet of je die personen hebt. maar iemand die je vertrouwd… en ik zou het aangeven bij de verloskundige of huisarts, zodat je hulp kunt krijgen! Sterkte meid!![/quote]
Dank voor je reactie! Hij gaat het kind niet erkennen, maar hij zou wel mee naar de bevalling, omdat er niemand anders is rond de tijd dat ik uitgerekend ben. Daarom heb ik ook gevraagd of hij mee wil naar de zwangerschapscursus, vooral voor de praktische dingetjes, dat hij weet wat hij kan doen als het zover is. 
Maar nu heb ik eigenlijk zoiets van, laat maar.
 
[quote quote=10264224]WoW wat een ontzettend goed verwoord stuk heb je neer gezet. je komt over als een hele intelligente vrouw  vervelend dat dit de situatie is waar je in zit, gelukkig heb je je ouders die je bij staan.. een geruststellend puntje ook aanstaande moeders met een partner voelen zich vaak eenzaam.. probeer het soms eens draaien ik heb wel een partner (10) jaar en zwanger van de tweede en als ik naar een baby winkel ga laat ik um lekker thuis want hij heeft dan ineens ook een mening over het beddengoed  en dat samen met mij hormonen humm geen goede combi ,, ik zeg je dit om je wat beter te laten voelen over dingen waarbij je het gevoel hebt een partner te missen maar tuurlijk is het super kloten soms. Ergens kan ik wel begrijpen dat hij niet mee gaat naar Zo een cursus hij is nou immers met zn vriendin en als ik haar was geweest had ik het ook niet grappig gevonden als hij mee zou gaan. Je moet er goed over na denken wat je van hem verwacht als “vader” en dat wel met hem moet bespreken desnoods met haar erbij en wat betreft die sociale contacten die komen echt van zelf als je kindje wat groter is.. je kunt dan gaan baby zwemmen, baby yoga, je kunt evt vragen of je bij t cb een briefje op mag hangen om zo in contact te komen met anderen moeders met de tijd zal je leven er zo anders uit zien dan nu probeer je daar aan vast te houden wel of geen partner ik ben nu 36 weken zwanger en ook mijn sociale leven is niet echt booming  het hoort er ook even bij als je zo hoog zwanger bent waar woon je? Misschien kun je nog een bericht plaatsten gericht aan moeders uit jou omgeving kopop je doet het hartstikke knap echt je zult een hele lieve goede moeder worden[/quote]
Dank voor je reactie. Ik houd mezelf inderdaad voor dat het leven er over een x aantal jaren anders voor staat. Zwemmen met de baby lijkt mij erg leuk, en er zit in de dichtstbijzijnde stad een mama-kind café, dus daar kan ik ook altijd naartoe. Sowieso wil ik niet alleen maar in huis zitten, ook niet als de kleine er strakjes is.
 
Terug
Bovenaan