Hoi Annemarie76,
Ik heb bij mijn eerste zwangerschap hetzelfde gehad als jij. Bij mij was het met 36 weken.
Ik moest vanaf toen elke week naar de gyneacoloog ipv naar de verloskundige. Ik mocht ook niet meer thuis bevallen.
Ik kreeg een gesprek met de diabetesverpleegkundige. Zij heeft me laten zien hoe het meten werkt en welke consquenties mijn zwangerschapssuiker zou kunnen hebben. Daarna ben ik nog bij de dietiste geweest, om te horen wat ik beter kon laten staan e.d. (heel vreemd vond ik dat, want dat had eigenlijk niet perse iets met suiker. Fruit en brood waren flinke boosdoeners..., vreemd he).
Dat dieet heb ik gevolgd en iedere dag heb ik mijn suiker gemeten. Tot mijn dochter werd geboren, 9 dagen te vroeg.
Ze was niks te groot, terwijl ze dat toch vaak vrezen bij zwangerschapssuiker. Wel hebben we 2 dagen in het ziekenhuis gelegen om haar suikerwaardes te controleren. Toen dat verder goed was, mochten we naar huis.
Na een maand of 3 ben ik nog eens bij de internist geweest om te controleren of ik van alle klachten verlost was.
Ik heb er zelf niks aan over gehouden en mijn dochter ook niet.
Ik ben nu 21 weken in verwachting van onze tweede en het gaat allemaal voorspoedig. Maar de kans is wel enorm groot dat ik nu weer zwangerschapssuiker ga ontwikkelen. Merk er nu nog niks van, gelukkig...
Bij mij zit wel diabetes in de familie (mijn moeder) dus ik wist wel dat de kans erin zat. Maar dat is niet altijd zeker hoor.
Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen.
Veel succes met de laatste loodjes!
