Hi meiden,
wat is er een hoop gebeurd sinds ik niet heel frequent de berichten heb gelezen...
Ook hier wat ( buitensporig) nieuws aan het front. Tot nu toe alleen de bekende zwangerschapskwaaltjes doorlopen, maar de controle van dinsdag bij de verloskundige lijkt een koerswending te hebben gegeven...
Afgelopen dinsdag, met een tussenpoze van een week, ben inmiddels 37 weken zwanger, ineens een bezorgd gezicht van mijn VK...' Oei, je bloeddruk is ineens te hoog... 140-95...'. Vorige week vond ik het nog zo mooi laag!
Ik bleef nuchter, maar haar doortastendheid maakte me toch meer bezorgd dan ik wilde. Meteen naar het ziekenhuis ivm controle: de hele rataplan werd uit de kast gehaald, CTG, bloedprikken, 'buikgraven', echoapparatuur.... Conclusie: Happy baby, geen eiwitten in urine of tekenen van een zwangerschapsvergiftiging, maar WEL een te hoge bloeddruk en vochtophopingen.
Na een paar uur was ik weer thuis en voel me nog steeds niet ok (tja, nu weet ik wel waar het vandaan komt). Sinds enkele weken had ik al last van een vreemdsoortig dode-vinger/hand gevoel als ik wakker ben, maar later ook overdag... Alsof de boel niet lekker doorstroomt. Ik zag al wel dat ik vocht aan het vasthouden was, bij vlagen wat misselijk, maar ach, het waren dan ook de laatste loodjes. Na wat internet-gedokter kwam ik erachter dat veel zwangeren last hebben van het Carpe Tunnelsyndroom, een aandoening waarbij je zenuwen in de knel komen door vochtophopingen. Ok, dat wist ik ook weer, gaat vanzelf weer over en voor de baby en mij weinig risico's omtrent het Tunnelsyndroom (klinkt dus erger dan het is). Maar nu denk ik dat het toch in verband zou kunnen houden met die hoge bloeddruk....
Het advies: in de gaten houden en veeeeel rust. Ik probeerde de enge uitspraak van de pittige verpleegkundige helemaal niet horen: 'zwangerschapsvergifting komt als een dief in de nacht' en dit kunnen tekenen aan de wand zijn....
Morgen wordt de hele toestand herhaalt en vraag me af wat het verdere beleid is (daar konden ze dinsdag al geen antwoord opgeven), als de enige klacht (is meer dan zat) een hoge bloeddruk is....Gaan ze het kindje inleiden? Laten ze je in ieder geval niet overtijd lopen? Wordt er uberhaupt ingegrepen en kan dat met zo'n bloeddruk?
De bloeddruk voelt een beetje als een tijdbommetje die vragen oproept als: wanneer, hoe hoog, hoe laag, hoe lang, wel en niet?
Ik weet dat een van de dames hier of meer, ik dacht dat het snoopy was, die ook te kampen heeft met een hoge bloeddruk en zich niet al te fris en fruitig voelen?
Hoop iets te horen,
Lara 37 wk en 1 dag
wat is er een hoop gebeurd sinds ik niet heel frequent de berichten heb gelezen...
Ook hier wat ( buitensporig) nieuws aan het front. Tot nu toe alleen de bekende zwangerschapskwaaltjes doorlopen, maar de controle van dinsdag bij de verloskundige lijkt een koerswending te hebben gegeven...
Afgelopen dinsdag, met een tussenpoze van een week, ben inmiddels 37 weken zwanger, ineens een bezorgd gezicht van mijn VK...' Oei, je bloeddruk is ineens te hoog... 140-95...'. Vorige week vond ik het nog zo mooi laag!
Ik bleef nuchter, maar haar doortastendheid maakte me toch meer bezorgd dan ik wilde. Meteen naar het ziekenhuis ivm controle: de hele rataplan werd uit de kast gehaald, CTG, bloedprikken, 'buikgraven', echoapparatuur.... Conclusie: Happy baby, geen eiwitten in urine of tekenen van een zwangerschapsvergiftiging, maar WEL een te hoge bloeddruk en vochtophopingen.
Na een paar uur was ik weer thuis en voel me nog steeds niet ok (tja, nu weet ik wel waar het vandaan komt). Sinds enkele weken had ik al last van een vreemdsoortig dode-vinger/hand gevoel als ik wakker ben, maar later ook overdag... Alsof de boel niet lekker doorstroomt. Ik zag al wel dat ik vocht aan het vasthouden was, bij vlagen wat misselijk, maar ach, het waren dan ook de laatste loodjes. Na wat internet-gedokter kwam ik erachter dat veel zwangeren last hebben van het Carpe Tunnelsyndroom, een aandoening waarbij je zenuwen in de knel komen door vochtophopingen. Ok, dat wist ik ook weer, gaat vanzelf weer over en voor de baby en mij weinig risico's omtrent het Tunnelsyndroom (klinkt dus erger dan het is). Maar nu denk ik dat het toch in verband zou kunnen houden met die hoge bloeddruk....
Het advies: in de gaten houden en veeeeel rust. Ik probeerde de enge uitspraak van de pittige verpleegkundige helemaal niet horen: 'zwangerschapsvergifting komt als een dief in de nacht' en dit kunnen tekenen aan de wand zijn....
Morgen wordt de hele toestand herhaalt en vraag me af wat het verdere beleid is (daar konden ze dinsdag al geen antwoord opgeven), als de enige klacht (is meer dan zat) een hoge bloeddruk is....Gaan ze het kindje inleiden? Laten ze je in ieder geval niet overtijd lopen? Wordt er uberhaupt ingegrepen en kan dat met zo'n bloeddruk?
De bloeddruk voelt een beetje als een tijdbommetje die vragen oproept als: wanneer, hoe hoog, hoe laag, hoe lang, wel en niet?
Ik weet dat een van de dames hier of meer, ik dacht dat het snoopy was, die ook te kampen heeft met een hoge bloeddruk en zich niet al te fris en fruitig voelen?
Hoop iets te horen,
Lara 37 wk en 1 dag