37 weken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

plaatste deze ook al op het aprilforum, maar omdat ik hier net zo vaak ben wil ik m hier (iets aangepast) ook graag plaatsen....

kan niet slapen, ben na uren wakker liggen om 5 uur toch maar opgestaan. Slaap al heel erg slecht, maar nu vannacht is het wel extreem...
Denk dat ik wel weet waardoor het komt: ik ben vandaag 37 weken zwanger en das toch wel een soort magische grens. Vanaf nu is het "normaal" dat ons kindje komt. Kan gerust nog weken duren, Tijn kwam met 41+2 dus weet ook wel dat die 37 weken eigenlijk niets te zeggen hebben, maar toch...
Ons frummeltje was gisteravond en vannacht enorm actief en ik heb ook wat buikpijn. Nu kan dat goed van de spanning zijn of misschien omdat ik woensdag veels te veel gedaan heb, maar toch...
Ik ben ergens zo benieuwd naar wie er in mijn buik zit, aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat er komen gaat. De bevalling van Tijn was toch wel traumatisch te noemen en merk dat nu alles weer boven komt.
Voel me nu alleen veel kwetsbaarder, weet wat er mis kan gaan en besef nu ook pas hoe slecht het toen met mij en Tijn ging.
Hoop ook heel erg dat deze op de natuurlijke weg kan komen, vond de keizersnee erg zwaar (maar zal vast ook komen omdat ik zo ziek was) maar ben er ook wel bang voor. Ik heb een kind. Maar een bevalling? Weet eigenlijk niet wat dat is. Kan ik het wel? (tuurlijk, zegt mn verstand, maar mn gevoel...)
Hoe zal Tijn strakjes reageren, hoe reageer ik? We hebben m in 13 maanden tijd welgeteld 1 keer laten logeren en heb m toen enorm gemist (hoewel het ook wel lekker was), wat als ik weer bijna een week in het ziekenhuis ben?
Zal allemaal wel op z'n pootjes terrechtkomen (das weer mn verstand) ,maar nu ben ik vooral bang en emotioneel, jank me wat af de laatste week...

Als ik hierop het forum kom en lees over jullie bevallingen. Het geeft hoop, kijk, zo kan het ook gaan, maar ook pijn, omdat het bij Tijn zo anders ging (wat ik nog niet helemaal verwerkt heb denk ik) en angst: wat gaat er komen... ?
Heb dan ook volgens mij niet iedereen gefeliciteerd omdat ik na het lezen vaak weer eens een potje heb zitten brullen. Wil dat alsnog wel even doen, meiden die hun kleintje al hebben: vanuit de grond van mijn hart gefeliciteerd !!! Geniet ervan !

Vanmiddag controle bij de gyn. Mijn bloeddruk leek wat gestegen (maar heb niet superveel vertrouwen in de co die dat mat), ook spannend dus. Hij heeft me na de bevalling van Tijn voor nu weer een keizersnee (gepland) aangeboden maar dat wilde ik niet. Hij gaf aan dat ik het meeste kans heb om normaal te bevallen als ik op natuurlijke wijze begin met weeen (dus niet inleiden of eerst de vliezen gebroken). Dat maakt dat ik de controle toch wel heel spannend vind...

Bedankt voor het luisteren!

Natasja
 
Ach jeetje meid!!! Ik snap dat je vol met spanning zit.
Ja er gaat dan opeens vanalles door je hoofd hé??
Helaas kan ik je op de vragen geen antwoord geven, maar wil je toch veel succes en sterkte wensen met de laatste loodjes.
Kom op meid, je kunt het!!!!!

Liefs marielle 38w4d
 
Hee Meis,

Je hebt het zwaar! Niet lekker slapen en dan nu ook alle herinnneringen aan de geboortje van je zoontje die weer opborrelen. Wat rot dat het toen niet gegaan is zoals je graag hoopte. Dat drukt echt een stempel op jouw ervaring met bevallen.

Het is helemaal niet gek dat je je zo kwetsbaar voelt hoor, daar heb ik ook last van. Ik weet niet zoveel beter wat er allemaal kan gebeuren. Toch probeer ik vertrouwen te hebben in mijn lichaam en in mijn kindje. De natuur heeft het zo geregeld dat dit allemaal moet lukken...maar toch, echt fijn is het niet.

Misschien is het een heel goed idee dat je nu gaat proberen zelf en op de natuurlijke weg te bevallen, ik denk en hoop dat een positieve ervaring bij je 2e bevalling je 1e bevalling deels goed kan maken.

Probeer erover te blijven praten en gooi je zorgen lekker op tafel bij mensen waar je je veilig bij voelt.
En pak je rust hè, slapen hoeft niet alleen in de nacht. Misschien kan je overdag ook wat uurtjes pakken.

Heel veel kracht en sterkte!

Liefs, Marijne 38 wk
 
Heeey meid

Wat erg dat je je zo voelt maar is heel normaal volgens mij bij een tweede zwangerschap! Je weet weer dat er iets komen gaat wat niet leuk is en stiekem hoop je zo snel mogelijk je kleine te zien...
Ik ben zelf ook best wel bang.. terwijl mn bevalling de vorige x vlgs t boekje verlopen is... zo denk ik laat maar komen ik ben er klaar voor, maar zo gauw ik een krampje voel ofzo wordt ik super zenuwachtig!!
T idee idd van wat er fout kan gaan vindt ik eng... maar ik hou mezelf gewoon voor dat ik het kan en mn lichaam me niet in de steek zal laten... daar hou ik me maar aan vast anders wordt ik helemaal gek denk ik!

Misschien dat je bij de gyn aan kan geven dat je erg bang bent!!??
Nou meid heel veel sterkte rust lekker uit en t komt allemaal goed!

Groetjes Joyce 38,9 wkn
 
Hey hey,

Het slechte slapen heeft ook een enorme weergave op je emoties en gevoelens.

Ik kan natuurlijk de angsten die je hebt niet weggeven.
Voor mij is het de eerste, en ik weet dus ook niet wat me te wachten staat.
Mijn zus heeft 2 keer een keizersnee gehad, en dat ging bij haar prima. Dat jou eerste ervaring slecht is geweest dat kan dan inderdaad zijn dat je ziek bent geweest.

Hoe je zoon zal reageren weet niemand. Er zal heus wel eens een dagje zijn dat hij het allemaal even wat minder leuk vind. Maar het is gewoon een kwestie van tijd en wennen.

Probeer je rustmomenten te pakken als het kan.
Dan wordt je gemoedstoestand vast ook beter!

Succes
 
Hey hey,

Het slechte slapen heeft ook een enorme weergave op je emoties en gevoelens.

Ik kan natuurlijk de angsten die je hebt niet weggeven.
Voor mij is het de eerste, en ik weet dus ook niet wat me te wachten staat.
Mijn zus heeft 2 keer een keizersnee gehad, en dat ging bij haar prima. Dat jou eerste ervaring slecht is geweest dat kan dan inderdaad zijn dat je ziek bent geweest.

Hoe je zoon zal reageren weet niemand. Er zal heus wel eens een dagje zijn dat hij het allemaal even wat minder leuk vind. Maar het is gewoon een kwestie van tijd en wennen.

Probeer je rustmomenten te pakken als het kan.
Dan wordt je gemoedstoestand vast ook beter!

Succes
 
Heeey,

Kan de spanning gewoon met je meevoelen, zoals je het allemaal beschrijft! Ik ben zelf zwanger van de eerste dus ik weet helemáál niet hoe het binnenkort allemaal zal zijn (de bevalling bedoel ik dan vooral).......
Ik wens je heel veel sterkte en ik zal voor je duimen dat je een fijne bevalling krijgt!!
Kop op meid!

:Liefssss
 
Hey allemaal,

dank jullie voor jullie hele lieve reacties, doet heel erg goed!
Ja, weet ook wel dat het niet-slapen niet echt meewerkt en het allemaal nog veel erger doet lijken.
Echt goed uitrusten is er echter niet bij met een kereltje van 13 maanden die ontzettend actief is. Gelukkig is het nu weekend en neemt mijn lief veel van me over en kan ik dus een beetje bijkomen...

@joyce: heb al aangegeven bij de gyn. dat ik bang was voor de bevalling en hij bood me toen een keizersnee aan. Dat vond ik al veel begrip van hem maar heb ik afgeslagen omdat ik dan zeker weer 4 tot 5 dagen in het ziekenhuis ben en ook zo graag een gewone bevalling mee wil maken. Ik had dus de keuze en hoop dat ik de goede gemaakt heb.

Was gisteren op controle en mijn bloeddruk was weer ok, dat was wel geruststellend. Toch nog een keer tegen de gyn. gezegd dat ik er zo tegenop zag en hij sprak me wel even moed in. Fijn dat er uberhaupt begrip is van zijn kant (maar jammer dat je in het ziekenhuis met zoveel verschillende mensen te maken hebt tijdens je bevalling: bij Tijn 2 gynaecologen en 3 verloskundigen en een hele reeks verpleegkundigen alleen al tijdens de bevalling, die dan ook wel bijna 48 uur duurde...)
Maar goed, sta er weer wat positiever in, ook door jullie berichtjes.

Dank jullie wel!!!

liefs Natasja
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan