38 weken zwanger dood zenuwachtig

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lieve allemaal,

Ik ben vandaag 38 weken zwanger, alles komt nu erg dichtbij, ik wordt met de dag zenuwachtiger en weet niet wat me te wachten staat, het is mijn eerste zwangerschap dus alles is nieuw voor mij. Ik weet totaal niet wat ik moet voelen of hoe ik enige voortekenen moet herkennen.. ergens maakt dit mij onzeker.. hoe herkende jullie het begin? Hadden jullie voortekenen? Ik heb al dagen gerommel in mijn buik en verlies flinke slijmslierten (sorry onsmakelijk haha). Graag hoor ik jullie verhalen



Liefs

 

[gebruiker119019]

Hi!

Dat is zo herkenbaar! Waarschijnlijk heeft iedereen dat bij de eerste zwangerschap. Troostje: Het cliché is waar. Zodra het op gang komt, merk je het echt wel ;-). Bij mijn eerste zwangerschap was ik vanaf week 37 constant bezig met signalen zoeken van een beginnende bevalling. Ik heb zelfs een keer op zaterdagavond de verloskundige gebeld, omdat mijn hele broek nat was. Ik dacht dat het mijn vliezen waren, maar het bleek een lekkende kruik te zijn die in mijn rug lag.

Ik was bang dat ik het niet door zou hebben en de baby ineens thuis geboren zou worden. Maar dat gebeurt dus echt niet.

Bij mij begon mijn bevalling uiteindelijk wel met het breken van mijn vliezen (in week 42) en dat voelt ook echt anders dan een lekkende kruik. Ik stond op uit bed en ineens stroomde er een rivier uit me. Dat was echt bizar ! Het heeft uiteindelijk nog 3 dagen geduurd voor ons mannetje er was, dus hij was er niet ineens.

Probeer het op je af te laten komen. Je kunt je er niet op voorbereiden hoe het is en hoe het begint. Dat is bij iedereen anders en iedere vrouw ervaart het anders.

Succes met de bevalling, maar vooral realiseer hoe bijzonder het bevallingsproces is dat je samen doormaakt!!

Anna

 

[Tine-V]

Heel herkenbaar, ik heb heel mijn zwangerschap zitten hopen dat de kleine eerder zou komen... ieder dingetje zag ik als teken...

Uiteindelijk begon de bevalling uit het niets met het breken van mijn vliezen.. diezelfde dag had ik de knop omgezet en begon ik te denken dat ik waarschijnlijk wel ruim over tijd zou gaan.

Echt... je kan er niets van op aan. Probeer je te ontspannen en het rustig af te wachten (hoe moeilijk dat ook is)

Succes met de laatste loodjes