39 en zwanger

Ik weet sinds 2 dagen dat ik zwanger ben van mijn 2e. Niet gepland of verwacht. Onze zoon is bijna 10 jaar en ik had inmiddels geaccepteerd dat het bij 1 kind zou blijven.

De wens voor een 2e was ook weg. Maar toch zwanger. Ik weet niet of ik blij moet zijn. Mijn man is er wel blij mee, maar ik twijfel. Ik ben 40 als de 2e wordt geboren. Mijn moeder was 42 toen ik het huis uit ging…. Ik zit dan nog midden in de luiers. De relatie tussen mij en mijn man is al jaren niet stabiel. Geen echte ruzies, maar minder gevoel, liefde, passie etc. Bij de 1e was hij ook heel erg afwezig. Liet me vaak in de steek, kon de zorg niet aan, dronk teveel etc. Hij zegt daar zo’n spijt van te hebben en hij het nu zo anders gaat doen. Maar ik twijfel zo. Trek ik dit wel? Kan ik net zoveel van de 2e houden als van mijn zoon? Ben ik niet te oud.

Morgen hebben we de termijnecho en gaan we beginnen met het hele traject van echo’s / testen etc etc.

Meer vrouwen die zich zo voelen?
 
Beste F, wat fijn dat je ons verhaal met ons deelt. Ik denk dat er meerdere vrouwen zijn die zich in deze situatie bevinden/hebben bevonden. Het is heel begrijpelijk dat je twijfelt. Ik vind het wel ontzettend mooi dat je man aangeeft dat hij het deze keer anders wilt doen, maar het is, vind ik, ook logisch dat je daar wat terughoudend in bent. Ik denk dat het zeker kan helpen om samen mogelijk met een professional hier over in gesprek te gaan. Open communicatie is denk ik in jullie situatie ontzettend belangrijk. Zoals ook in andere verhalen op ouders van Nu blijkt, dat het helpt om steun te zoeken bij mensen die dicht bij je staan of zelfs bij een professional als dat nodig voelt. Je hoeft deze zorgen niet alleen te dragen.

Als je merkt dat je twijfels of zorgen blijven, kan praten met een verloskundige, huisarts of psycholoog je helpen je emoties en keuzes beter te begrijpen. Neem de tijd voor jezelf, en weet dat het oké is om je gemengd te voelen. Jouw gevoelens mogen er helemaal zijn en je hoeft je daar niet voor te schamen of schuldig over de te voelen.

Mogelijk zijn er andere vrouwen die zich in deze situatie bevinden/hebben bevonden en kunnen jou met hun verhaal/ ervaring helpen.

Ik heb hierbij mogelijk nog wat handige artikelen waar je wat aan kunt hebben:


En stel je hebt nog andere vragen of zorgen, we zijn er voor je, Jetske
 
Het houden van… je 2e kind is net als houden van je eerste kind. Het slaat pas toe als het geboren wordt. Jouw relatie heb je uiteindelijk zelf in de hand natuurlijk. De opvoeding moet wel evenredig verdeeld worden over jou en je partner. Leeftijd is maar een getal echter moet je wel ten raden gaan of dit echt is wat je wilt. Je begint ten slotte wel weer van voren af aan wat betreft te luiers
 
Terug
Bovenaan