Hoi Chislaine,
Allereerst van Harte gefeliciteerd met deze niet geplande, maar toch wel blijde verwachting. Hopen dat dat bezorgde randje er ook nog vanaf gaat.
Nou, aan het aantal reacties te zien ben jij een uitzondering met een eventuele 3e keizersnede. Ook ik heb slechts ervaring met 1 keizersnede. Ik ben nu zwanger van de 2e en uitgerekent op 9 december.
Nu lees ik veel over dames die een (geplande) keizersnede zullen krijgen, en daar in eerste instantie erg verdrietig om zijn. Nu is onze zoon geboren d.m.v. een spoedkeizersnede, aangezien mijn ontsluiting niet vlot genoeg vorderde, en de baby zijn hartslag bij iedere wee daalde.
Maar die keizersnede is mij verder prima bevallen. (blijft een leuke woordspeling). Ik was snel hersteld. Maar vooral op het moment dat ik weeen had en dacht het op eigen kracht te moeten doen, de pijn en de wanhoop ondraagelijk begon te worden, ik het als hemels ervaarde dat ik plotseling 15 min. later met een prachtig kindje in mijn armen lag. Zoals ik al zei, het was een spoedoperatie, het ging ook ineens allemaal erg snel, maar nogmaals ik heb het ervaren als een geweldige, pijnloze en snelle manier van bevallen. Ik zou bijna zeggen; een luxe manier van bevallen. Het zou van mij een Koningsnede mogen heten.
Maar nu.... nu ben ik dus zwanger van mijn 2e en het ziet er voorlopig nog uit dat deze kleine wereldburger volgends de natuurlijke weg geboren zal gaan worden. Nou, geloof me, ik maak me er enorm zenuwachtig over. Ik denk ook dat dat te maken heeft met het feit dat ik vorige keer al wel begonnen was, maar het niet heb kunnen afmaken. Dus, wel de pijn van de weeen ervaren, maar niet het momentje waarop (zoals iedereen altijd zegt) "je alles vergeten bent, wanneer het kindje op je buik ligt" . Ik heb dus alleen het negatieve ervan meegekregen. En maak me enorm nerveus, bang voor de pijn en bang dat ik in paniek zal raken, wanneer ik het niet meer trek.
Nu woon ik in Noorwegen, dus ik beval zowiezo in het ziekenhuis, wat voor mij al een hele geruststelling is, maar toch.... Hoe dichterbij het komt, hoe nerveuzer ik word. En ik jaloers ben op die dames die nu al een geplande keizersnede te wachten staan....
Nou, een heel verhaal van mij kant, iets waar ik al weken mee loopt, en alleen maar erger word, en ook helemaal geen antwoord is op jouw vraag, maar ik had ineens de behoefte mijn gevoel even met je te delen.
Nou, bedankt voor het aanhoren/lezen van mijn verhaal .
Jij een hele fijne zwangerschap gewenst. En waarom denk je eigenlijk dat dit weer een keizersnede zal worden? Is die kans zo groot dat het weer een HELLP syndrom word?
Groetjes, Annette
.