3e kindje

kom maar op, ik zoek ervaringsdeskundigen van mama's met 3 kids! Ik vond de overstap van 0 naar 1 geweldig, de overstap van 1 naar 2 ongelovelijk zwaar. Natuurlijk kwam dat ook doordat Milo een huilbaby was en we zijn geemigreerd toen hij 16 dagen was. Een derde kindje willen we zeker, maar wanneer? Mijn man zei gisteren dat hij er steeds meer klaar voor begint te worden, terwijl ik nu pas sinds een paar maanden het idee heb dat het echt genieten is met die twee. Ze schelen maar 1 jaar en 5 maanden en dat is fantastisch nu. Ik geef ook nog steeds borstvoeding dus dat kost natuurlijk ook energie en dat zal ik tijdens de zwangerschap op moeten geven. Niet dat dat erg is hoor, ik vind het allang fijn dat het nu nog zo goed gaat en uiteindelijk zal ik toch een keer moeten stoppen. Het lijkt me zwaar, en Milo is echt een mama's kindje en zal behoorlijk jaloers worden. Als Lior bij mij op schoot zit wordt hij namelijk al jaloers. Aan de andere kant, het lijkt me misschien ook wel fijn om in het ritme te blijven. Wij hebben nu al 3 jaar geen nacht doogeslapen en we zijn er behoorlijk aan gewend. Als we nu een paar jaar wachten moeten we weer helemaal opnieuw beginnen. Het grote voordeel lijkt me dat, als er straks 3 zouden zijn, we over een paar jaar weer echt kunnen 'leven'. De 3 kids zijn dan allemaal tegelijk groot genoeg om weer lekker met ons op reis te gaan, en er is geen nakomertje.......... Tips vraag ik niet, de beslissing ligt natuurlijk bij ons en bij moeder natuur, maar wat zijn de ervaringen van moeders met 3 of meer kids??
 
Mijn wens is ook altijd 3 kindjes te mogen krijgen geweest! We komen net bij de GYN vandaan en mijn binnenste ziet er zo goed uit dat een derde kind en dus een derde KS geen probleem zou mogen zijn! Joepie! Wij staan nog steeds versteld hoe makkelijk Thomas ons leven binnen kwam... En zowaar, Nu met Nina valt het me alles mee eerlijk gezegd. Wij hebben al wel de afspraak gemaakt dat ik eerst een jaar ga pillen alvorens verder te beslissen, stoppen, knippen, of een derde kindje, en dan zien we wel weer verder! Ben ook wel benieuwd dus...

Kus, Marieke
 
Hoi

Ik kom even inbreken.
Zelf hebben wij 3 kinderen.Twee jongens van (bijna ) 6 en 8 en een dochtertje van 9 maanden.Uit ervaring spreken is moeilijk want jij hebt je kids dichter op elkaar zitten.
Wel ondervind ik dat de jongens echt wat aan elkaar hebben.
Ons dochtertje is wat dat betreft een nakomertje ,maar wat is dat lekker!
Beide jongens gaan natuurlijk naar school en dan heb je alle tijd voor de kleine meid (en het huishouden).

Groetjes Jessica


 
hoi

ik heb wel drie kids
de oudste twee schelen precies 2 jaar en 2 maanden en tussen elise en de middelste zit bijna 4 jaar
ze zijn nu 7, 5 en 1.5 jaar

ik moet eerlijk zeggen dat ik het leeftijdsverschil van bijna 4 jaar prettiger vind dan het verschil van 2 jaar

bij wesley en rosanne moest ik een dubbele wagen want wesley kon nog niet zo ver lopen en liep ik veel met 2 kinderen te sjouwen

ik  heb nu veel meer tijd om van de kleine te genieten omdat de andere twee al zo zelfstandig zijn en ook wesley en rosanne genieten er veel meer van omdat ze het zich veel bewuster zijn

daarnaast vragen mensen mij vaak vind je het niet heftig drie kids,maar daar heb ik geen last van elise hobbelt gewoon mee met de rest
nou moet ik ook wel eerlijk toegeven dat elise niet een dag een lastige of huilende baby is geweest

veel succes met beslissen

saskia


 
ppfff wat heftig, ik moet echt niet denken aan 3 hahahaha

ik hoop dat jullie snel een goede beslissing kunnen nemen en heerlijk genieten van die eventuele 3e!

liefs Jenneke mv Ivar
 
Ik had graag drie kids achterr elkaar gehad, maar ja mijn leven besliste anders.
Ik ben moeder van 4 kids. De twee oudste schelen 16 maanden, en de twee jongste 12 maanden en een week.

Het leeftijdsverschil tussen 2 en 3 is 6,5 jaar.
En ik moet zeggen dat dat me zwaar viel. Een kind wat nog naar school gebracht moest worden, en een kind wat natuurlijk precies op die tijden slaapt.

Ondertussen zijn de twee oudsten 8 en 9 jaar en unenn ze zelf naar shool en dat geeft weer rust. Het kleine leeftijdsverschil heb ik nooit als zwaar ervaren. Net wat je zegt ze gaan op een zeker moment aardig gelijk op.


Maar waar je ook voor kiest, ieder leeftijdsverschil heeft zijn charmes. De grote meiden vinden de ukkies geweldig en als je ziet hoe ze met z'n vieren genieten van de aandacht van elkaar, da's echt super om te zien

Miep


 
wat leuk om de verschillende ervaringen te lezen! Ik ben toch wel benieuwd of er nog meer ervaringen zijn.... ik heb net tegen mijn man gezegd dat ik denk dat ik in september het wel weer wil proberen (hij had het nl ook over september). Dan is Milo al bijna 3 (mocht het snel raak zijn) en Lior 4 en een half als de baby geboren zou worden. Nu nog even niet, dat weet ik wel. Een klein verschil is leuk maar ik geniet er nu nog even van, gelukkig duurt het ook nog 9 maanden voor het kindje eruit komt ;)
 
Terug
Bovenaan