4-de miskraam

Eergisteren heb ik een echo laten maken en toen zagen we dat het hartje van ons kindje niet meer klopt. Nu loop ik dus met een dood kindje in mijn buik. Dat is echt een erg verdrietig idee. Juist ook omdat het dit keer zo goed ging. We zijn al 5 jaar bezig om te proberen een tweede te krijgen.Maar nu moet ik dus afwachten wanneer m'n lichaam het afstoot en anders over twee weken een curretage.Ik zie hier zo tegenop en hoop dat het voor die tijd er zelf uitkomt.Heeft iemand hier ervaring mee? Ik zie het echt even helemaal niet meer zitten. Het is nu al mijn 4 e miskraam en ik vind  het allemaal zo oneerlijk.
 
Lieve Muurbloempje,

Allereerst wil ik zeggen dat ik het heel erg voor jullie vindt. Ik heb ook 4 miskramen gehad. Ik was bijna 12 weken zwanger  en 18 maart klopte het hartje niet meer. Ik heb om een curretage gevraagd. Het idee dat ik een baby in de buik heb die niet meer leeft, ik kon daar niet tegen. De volgende dag ben ik gecurreteerd.
Sommige vrouwen willen liever wachten, ik heb daar alle begrip voor. Jij moet doen wat jij denkt wat het beste voor je is. Ik begrijp dat dat heel moeilijk is.  

Ik  kan me wel voorstellen dat het verlangen naar een tweede kind steeds  heftiger wordt. Vooral na wat jullie hebben meegemaakt. Ik wil ook heel graag een tweede kindje. Ik hoop dat onze wens ooit een keer uitkomt. Misschien denk je daar niet aan, maar ik hoop voor jou dat jullie wens ooit mag uitkomen. Maar denk nu aan jezelf wat jij wilt en aan het verwerken van jullie verlies.  

Veel liefs van Monique en heel veel sterkte gewenst.



 
lief Muurbloempje,

Wat een naar en rot bericht zeg wordt er gewoon weer verdrietig van mag ik vragen hoeveel weken het deze keer was?

Het lijkt mij ook zo ontzettend moeilijk om te weten dat je kindje in je buik niet meer leeft, als je er over nadenkt is het eigenlijk niet menselijk vind je wel wat een verdriet moet jij ( en je man of vriend) gehad hebben en nu dus weer al vier keer lees ik wat   erg voor je en ik wil je dan ook heeel veel sterkte toewensen.

Heb je wel mensen in je omgeving die het weten en je kunnen steunen als je daar behoefte aan hebt? ik hoop het wel.

Ik leef met je mee ik heb afgelopen dinsdag mijn vruchtje verloren in de wc zag  ik het liggen het was al zo mooi klein en je zag al best veel zitten ( zie vandaag mijn verhaal op het zwanger worden forum rond 12.18 daar heb ik mijn lange verhaal neergezet en hoe nu verder mocht je dat willen lezen ) maar het is zo verdrietig gevoel en dan lees ik dat jij er al 4 hebt gehad hoe heb jij dat telkens verwerkt en hoe heb jij dit dan gedaan als ik zo vrij mag zijn??? ik vind je echt erg dapper en sterk hoor!!

Ik hoop nog iets van je te lezen en wens je heeel veel sterkte de komende tijd hou je ons hier op de hoogte dat kan opluchten.

nogmaals heel veel sterkt   Liefs; Chili 34 jaar na ronde 15 zwanger maar    nu miskraam gehad.
 
beste monique,

Dankjewel voor je lieve reaktie. Ik vind het echt vreselijk dat ik een dood kindje in mn buik heb.Mn lichaam is ook nog helemaal zwanger en dat is echt heel raar. Maar ik zie tegen een curretage ook wel erg op. En eigenlijk wil ik het kindje ook even zien. Misschien klinkt dat raar. Maar op de laatste echo zag je echt een compleet mini mensje.Wat erg dat jij ook al 4 miskramen hebt meegemaakt. Het is gewoon niet eerlijk.Bij jullie weten ze zeker ook niet hoe het komt? Ik wens jou/jullie ook alle geluk toe!
 
beste chili!

Dankjewel voor je lieve reaktie. Ik heb gelijk je berichtje gelezen. Wat ontzettend naar om je kindje te verliezen maar wat ontzettend mooi hoe jij er mee om bent gegaan.Ik hoop dat ik mijn kindje ook mag zien.
Ik was deze keer 10 weken en en een dag zwanger.Alles ging goed en had al vanaf week 6 een echo gehad.Alleen afgelopen dinsdag leefde het niet meer.Dan stort je wereld wel weer helemaal in.Ook omdat wij heel moeilijk zwanger raken omdat mijn man zaad heeft dat minder vruchtbaar is.We hebben ook al 10 inseminaties gehad maar daardoor ben ik nooit zwanger geraakt.En nu was het opeens weer raak en dan gaat het toch weer mis.Ze weten ook niet hoe het komt.Ik heb al een dochter van 10 jaar. Dus dat geluk heb ik wel maar ook zij heeft er elke keer zo n verdriet van. En misschien dat ik daardoor sterk ben. Gaat het nu een beetje met je? Ik wens je ook alle sterkte toe!

muurbloempje (29 jaar)
 
Hoi muurbloempje,
Ik vind het heel erg voor jullie. Ik heb 7 miskramen gehad en 4 XCSI pogingen en nog ben ik niet zwanger. Houd moed en hoe moeilijk het ook is probeer je ook op andere dingen te richten. Ik leef echt met je mee en weet wat je voelt. Het verdriet is gewoon onmenselijk en steeds weer denk je bij jezelf: Waarom ik, waarom?? Ik kan je vertellen het antwoord krijg je nooit. Ik ben nu in het ziekenhuis geweest voor allerlei onderzoeken en in juni hoor ik daar van de uitslagen. Hopen dat het voor ons  positief uitpakt en dat er een reden naar voren komt waarom het zo vaak is gebeurd.
Muurbloempje houd moed en als je wilt praten kan je me altijd mailen.
Sterkte van pluimpje
 
Terug
Bovenaan