hoi
Iederen zijn eigen meinig,
mijne is dat je je eigen aangst overdragt aan kind, jouw jongen heeft het aangevoeldt, dus van daar wou die niet mee, zo onthou jij hem iets leuks en ondernemend in zijn leven, vind ik egoistich.
Hoe meer kinderen zien en meemaken , bedole ik in zijn posetiefe....tussen de leeftijd 0 tot 5......dat is hun koffer voor de leven er te wachten staat, dus hoe meer gezien en ervaardt hoe beter staat u kind ervoor.
Dus, naam ik mijn dochter overal mee, en zelfs allen met vrienden op de vleigtuig gezet op reis naar opa en oma in de verre land. Zij was nog geen 2 jaar oud.
Zij zwaaiede toen ze richting vliegtuig liep maar ik hield niet op met tranen laten vliegen beneden mijn wangen, maar wij zijn erallebij erg sterk van gewoodrden, zij is nu bijna 10 jaar en zelfverstandig en toch erg mamma meisje.
Wat wil je meer.
Ja toen ze 4 jaar was ging ze ook mee op schooreisje is maar paar uurtjes.
Maar volgens mijn ging ik mee toen ze in groep 1 was, en 2, maar dat vond ik zelf leuk, maar wel goed tegen haar verteld dat ze niet aanme mocht hangen.
Vraag dan te minsten of je ermee mag, als hulp mama.
Gaaf haar zekerheid, en mijn een plezier........met haar.
Probeer de middelweg loop niet weg en laar je kind niet jouw emoties overdragen....is ergste wat je doet voor je kind.
Voor later hé. wat ze vroeger meemaken heeft inpekt op later...denk er aan.
gr mutta
