Hoi meiden,
Ik zet dit berichtje omdat ik niet goed weet wat ik het beste kan doen het gaat om mijn 4 jarige dochter. Ze heeft een pittig leventje achter de rug veel ziekenhuis opnames veel ziek geweest. Nu heeft ze vanaf haar geboorte al een ernstige vorm van eczeem waar ze baden zalven antibiotica voor krijgt. Nu had ze vanmorgen een enorme huilbui ik vroeg haar wat er was ze zij dat ze gewoon wou wezen net als andere kindjes ze wou weten waarom ze met die plekjes is geboren en waarom ze zo is ik vond dit best pittige vragen voor een 4 jarige en ik wist eigenlijk niet goed hoe ik hier op moest reageren. Nu is ze ook hb dus dat speelt ook mee. Op school heeft ze de laatste paar weken moeite met afscheid nemen. Ik heb dit vanmorgen met de juf besproken en die wist het ook niet goed ze ging het vanmiddag verder bespreken ze liet in de klas verder geen ander gedrag zien alleen bij het afscheid nemen. Het is ondertussen een heel verhaal geworden maar is er misschien iemand met een idee wat ik het beste kan doen en hoe ik haar kan helpen. Vind het zo rot voor haar dat ze zo in de knoop zit. Ze hoort nu lekker te genieten en lekker te spelen maar ze vind het zo moeilijk. Wij accepteren haar zoals ze is en dat zeggen we haar ook regelmatig het is mijn druifje (koosnaampje) waar ik ontzettend trot op ben en waar ik heel veel van hou.
Ik zet dit berichtje omdat ik niet goed weet wat ik het beste kan doen het gaat om mijn 4 jarige dochter. Ze heeft een pittig leventje achter de rug veel ziekenhuis opnames veel ziek geweest. Nu heeft ze vanaf haar geboorte al een ernstige vorm van eczeem waar ze baden zalven antibiotica voor krijgt. Nu had ze vanmorgen een enorme huilbui ik vroeg haar wat er was ze zij dat ze gewoon wou wezen net als andere kindjes ze wou weten waarom ze met die plekjes is geboren en waarom ze zo is ik vond dit best pittige vragen voor een 4 jarige en ik wist eigenlijk niet goed hoe ik hier op moest reageren. Nu is ze ook hb dus dat speelt ook mee. Op school heeft ze de laatste paar weken moeite met afscheid nemen. Ik heb dit vanmorgen met de juf besproken en die wist het ook niet goed ze ging het vanmiddag verder bespreken ze liet in de klas verder geen ander gedrag zien alleen bij het afscheid nemen. Het is ondertussen een heel verhaal geworden maar is er misschien iemand met een idee wat ik het beste kan doen en hoe ik haar kan helpen. Vind het zo rot voor haar dat ze zo in de knoop zit. Ze hoort nu lekker te genieten en lekker te spelen maar ze vind het zo moeilijk. Wij accepteren haar zoals ze is en dat zeggen we haar ook regelmatig het is mijn druifje (koosnaampje) waar ik ontzettend trot op ben en waar ik heel veel van hou.