Onze oudste zoon is 4 jaar en heeft sinds 7 weken een broertje. Hij vind het broertje helemaal het einde en kan de hele dag wel knuffelen en kussen geven. Wel wat hard handig maar dat hoort wel een beetje bij onze oudste.
Maar nu vertoont ie echt raar gedrag als je hem bijvoorbeeld aanspreekt op het hard handige. Als je dan zegt van je broertje vind het niet fijn als je zo hard doet,dan geeft ie gerust nog een duw en zelf kan ie dan heel luid worden of gooit zich zelf gillend op de grond. Maar ook uit uitproberen/grenzen verleggen met niet toe laatbaar gedrag wat ie alleen maar vertoont als de jongste beneden is. Als ik hem vraag wil \je asjeblieft stil zijn want je broertje slaapt. dan gilt ie gerust het hele huis bij elkaar.
Ik ben als de kleinst in bed ligt te slapen met de oudste gaan zitten en veel aandacht gaan geven samen kleuren spelletjes doen. Echt alleen met hem. Dat moment duurt gerust 2-3 uur als we de tijd hebben en dan nog als ik de jongste 5 minuten geef door even naar boven te gaan om te kijken hoe hij er bij ligt dan komt direct dat onuitstaanbaren gedrag naar boven.
In eerste instantie dacht ik dat het aan mij lag als moeder zijnde. Maar gelukkig wat heet gelukkig doet ie het ook bij zijn vader maar ook opa en oma als ze maar met de jongste bezig zijn.
Ik denk zelf dat ik niet nog meer postitieve aandacht kan geven dan ik nu al geef.
Zijn er ook mensen diet dit herkennen en hoe hebben jullie dit overwonnen???
Ik hoop echt dat iemand me verder kan helpen want dit kost zoveel energie. Die ik nu nog niet terug heb.
Maar nu vertoont ie echt raar gedrag als je hem bijvoorbeeld aanspreekt op het hard handige. Als je dan zegt van je broertje vind het niet fijn als je zo hard doet,dan geeft ie gerust nog een duw en zelf kan ie dan heel luid worden of gooit zich zelf gillend op de grond. Maar ook uit uitproberen/grenzen verleggen met niet toe laatbaar gedrag wat ie alleen maar vertoont als de jongste beneden is. Als ik hem vraag wil \je asjeblieft stil zijn want je broertje slaapt. dan gilt ie gerust het hele huis bij elkaar.
Ik ben als de kleinst in bed ligt te slapen met de oudste gaan zitten en veel aandacht gaan geven samen kleuren spelletjes doen. Echt alleen met hem. Dat moment duurt gerust 2-3 uur als we de tijd hebben en dan nog als ik de jongste 5 minuten geef door even naar boven te gaan om te kijken hoe hij er bij ligt dan komt direct dat onuitstaanbaren gedrag naar boven.
In eerste instantie dacht ik dat het aan mij lag als moeder zijnde. Maar gelukkig wat heet gelukkig doet ie het ook bij zijn vader maar ook opa en oma als ze maar met de jongste bezig zijn.
Ik denk zelf dat ik niet nog meer postitieve aandacht kan geven dan ik nu al geef.
Zijn er ook mensen diet dit herkennen en hoe hebben jullie dit overwonnen???
Ik hoop echt dat iemand me verder kan helpen want dit kost zoveel energie. Die ik nu nog niet terug heb.